230 Shares 7035 views

floty podwodnej Rosji: Historia

Stworzenie pierwszego podwodnego statku w imperium rosyjskiego można przypisać z powrotem do 1921 roku. Następnie, przez dekret Peter I Russian blacharskich Efimom Nikonovym został zbudowany pierwszy okręt podwodny, który znał historię Rosji. Podwodna flota Rosji, stworzenie, które zostało zaplanowane na najbliższe stulecia, tworzonych głównie na papierze, ale były wyjątki. Tak, 50 okrętów podwodnych, zaprojektowane przez polski-rosyjski inżynier został zwolniony z 1879 do 1881 roku w Rosji S. K. Dzhevetskim, który jednak pracował wyłącznie z siły mięśniowej. Historia rosyjskiej floty podwodnej jako część marynarki kraju począwszy od 1906 roku. To było wtedy, że cesarz Mikołaj II podpisał dekret o jego ustanowieniu. W tym czasie, Imperium Rosyjskiego, było 10 okrętów podwodnych.

Tworzenie floty podwodnej

Na przełomie XIX-XX wieku. w kierownictwie imperium rosyjskiego zaczął wyraźnie zrozumieć potrzebę stworzenia własnej łodzi podwodnej wojskowej. Było to spowodowane koniecznością dla pomyślnego rozwoju takiego przemysłu stoczniowego w Europie i Stanach Zjednoczonych. Przywódcy część stoczniowy Uważa się, że rosyjska flota podwodna powinny być tworzone kosztem produkcji zagranicznej. Część z myślą, że Imperium Rosyjskiego powinna mieć własną technologię i przedsiębiorstw do produkcji łodzi podwodnych.

Decydującym czynnikiem w zarządzaniu stoczniowym, był brak transakcji na dostawę okrętów podwodnych US bojowych w Rosji. Po tym została podjęta decyzja o krajowej produkcji rosyjskiej floty podwodnej.

Pierwszy bojowy okręt podwodny okręt napędzany jest silnikiem benzynowym, że została uruchomiona w 1904 roku. Ten statek był niszczyciel „Delfin”, znany również jako numer niszczyciel 133. „Delfin” miał przewagę nad swoimi zagranicznymi odpowiednikami. Miał tonaż 113/135 m, opracowany w celu prędkością 9 węzłów na powierzchni i do 4,5 jednostek w wodzie. Gdy jesteś pod wodą łódź porusza się kosztem silnika elektrycznego i może dokonać nalotów zasięg do 28 mil.

Jednakże, jest od 1906 roku, wraz z podpisaniem cesarza specjalnym dekretem w sprawie ustanowienia specjalnej klasy okrętów – okręty podwodne i postanowił policzyć ich historię. przemysł stoczniowy kraju jest bardzo szybki rozwój w nadchodzących latach. Już w 1917 roku, flota podwodna rosyjskiej marynarki składała się z 73 statków podwodnych.

Rozwój floty podwodnej w ZSRR

Lata Rewolucja i wojna domowa zmusiła wszystkich przemyśle stoczniowym w kraju jest praktycznie stagnacji w nadchodzących latach. Dopiero w 1926 roku, przyjęła plan na celu to, aby ożywić niegdyś potężny rosyjskiej floty podwodnej. Jest od tego czasu zaczyna się przywrócenia starych modeli, jak również tworzenie nowych. Więc przede wszystkim przewidziane dla okrętów podwodnych typu „dekabrystów” łodzi. Sześć z tych łodzi zostały wydane w najbliższych latach. Zastąpiły one stare „Bary” i miał w owym czasie charakterystyki nie uzyskując wydajność modeli zagranicznych. Tak więc, radziecki okręt podwodny może osiągnąć prędkość do 14 węzłów i ma zasięg lotu i pół do trzech tysięcy mil. Ponadto mieli sześć rur torpedowych i może pomieścić do 53 osób. Nie najmniej czynnikiem pomyślnego rozwoju przemysłu stoczniowego w kraju i został wyznaczony na stanowisko szefa biura projektowe utalentowanego inżyniera B. M. Malinina.

Warto zauważyć, że Związek Radziecki była aktywna współpraca w dziedzinie budownictwa okrętowego z Niemcami. Tak więc, aby wyposażyć okręty podwodne „dekabrystów” z Niemiec dostarczane diesle. Ponadto niemieccy eksperci przedstawili pomocy technicznej w procesie tworzenia podwodnego typu S. Mają wysokie właściwości bojowe i aktywnie wprowadzono w marynarce radzieckiej. Oprócz dużej wyporności 1073 ton – do – okręty podwodne klasy C może osiągnąć prędkość 19,5 węzła i dokonać cruising zakres do 8200 mil. Mają też sześć ustawień torpedowe.

Specjalne osiągnięcie krajowego przemysłu stoczniowego w tym czasie było zaprojektowanie i budowa okrętów podwodnych typu K. Ma imponujący arsenał, składający się z dziesięciu rur torpedowych i najpotężniejszych stacji radiowej. Ponadto podwodny typu K miała automatyczny system sterowania zdalnego zanurzenie i wynurzenia. To może osiągnąć prędkość do 21 węzłów, a zasięg jego pływanie zadziwił nawet doświadczonych nurków – do 14,040 mil.

okresu powojennego

Rozwój przemysłu stoczniowego w okresie powojennym charakteryzuje się dużym skoku wyposażenia technicznego łodzi podwodnych, znaczącej poprawy ich wydajności. Okręty podwodne produkcja powojenna posiadał znaczne prędkości głębokość zanurzenia wzrosła, dużą liczbę rur torpedowych. Ponadto, zwiększona tonaż okrętów podwodnych i czas autonomicznej nawigacji.

Jednak głównym problemem był diesel-elektryczne łodzie urządzenia. Innymi słowy, projektanci musieli zbudować pojedynczy silnik zarówno dla wolnej i pływania pod wodą.

Niemniej jednak w tym okresie zaczęła się rozwijać szeroko oceaniczny okręt podwodny. Oni, wraz z morza były dwa rodzaje istniejących statków podwodnych. Radzieckie okręty podwodne mogły być dostarczone w dowolnym momencie w oceanach i prowadzenia tam działalności wywiadowczej.

Nadal jednak problem został rozwiązany z możliwością manewrowania łodzią przy dużych prędkościach, a także koniecznością częstych wzniesień do ładowania akumulatora i kontrolowania dopływu powietrza. Mimo to, po wojnie, Związek Radziecki miał szczególną przewagę nad innymi mocarstwami, w tym w Stanach Zjednoczonych, jakości i ilości generowanych statków podwodnych. Tak więc, wyższość został osiągnięty w tak ważnych cech jak szybkość, głębokość zanurzenia, profesjonalizm i wytrzymałość załogi.

Od drugiej połowy lat 50-tych. kraj zaczyna się nowy etap w rozwoju okrętów podwodnych statków. Teraz głównym celem przemysłu stoczniowego jest tworzenie i rozwój oceanicznych okrętów podwodnych pocisków nuklearnych. Łodzie te były, z dowolnego miejsca w oceanach, przyczyną ataku rakiet jądrowych na strategicznie ważnych stanowisk wroga. Zostały one również wyposażone w środki ochrony torpedy.

Innym typem okrętu podwodnego to wielozadaniowy statek, który został stworzony w celu dokonania rozpoznania i patrolowania działań, jak również do czynienia z atomowego okrętu podwodnego, aby przeprowadzić zniszczenie wrogich okrętów i statków transportowych.

Stworzenie okrętów podwodnych o napędzie atomowym

Stworzenie atomowego okrętu podwodnego w 1958 roku otworzył nowy etap w rozwoju okrętów podwodnych statków. Ze względu na problem Shipbuilding Jądrowej dotyczącego niezdolności podwodnego statku pod wodą dużo czasu został radykalnie rozwiązany. Ponadto, rozwój atomowych okrętów podwodnych pozwoliły znacząco zwiększyć szybkość ich własnego rozwoju jako na wodzie i pod wodą.

Wymiana siły silnika łodzi został warzenia przez długi czas. Okręty podwodne były w stanie przeprowadzić wiele podwodnego nurkowania ze względu na jego silników elektrycznych małej mocy, pomimo faktu, że są one stale poprawie. Silniki benzynowe nie były najbardziej efektywne w swojej pracy. A poza tym, konieczność częstych wspinaczki był spowodowany także stałą potrzebę uzupełnienia dopływ powietrza.

Pierwszy atomowy okręt podwodny okręt stworzony przez ZSRR w 1958 roku, był K3 „Leninsky Komsomołu”. Naczynie zakładka została wykonana w 1955 roku. Miał wiele wad. Wiele z elementów jego konstrukcji zostały wykonane specjalnie dla niej. Tak więc średnia nie była używana przez kadłub sztywny, ale został zaprojektowany tak, by zmaksymalizować swoje żeglownych możliwości dla niego. W związku z tym, a także, oczywiście, do reaktora jądrowego, do testowania łodzi osiągnie prędkość 28 węzłów. Ponadto, wynik ten nie był najlepszy z możliwych, ponieważ zasoby łódź nie były wykorzystywane na pełnych obrotach. Tęskniłem za nią, jak już wspomniano, i wady, i nieuzasadnione cechy. Tak, okręt nie miał kotwice zapasowe generatory diesla i możliwości się bronić. A poza tym miała ograniczoną manewrowanie.

Jednak należy zauważyć, że stworzony specjalnie dla niej układy mogą szkolić przyszłych członków załogi przed jego publikacją i włączyć je do specjalistów, dzięki czemu okręt podwodny o napędzie atomowym był w stanie natychmiast po utworzeniu wypełniania swoich zadań. Rosyjska flota atomowy okręt podwodny pozwoliło utrzymać wiodącą pozycję na świecie w ZSRR i bronić jej niepodległości w 90..

Rozwój przemysłu w 70-90-tych.

Pod koniec lat 60-tych – początku 70-tych. Zaczęliśmy rozwijać podwodnych drugiej generacji. Cechują się wysoką prędkością, lepszą wydajność na żywo. Podwodne jednostki pływające drugiej generacji są wyposażone w elektrochemicznym układzie wentylacyjnym powietrza zamiast przestarzałych niebezpiecznych chemikaliów. Mają także ulepszoną broń elektronicznych.

W okresie od 1967 do 1992 roku w trzech zakładach zbudowano 48 atomowych okrętów podwodnych kraju. Od 1973 do 1982 roku Związek Radziecki wyprodukował 18 spalinowo-elektrycznych okrętów podwodnych, mając gumową dźwiękochłonne powlekanego obudowę. Ta innowacja znacznie zwiększyły swoją powściągliwość. Ponadto, dla większej efektywności na nich nowoczesne jak na standardy tego czasu silniki Diesla zostały zainstalowane.

Od początku lat 80-tych ubiegłego wieku, zaczęliśmy projektować i rozwijać trzecią generację statków podwodnych. Charakterystyczny i ich główne cechy są bardziej wyrafinowane uzbrojenie i znacząco zwiększył tonażu statku. Ponadto prowadzono prace i poprawić Stealth okrętów podwodnych, a także poprawić ich wykrycie wroga. Prędkość takich łodzi może być do 35 węzłów. Poprawa warunków życia i załogi. Również okręty podwodne zostały wyposażone w komorach ratunkowych, które pozwoliły w nagłych przypadkach, aby osiągnąć całkowitą ewakuację załogi łodzi, znajdującej się w stanie podwodnego.

Warto zauważyć podwodnego projektu 941 „Akula”, który jest największym statkom podmorskich w świecie. Produkcja rozpoczęła się w 1981 roku, a na początku lat 90. ich liczba wynosiła 6 sztuk. Podstawą ich bronią były 20 największych tego typu rakiet na paliwo stałe. Ponadto, te okręty podwodne wyposażone silnym obudowy wielopoziomowego.

podwodny czwartej generacji, rozwijany od końca lat 70-tych., w 90.. nie dobrze rozwinięte z powodu upadku ZSRR i finansowego kryzysu 1998 Przemocy zrobił, jednak ich struktura ma istotne zalety, które były widoczne w głębokości zanurzenia (do 400 metrów) i niskim poziomie hałasu.

Nowoczesna flota rosyjska łódź podwodna

Rosyjski okrętów podwodnych obecnie składa się z 76 różnych typów okrętów podwodnych i celów. W obszarze ich zastosowania jako część niszczenia okrętów podwodnych celów i zniszczyć ziemię i strategicznie ważne punkty wroga. Obejmuje diesla okrętów podwodnych i okrętów podwodnych wielofunkcyjne jądrowej oraz amerykańskie i radzieckie morskie systemy balistyczne oraz podmorskich celowych.

Podstawą, z której członkiem rosyjskiej floty podwodnej, należy łodzie, które zostały zbudowane w czasach sowieckich. Jednak należy zauważyć, że po trudnym okresie w kraju aż do początku 2000 roku zacznie się odradzać rosyjskiej floty podwodnej atomowej.

krążowniki rakietowe strategicznego celu

Znaczna część siły militarnej, która reprezentuje rosyjskiej floty podwodnej, aż atomowych okrętów podwodnych 667BDRM projektu „Delfin”. W służbie kraju obecnie ma sześć takich statków. Wszystkie z nich należą do Floty Północnej. Również ważkie zagrożenie dla statków wroga są 667BDR Projekt „Kalmar”. Niestety, obecnie rosyjskiego arsenału, są tylko trzy takie okręty podwodne, z których ostatnia została wydana na wodzie w 1982 roku. Te okręty podwodne są wdrażane w szerokościach Pacyfiku.

Rosyjska flota podwodna w 2014 roku i oferuje obecność w jej strukturze, co najmniej częściowo umieszczony w rezerwie, atomowych okrętów podwodnych projektów 941 i 941UM „Shark”. Na przykład, w Fleet Północnej zawiera TC 208 ownik „Dmitry ski”.

Wielofunkcyjne atomowych okrętów podwodnych

Kompozycja rosyjskiego okrętów podwodnych także podwodnych wielofunkcyjne jądrowych silnie zdolne do walki. „Pike-B” Bright ich przedstawiciele są okrętów podwodnych projektu 971. Ich zadaniem jest zniszczenie okrętów podwodnych, okrętów nawodnych i cele naziemne. Uzbrojenie składa się z swoich torped i rakiet. Czy te okręty floty Północnej (6 sztuk) i Pacyfiku (5 sztuk).

Znaczące wielofunkcyjne moc atomowych okrętów podwodnych Federacji Rosyjskiej uzupełnić projekt podwodnego 949F „Antey”. W tej chwili są one rozmieszczone między północną i Pacyfiku flot. Ich liczba sięga 8 sztuk.

Aby wyświetlić te łodzie prawda tragicznie zatopiony w 2000 okręt podwodny K-141 „Kursk”. To była największa tragedia floty podwodnej, która zna najnowszej historii Rosji. Rosyjska flota podwodna, na szczęście, na obecnym etapie jest o wiele bardziej wytrzymałe niż stan na początku 2000 r. Gwarantuje to, że błędy i tragedie z przeszłości nie zostaną powtórzone.

Floty Północnej, między innymi, ma podwodne projektu 945 „Barracuda” oraz 945F „Condor”, uzupełniając władzę wojskową, która jest rosyjska marynarka. 2014 widział uruchomienie nowoczesnego K-560 "Severodvinsk". Ten projekt łódź 885 „Yasen” stał się najnowsze osiągnięcia przemysłu stoczniowego krajowym. Według planów kierownictwa kraju w 2020 roku łodzie te planowane jest wyprodukowanie 8 sztuk.

okręty podwodne Niejądrowe

Największy pod względem liczby widoków spalinowo-elektrycznych okrętów podwodnych projektu 877 łodzi podwodnych są „Halibut”. Są w służbie flot Północnej, Pacyfiku i Morza Czarnego. Istnieje kilka odmian tego projektu. Również okręty Floty Czarnomorskiej planują uzupełnić projekt 636.3 – B-261 „Noworosyjsk” składa się z 5 części.

Wcześniej nie były znaczące plany wprowadzenia łodzi projektowe systemów bojowych 677 „Lada”. Jednak badania wykazały duże braki w konstrukcji okrętów podwodnych, dzięki czemu specjaliści musieli dokonać znaczących zmian.

Inne rodzaje okrętów podwodnych

Podwodne US Navy i Rosja, jak wiemy, jest związek z najpotężniejszych okrętów podwodnych na świecie. Jednak w obu krajach, wiele uwagi poświęca się projektowaniu i tworzeniu specjalnego sprzętu podwodnego. Tak więc, nowa flota rosyjska łódź podwodna ma podwodne ratownicze projektu 1855 „nagrodę”. Wiadomym jest, że tylko flota Północna obejmuje dziesięć podwodne różnych kierunkach, które są traktowane jako sprzęt ratowniczy i badań.

Wśród najbardziej znanym z takich urządzeń można wymienić łodzi AS-12 „Losharik” zdolna osiągnąć znaczne głębokości kilku kilometrów. Tak, to urządzenie w 2012 roku przeprowadzono prace badawcze w Arktyce na głębokości 2 kilometrów.

Perspektywy rozwoju branży

Pomimo upadku kraju w latach dziewięćdziesiątych, który najsilniej wpływał na podwodny przemysł stoczniowy, możemy stwierdzić, że od początku lat dwudziestych XX wieku, Sytuacja stopniowo zaczęła się zmieniać. Ponadto jest popularyzacja floty podwodnej, świętując pamiętne daty. W 2006 r. Flota okrętów podwodnych Rosji świętowała 100-lecie, na cześć której odbywały się uroczystości w wielu miastach, a w Ufa otwarto pomnik podmorskich. Ponadto, kraj rocznie oznaczy dzień rosyjskiej floty podmorskiej 19 marca. Historia floty rosyjskiej jest popularizowana i staje się publiczną. Zawód okrętu podwodnego przyciąga wielu uczniów.

Rozwój całej branży jako całości powinien opierać się przede wszystkim na projektowaniu i tworzeniu nowych typów łodzi podwodnych. Więc do roku 2020 planowane jest utworzenie do kilkudziesięciu nowych okrętów podwodnych. Planowane jest zaprojektowanie zaktualizowanej wersji projektu 677 Lada przy użyciu nowoczesnej elektrowni. W związku z tym znaczny krok zostanie podjęty w procesie rozwoju nie-jądrowego przemysłu okrętowego podwodnego.

Warto również zauważyć, że spuścizna Związku Radzieckiego w formie starych okrętów podwodnych stopniowo jest odpisywana i zastępowana nowszymi próbkami. Tym samym okręt podwodny rosyjskiej floty podwodnej został zmobilizowany okręt podwodny B-396 projektu TsKB MT Rubin. Była częścią Floty Północnej Federacji Rosyjskiej i służyła do roku 2000.