Stepan Dmitriewicz erzya: biografia i zdjęcia

Stepan Dmitriewicz erzya (prawdziwe nazwisko – Nefedov) – słynny rosyjski rzeźbiarz, dzięki czemu cały świat dowiedział się o istnieniu jednego z Mordovian plemion. W artykule przedstawiono krótki przegląd jego życia i pracy.

Pochodzenie rzeźbiarza

urodzony Stepan Dmitriewicz erzya w dzielnicy Ardatov z Mordovia (d. Baevo) 27 października 1876. Jego rodzice byli rolnikami należące do plemienia Mordvinian erzya (stąd pseudonim rzeźbiarz). To plemię pogańskich wierzeń utrzymywały się do 19 wieku. Wiadomym jest, że erzya zaszczycony dusza rzek, źródeł i kamieni czcili świętych drzew. Jednak sam Stepan był prawosławny, a już w 3. generacji.

okres szkolenia

Przyszły rzeźbiarz rozpoczął swoje życie w wieku 14 lat. W ciągu następnych 10 lat Stepan Dmitriewicz erzya zaangażowany w różne rzemiosła, w tym malarskich świątyń. Tylko powrót do rodziców w Alatyr, gdzie przeniosła się wtedy, Stepan zaczął robić to, co było jego prawdziwe powołanie. Lokalni kupcy docenili scenerii który uczynił z theatricals amatorskich na dziełach A. S. Puszkina. Postanowili pokazać zdjęcia Stepan Dmitriewicz Dyrektora Szkoły Stroganowa w Moskwie.

W 1901 roku, praktycznie posiadanie języka rosyjskiego erzya wyjechał na studia do Moskwy. Po studiach przez rok na Stroganowa School, gdzie uczęszczał do klasy rysowania wieczorne Stepan Dmitriewicz erzya mógł wejść do Moskiewskiej Szkole Malarstwa. W ciągu roku erzya przygotowanie zostać malarzem, ale potem postanowił udać się do wydziału rzeźby. Był łatwy do nauki. Erzya Stepan Dmitriewicz szybko opanował rzemiosło rzeźbiarza dzięki jego naturalnych zalet. Jego nauczycielem był S. M. Volnuhin, który jest znany jako autor pomnika Ivanu Fedorovu, rosyjski pionier. Stepan ma przyjazne stosunki ze swoim nauczycielem. Erzya pomógł mu po rewolucji. Wziął chorą Volnukhin południe, starając się go uratować. Jednak jego nauczyciel zmarł w jego ramionach. przedstawiciel kreatywność impresjonizm P. P. Trubetskogo miał również wielki wpływ na kształtowanie przyszłości rzeźbiarza.

Erzya Stepan Dmitriewicz nie ukończył kurs. Myślał, że szkoła była najlepsza mogłem. W 1906 roku wyjechał do Włoch. To tutaj wreszcie zaczął nazywać się erzya, wierząc, że w ten sposób mówi, że świat dla swoich ludzi. Należy zauważyć, że odpowiedział na nick przed, a czasem podpisał name Nefedov-erzya swoją pracę studencką.

Prace przeprowadzone we Włoszech

Zainspirowany twórczością Michała Anioła, erzya rozpoczął pracę w marmurze. We Włoszech, szybko opanowali niezbędne umiejętności. Rzeźbiarz ciął swoje kreacje tylko w kamieniu. Nie przygotować wstępne szkice lub rysunki. Należy zauważyć, że niewielu mistrzów pracował, stosując technikę bezpośredniego rzeźbienia. są one zwykle uciekają się do usług asystentów. Obecnie nie ma wielu miejsc pracy erzya odnoszących się do tego okresu. Wśród rzeźb należy zwrócić uwagę na figurę Ioanna Krestitelya. Ta praca została wykonana dla miasta świątyni La Spezia.

