Wskazania do stosowania „indapamidu” – nadciśnienie

Obecnie, według danych Światowej Organizacji Zdrowia, dominującą pozycję na liście chorób, które powodują śmierć osoby, podejmują patologii układu sercowo-naczyniowego, stopniowo pogarsza jakość życia i doprowadzić do ostatecznej klęski wszystkich innych narządów wewnętrznych.

Pilność problemu

Tak więc istnieje nadciśnienie i miażdżyca towarzysząca niemal co drugi dorosły, zwłaszcza po czterdziestu latach. Większość ludzi odnoszą się do tych chorób jest bardzo powierzchowna, wyjaśniając ich występowania i jak wydaje im się niebezpieczne. Jednak śmierć powikłań ołowiu. To jest zawał mięśnia sercowego, udar niedokrwienny i krwotoczny udar mózgu, tętniak aorty, serca i niewydolności nerek. Nadciśnienie i miażdżyca często towarzyszą siebie jak pierwszy z nich konsekwentnie narusza trofiku naczyń, co prowadzi ostatecznie do drugiego.

Charakterystyka grup farmakologicznych

Najczęstszymi leczenia ciśnienia odpornych – leki moczopędne, które zwiększają moczu, a tym samym zmniejszenie objętości naczynia i ciśnienie krwi. Zatem, pacjenci z nadciśnieniem mają im wskazań bezpośrednich. „Indapamid MI STADA” „Indap” „Akripamid” „Arindap” „Arifon”, „Ravel” – nazwa handlowa tego samego leku, ponieważ leki te są dokonywane na podstawie jednej substancji czynnej – indapamidu, a różnią się jedynie przedsiębiorstwa produkcyjne, pomocnicze i oczywiście cenę. Odnoszą się one do farmakologicznego grupę tiazydowe środki moczopędne, które, w odróżnieniu od pętli „(” furosemid, kwas etakrynowy, „bumetanid”) nie posiadają takiego silne działanie moczopędne, ale mimo to nadciśnienie jest również w ich wskazań. „Indapamid” i posiada wiele dodatkowych efektów.

Korzyści z lekiem

Zwiększa to elastyczność naczyń krwionośnych, w ten sposób zmniejszając całkowity opór obwodowy. Prowadzi to z kolei do zmniejszenia obciążenia lewej komory serca i pozwala na mniejsze napięcie w fazie wydalania. Wynika to ze zdolności indapamid, takich jak selektywne blokowanie wolnych kanałów transportowych do wapnia, bez których skurcz zakończona. Zmniejsza to również wrażliwość na katecholaminy naczyniowego, powodując skurcz ścianach i stymulują ich zwiotczające – prostaglandyny E2. W tym przypadku indapamidu nie ma wpływu na metabolizm lipidów i węglowodanów, może być stosowany u pacjentów z cukrzycą. Tak, to ma szeroki zakres wpływu na układ sercowo-naczyniowy, przy czym „indapamidu” Wskazania do stosowania takich mianowicie nadciśnieniem tętniczym, jest skuteczną metodą leczenia i zmniejsza ryzyko zawału serca i udaru mózgu.

odwrotna strona

Oczywiście, jak każdy lek, ma nie tylko świadectwem stosowania indapamidu „ale” przeciwwskazań, które są związane z wystarczająco dużą liczbą efektów ubocznych. Po pierwsze, ma to wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, powodując spontaniczne nerwowość i drażliwość, niepokój, bóle głowy i zawroty głowy, senność lub przeciwnie, bezsenność (dla każdego pacjenta), możliwość depresję, zmęczenie. Ze względu na hamowanie działania katecholamin może stanowić naruszenie rytmu serca, który pojawi palpitacje. Ponadto, ze względu na umiarkowaną moczopędnego i indapamidu utraty moczu nie tylko sodu i chloru, potasu i magnezu, ale mogą powstać zespół gipokaliemicheskogo.

Wpływ na narządach

Również ten lek wpływa na ludzki układ pokarmowy, powodując nudności, wymioty, bóle brzucha, utrata apetytu, niestrawności aż anoreksja Zaburzenia stolca (biegunki / zaparcia). Rzadko możliwych zmian zapalnych w błonie śluzowej dróg oddechowych z rozwojem kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenia zatok oraz zapalenia gardła. I ze względu na bezpośrednie działanie indapamidu pacjent doświadczy częste oddawanie moczu, również w nocy, uczucie suchości w jamie ustnej (wielomocz, moczenie nocne). W obecności turbulentnego stan alergiczny pacjenta lub nadwrażliwości na lek może występować wysypka świąd, pokrzywka lub nawet rozwijać krwotoczne zapalenie naczyń. Jest to bardzo rzadko, ale jest przejawem indapamidu wpływ na układ krwiotwórczy ludzkiego w postaci niedokrwistości hemolitycznej, leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza tkanki aplazji szpiku kostnego.

Przeciwwskazania

Ze względu na skutki uboczne leku prostych przeciwwskazania do jego zastosowania są wyrażone wątroby lub niewydolności nerek, nadwrażliwość na którykolwiek z pozostałych składników wchodzących w jej skład, młodzieńcze lat (18 lata), hipokalemii (bez względu na jego pochodzenie), w stanie ciąży i laktacji okres. Dodatkowo, skrajne środek do pielęgnacji jest stosowana do identyfikacji naruszenia równowagi w wodzie elektrolitu, funkcji nerek lub wątroby, cukrzyca, nadczynność przytarczyc (niewyrównaną etapie) hiperurikemii (zwłaszcza w diagnostyce dny nerkowe kwasu moczowego). Ważne jest również, aby uwzględnić jego wpływ w terapii skojarzonej z chorobą.

Ostrożnie!

Zwykle wystarcza dawka dzienna leku w ilości „indapamid” tabletek. Wskazania do stosowania leku – nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Są one traktowane z kompleksem, a więc konieczne jest, aby prawidłowo połączyć ze sobą narkotyki. Jeżeli pacjent, zwłaszcza osoby starsze, otrzymuje glikozydy nasercowe lub środki przeczyszczające, wymagają ciągłego monitorowania kreatinemii i potasu, a także poziom sodu i magnezu, glukozy i kwasu moczowego w osoczu krwi. Wszystkie te środki zapobiegawcze mają na celu zapobieganie rozwojowi ostrej niewydolności nerek lub poważnych naruszeń równowagi elektrolitowej. Należy również pamiętać, że lek ten ma znaczący wpływ hipotensyjny, ale ponieważ może zmniejszyć stężenie zdolności człowieka, tak że nie powinno się prowadzić pojazd po zażyciu „indapamidu”.

odkrycia

Tak więc, pomimo faktu, że lek ma wiele skutków ubocznych i wąski zakres wskazań do stosowania „Indapamid” jest wysoce skuteczny w leczeniu nadciśnienia pierwotnego i wtórnego nadciśnienia tętniczego. Wynika to z wielu obszarów o jego aktywności farmakologicznej, szybkie i całkowite jej zdolność absorpcji w przewodzie pokarmowym, jak również wysoką biodostępność. Te cechy sprawiają, że wyróżnia się spośród wielu leków moczopędnych i wnoszą istotny przełom w leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego.