Słońce – jest … jedyną gwiazdą Układu Słonecznego

Słońce – jest centrum naszego układu planetarnego, jego głównym elementem, bez którego nie byłoby bez Ziemi, nie ma życia w nim. Obserwacja ludzi gwiazda zrobić z czasów starożytnych. Od tego czasu nasza wiedza o luminary znacznie wzrosła, wzbogacony o liczne informacje o ruchu, struktury wewnętrznej oraz charakteru obiektu kosmicznego. Ponadto, badanie Słońca sprawia, że ogromny wkład do naszej wiedzy o wszechświecie jako całości, zwłaszcza tych jego elementów, które mają podobny charakter i zasady „praca”.

generacja

Słońce – jest obiektem, który istnieje, po ludzku, bardzo długo. Jego formacja rozpoczęła się około 5 miliardów lat temu. Następnie, w miejscu instalacji słonecznej szeroki chmura cząsteczkowej. Pod wpływem sił grawitacyjnych tam zaczęły się pojawiać skręty jak tornada lądowych. W środku jednej z tych substancji (głównie było wodór) zaczęła się skraplać, a 4,5 miliarda lat temu, pojawił się młodą gwiazdę, która później nawet dłuższy okres czasu został nazwany Sun. Wokół niego stopniowo zaczęły powstawać planety – nasz zakątek wszechświata zaczął się zaznajomieni z nowoczesnymi gatunku ludzkiego.

żółty karzeł

Sun – nie jest to wyjątkowy obiekt. Należy ona do grupy żółtego karła stosunkowo małych gwiazd głównej sekwencji. Pod pojęciem „usługi”, wydany w takich organów jest około 10 miliardów lat. Według standardów przestrzeni, to jest całkiem sporo. Teraz nasza gwiazda, można powiedzieć, w sile wieku: Nie stary, nie jest już młody – nie ma jeszcze pół życia.

Żółtej karłowatości – olbrzymia gazowe, znamienny tym, że źródło światła jest reakcja termojądrowa występuje w jądrze. Sercem słońcu ciągły proces konwersji atomy wodoru w atomów cięższych pierwiastków chemicznych. Podczas gdy te występują reakcje żółtej karłowatości emituje światło i ciepło.

Gwiazda śmierci

Kiedy spalenia całego wodoru zostać zastąpione innymi substancjami – hel. Stanie się to w około pięć miliardów lat. Wyczerpanie Wodór wyznacza początek nowego etapu w życiu gwiazdy. Okaże się w czerwonego olbrzyma. Słońce zacznie się rozszerzać i zajmują całą przestrzeń do orbity planety. Temperatura powierzchni spadnie. Nawet po około miliard lat helu w rdzeniu zamienia się w węgiel, a gwiazdą będzie zresetować powłokę. Na miejscu układu słonecznego będzie biały karzeł i jego otoczenie mgławica planetarna. Taka jest droga życia gwiazd podobnych do naszego luminary.

struktura wewnętrzna

Masa Słońca jest ogromna. Stanowi on około 99% masy całego układu planetarnego. Około czterdziestu procent tej liczby zatężono w jądrze. To zajmuje mniej niż jedną trzecią pojemności słonecznego. Średnica rdzenia – 350 tysięcy kilometrów, ten sam wskaźnik dla całego świata szacuje się na 1,39 mln km.

Temperatura rdzenia słonecznej osiągnie wartość 15 milionów Kelvina. Istnieje również najwyższa gęstość, inny obszar wewnętrzny słońca jest dużo bardziej skąpe. W takich warunkach, reakcje fuzji zapewniając sobie i wszystkie jego planety energię świetlną. Rdzeń jest otoczony przez promienistej strefy przenoszenia jest to strefa konwekcji. W tych strukturach, energia z dwóch różnych procesów zostanie przeniesiona do powierzchni Słońca.

Z jądra do fotosfery

Rdzeń graniczy promienistej strefie przenoszenia. Rozciąga się poza energią wyniku absorpcji i emisji światła substancji kwantów. Jest to raczej powolny proces. Od rdzenia do upadku photosphere kwantów światła przez tysiące lat. Gdy ruszyli, poruszają się tam iz powrotem, i dotrzeć do następnego obszaru transformacji.

Od promienistej strefy transferu energii wchodzi do obszaru konwekcji. Tutaj, ruch odbywa się wzdłuż kilku różnych zasad. Substancja słonecznej w tej strefie jest podobny do wrzącej cieczy miesza się: a gorące warstwy wypływają na powierzchnię, chłodzi się głębiej. Promienie gamma generowane w rdzeniu, w wyniku serii absorpcji i emisji są promienie widzialne i podczerwone.