Pierwszy wielki sukces

W roku 1909 Stepan Dmitriewicz przyszedł pierwszy wielki sukces. To właśnie wtedy w ósmym Międzynarodowej Wystawie w składzie Wenecja erzya wykazano, nazwany „Ostatnia noc przed egzekucją skazanego”. Jest produktem Stepan Dmitrievich podjęta po wizycie w Moskwa- Butyrskaya. Muszę powiedzieć, że w latach studiów jesteśmy zainteresowani moonlighting rzeźbiarz fotografa. W tej chwili jestem strzelanie rewolucjonistów, którzy zostali aresztowani, erzya Stepan Dmitriewicz.

Krótka biografia mistrza nie wymaga szczegółowej znajomości z jego pracy. Musimy jednak powiedzieć kilka słów o „Ostatniej nocy przed egzekucją skazanego”, ponieważ jest to bardzo ważna praca. Stepan Dmitriewicz przedstawiona w siedzi na wpół nagiego mężczyznę, który próbuje boleśnie świadom faktu, że wkrótce chce. Na tym rysunku, podobieństwo do odgadnięcia autora, który jest typowy dla wielu dzieł interesujących nas nadrzędnym.

Muszę powiedzieć, że ta rzeźba pod wrażeniem wystawy. Erzya natychmiast stał się znany nie tylko jako „rosyjski Rodina”. Ciekawostką jest, że na krótko przed wystawa, która miała być przedstawiona do niej, był zepsuty. Stepan Dmitriewicz musiał przywrócić rzeźbę w ciągu zaledwie 4 dni. Obecnie, położenie prac przeprowadzonych w betonie nie jest znana. Istnieje tylko grać.

Przeprowadzka do Francji

Stepan Dmitriewicz erzya rzeźby, które w tym czasie były już dość dobrze znany za granicą, w 1910 roku przeniósł się do Francji. Wielki sukces miał swoją wystawę w Monachium, Nicea i Mediolanu. Muzeum w Nicei ma swoją pracę, kupowali i prywatni kolekcjonerzy. W Paryżu w 1913 roku pełnił swoją pierwszą wystawę indywidualną erzya Stepan Dmitriewicz. Jego biografia w tym czasie naznaczonym stworzenia serii rzeźbiarskich portretów wykonanych na zamówienie. To dało znaczący powrót do opanowania. Stepan Dmitriewicz erzya, którego praca jest duże zapotrzebowanie na pamięć Model plastikowy natychmiast. Więc zleceń bardzo szybko – to wystarczyło do jednej lub dwóch sesjach.

portrety kobiet

Stepan Dmitriewicz w 1912 roku stworzył portret ukochanej kobiety, Martha. Ten rzeźbiarski obraz (a wdzięczne pochylenie głowy, tajemniczy pół-uśmiech), a także specyficzne metody modelowania (contrastly wygładzona twarz, fakturalnie masywny przetwarzane włosy) w przyszłej pracy artysty będzie powtarzany w licznych portretów kobiet. W „Norweżka”, utworzonego w 1914 roku, rzeźbiarz z wielką wprawą przeszły trudny stan umysłu bohaterki, nie jest bardzo miły i nie tak młodych kobiet. Czuje, że jeśli szczęście, lub nieszczęście.

Powrócić do Rosji

Erzya w 1914 roku wrócił do Rosji. Jego sąsiad był ST Konenkov, które znacząco wpłynęły na dalszą pracę mistrza. Stepan Dmitriewicz zmobilizowany w czasie I wojny światowej, był pod nadzorem dr H. O. Suteeva. Erzya służył jako sanitariusz. Lekarz, który był pod dowództwem Stepan Dmitrievich, pisał swoje historie, pełne niezwykłych przygodach swego życia za granicą. Historie te zostały później opublikowane.

Powrót do domu, rzeźbiarz stworzył pracę, nie tylko w marmurze. Erzya i użyte materiały, które są niezwykłe rzeźby sztalugowe (beton, cement). Ponadto artysty stosować beton z wiórów metalowych. Erzya najpierw pracował w drzewie. To był wspomagany przez swoją przyjaźń z Konenkov, który był znanym mistrzem tworzenia drewnianych rzeźb. Wybór materiału wpływa również doświadczenia dzieci, który otrzymał Stepan Dmitriewicz, podziwiając dzieła artystów ludowych Mordvin, wykonując rzeźby z drewna.