Do strefy konwekcji się fotosferę lub widocznej powierzchni słońca. Tutaj znowu, energia przechodzi przez transferu promieniowania. Osiągając fotosferą gorące przepływy z zakresu podstawowej tworzy charakterystyczną strukturę ziarnistą w widocznym miejscu na prawie wszystkie zdjęcia oprawy.

zewnętrzna skorupa

Powyżej fotosfery jest chromosfera i Corona. Warstwy te są znacznie mniej jasny, więc są one dostępne od Ziemi do monitorowania tylko podczas całkowitego zaćmienia. race magnetyczne występują w tych nielicznych obszarach. Oni, podobnie jak innych przejawów aktywności naszej gwiazdy, z wielkim zainteresowaniem naukowców.

Przyczyną epidemii – wytwarzanie pól magnetycznych. Mechanizm tych procesów wymaga starannego rozważenia, w tym z powodu aktywności słonecznej prowadzi do zaburzeń w przestrzeni międzyplanetarnej, a to ma bezpośredni wpływ na geomagnetyczne procesów na Ziemi. Ekspozycja na światło wydaje się zmienić liczbę zwierząt, które reagują na niemal wszystkich układów w organizmie człowieka. Aktywność słoneczna wpływa na jakość komunikacji radiowej, poziom wód gruntowych i powierzchniowych planety, zmiany klimatyczne. Dlatego badanie procesów prowadzących do wzrostu lub spadku, jest jednym z najważniejszych problemów w astrofizyce. Do tej pory nie wszystkie kwestie związane z aktywnością słoneczną, uzyskać odpowiedź.

obserwacja ziemi

Słońce ma wpływ na wszystkich żywych istot na tej planecie. Zmiana długości światła, wysokie i niskie temperatury są bezpośrednio zależne od położenia względem Ziemi na światło.

Ruch słońca na niebie podlega pewnym prawom. Porusza się światło wzdłuż ekliptyki. Więc to nazywa roczną ścieżkę, która prowadzi słońce. Ekliptyka – projekcja płaszczyzny orbity Ziemi na sferze niebieskiej.

Przepływ światła jest łatwo zrozumieć, jeśli oglądać na chwilę po niej. Punkt, w którym porusza się świt. Jest to typowe dla słońca. Kiedy nadchodzi zima, słońce w południe znajduje się znacznie niższe niż w lecie.

Ekliptyczną przechodzi przez zodiakalnymi konstelacji. Monitorowanie ich przemieszczenie pokazuje, że w nocy nie można zobaczyć te niebiańskie postacie, które w tej chwili świeci. Podziwiam pozyskane jedynie poprzez konstelacje, gdzie słońce gości około sześć miesięcy temu. Nachylona do płaszczyzny ekliptyki do równika niebieskiego. Kąt między nimi jest 23,5º.

Zmień deklinacja

Na sferze niebieskiej jest tak zwany punkt Barana. W nim słońce zmienia swoją deklinację od południa do północy. Światło osiąga ten punkt każdego roku w dniu równonocy wiosennej, 21 marca. Słońce wschodzi w lecie jest znacznie wyższa niż w zimie. Wiąże się z tym zmiana długości dnia i temperatury. Kiedy nadchodzi zima, słońce w jego ruchu odbiega od równika niebieskiego do bieguna północnego, a latem – na południu.

kalendarz

Oświetlenie znajduje się dokładnie na linii niebieskiej równika dwa razy do roku: podczas równonocy wiosennej i jesiennej. W astronomii, czas potrzebny na słońce, aby przejść od punktu Barana i powrócić do niego, zwany tropikalny roku. To trwa około 365.24 dni. Że długość roku zwrotnikowego jest podstawą kalendarza gregoriańskiego. Stosowany jest dziś niemal wszędzie na świecie.

Słońce – jest źródłem życia na Ziemi. Procesy zachodzące w jego wnętrzu i na powierzchni, ma ogromny wpływ na naszą planetę. Wartość jasności było już znane w starożytnym świecie. Dziś wiemy dużo o zjawiskach zachodzących na słońcu. Charakter poszczególnych procesów, dzięki postępowi w technologii stało się jasne.

Sun – jedyna gwiazda wystarczająco blisko do bezpośredniego badania. Dane dotyczące Oświetlenie pomoc w zrozumieniu mechanizmów „pracy” innych podobnych obiektów kosmicznych. Jednak słońce nadal utrzymuje wiele tajemnic. Są tylko na odkrycie. Zjawiska takie jak wschodzącego słońca, jej ruch na niebie, ciepło promieniowania je raz zbyt jest tajemnicą. Historia badań nad centralnym obiektem naszego kawałka wszechświata pokazuje, że z czasem wszystkie dziwności i cechy światła są wyjaśnione.