Wycieczka do Uralu

Marmur zawsze pozostał ulubionym materiałem erzya. Stepan Dmitriewicz nawet do Uralu w poszukiwaniu rzadkich marmurowych skałach. Ta podróż odnosi się do okresu od 1918 do 1921 roku. W tym czasie, rzeźbiarz musiał znosić wszelkie trudy ciężkiej chwili porewolucyjnej oraz związane z nim wojnę domową.

„Ewa”

„Ewa” – erzya znane prace, wykonane w 1919 roku. Biblijna protoplasta rzeźbionego marmuru. Wydaje się nam w postaci wsi pyshnoteloy moloduhi, naiwnej i erotycznej w tym samym czasie. Ta rzeźba wspólnego z dziełami mistrzów secesji. Blaknięcie ten styl odnosi się do okresu formacyjnego erzya jako rzeźbiarz.

Lata powojenne

Stepan Dmitriewicz w pierwszych latach po wojnie mieszkał w Moskwie, Jekaterynburgu i Batumi, Noworosyjsk, Baku. Mistrz uczy, brał udział w imprezach organizowanych przez nowe władze. Erzya w 1922 roku wykonał portrety AKAKI CERETELI, Shota Rustaveli, Ilia Czawczawadze. On również stworzył następujące prace: „Leda z łabędziem”, „Macierzyństwo”, „pływające”. Wszystkie te kreacje są wykonane z drewna. Artysta stworzył i dekoracyjne prace na zamówienie. Większość z nich nie przeżył. Wśród nich należy zauważyć, pomnik Karola Marksa i wolności w Jekaterynburgu. Obie z nich są wykonane z cementu i zastosować do 1920. Wśród zachowanych dzieł tego czasu są przedstawiane mówiąc słaby, jak na przykład Domu Związków w Baku. Czuje, że nie posiadają erzya tych form. Podobnie jak głowy i popiersia Lenina przez rzeźbiarza Stepan Dmitriewicz erzya.

Argentine okres twórczości

Artysta w 1925 roku został członkiem Towarzystwa rosyjskich rzeźbiarzy. W następnym roku wyjechał do Francji z jego show, to nie zdecydował się na powrót do ojczyzny. Erzya osiadł w Argentynie, jak kraje europejskie nie chcą podjąć „czerwony rzeźbiarza”. W ten sposób rozpoczął się nowy etap w owocnego życia artysty jak Stepan Dmitriewicz erzya.

Okres argentyńskie silnie wpłynęły na twórczą oryginalność pana. Stepan Dmitriewicz przeniesiony do tego kraju, osiadł w małym domku na przedmieściach Buenos Aires. On erzya regularnie wystawiał w lokalnych wystawach swoje prace, opublikowane na własny koszt broszurę z informacjami o nich. W tym czasie jedynym materiałem do erzya było drewno Algarrobo i quebracho, które rośnie wyłącznie w południowoamerykańskich lasów. Materiał ten jest niezwykle trudne, więc zażądał Stepan Dmitriewicz twardy, ciężkiej pracy. Artystka wykorzystała guzki guzki, korzenie drzew, łącząca żądane fragmenty kleju. W 1932 roku pełnił głowy maskę „Mojżesz” (na zdjęciu powyżej) Stepan Dmitriewicz erzya. Okres argentyńskie – to także stworzenie rzeźbiarskie portrety ojca i matki „Lva Tolstogo” (1930). W 1944 roku artysta wykonał pracę „człowiek”. Erzya stworzył także zbiór portretów młodych piękności.

Homecoming, ostatnie lata swego życia

1950, erzya (Nefedov) Stepan Dmitrievich zwrócone ZSRR. Wraz z nim na statek przybył prawie wszystkie swoje rzeźby (ponad 300 prac). Ponadto artysta przyniósł kawałki drewna Algarrobo i quebracho dla swoich przyszłych prac. Zorganizowana w Moskwie w 1954 roku solowy wystawa erzya okazał się wielkim sukcesem.

Rzeźbiarz zmarł w dniu 27 listopada 1959 roku w Sarańsk szczątki wielkiego mistrza, co było z pewnością Stepan Dmitriewicz erzya. Zdjęcia prezentowane powyżej grobu.