Ambicja jest złem czy cnotą?

Oczywiście, wielokrotnie słyszałem, że ambicje są niejednoznaczne pojęcie, a dla każdej osoby są związane z niektórymi obrazami. Ktoś natychmiast reprezentuje biznesmena chodzącego po jego głowie i niezdolny do zobaczenia poza nosem, to jest jego kariera. I ktoś widzi zwyczajną osobę, która marzy o tym, aby wyrwać się w świetlaną przyszłość z pomocą jednego z jego silnych pragnień.

Jak zwykle zwracamy się do naukowego uzasadnienia, w którym ambicją jest przede wszystkim chęć osiągnięcia pewnych wysokości, które nielicznie wchodzą, po drugie – ostrzejszy poczucie własnej wartości, a także pomnożone przez stokroć samooceny.

Definicje są na dwóch diametralnie przeciwnych stronach. Z jednym z nich ambicja jest dobra, z drugiej – jest źle. Musimy zrozumieć, gdzie pochodzi ten rodzaj substytucji pojęć, gdy jedno określenie jest traktowane zupełnie inaczej. Może coś nie rozumiemy? Rozumiemy to.

Gdyby więc zapytaliśmy Francuzów, Polaka, Anglika czy Rosjanina, jakie są ambicje sprzed kilku wieków, otrzymamy jednoznaczną odpowiedź – szczęście, arogancja, ambitność, ambicje. To samo rozumie się podczas tłumaczenia z języka łacińskiego (ambitio). Osobę ambitną postrzega się jako łotra, która szuka zysku i jest gotowa poświęcić wszystko, aby zaspokoić jego potrzeby.

Nieco później, wraz z rozwojem kapitalizmu, populacja Europy (mówimy o pierwszej i zaawansowanej młodzieży) zaczyna być używana przez "ambitną osobę" jako komplement dla kogoś, kto osiągnął sukces w pewnym polu, zarabiał pieniądze i stał się sławny, przynajmniej w swoim środowisku.

Tak więc ambicja jest nie tylko pragnieniem osiągnięcia tego, czego inni nie mają, ale także stopnia marności. Okazuje się, że w naszym kraju nikt nie zauważa, że wymawiając jedną kategorię, dajemy jej nie identyczne definicje. Dlatego każdy z nas mówi swoim własnym językiem, leksycznie opierając się na słownikach wyjaśniających, filmach i programach telewizyjnych, które pochodzą z Zachodu.

Ciekawe badanie przeprowadzone przez amerykańskich naukowców, których wnioski powinny być oczywiste. Nie jest tajemnicą, że ambitna osoba, próbująca osiągnąć uznanie i sukces, często staje w sytuacjach stresowych i stopniowo gromadzi negatywne emocje. Ze względu na chroniczne zmęczenie ciało zużywa się, a niestety takie osoby umierają szybciej niż ich rówieśnicy, którzy nie mają takiego znaczącego sukcesu.

Ale czym jest ambicja bez rezultatu? Pusty dźwięk. Jednakże, aby wynik był taki, trzeba przynajmniej trochę wysiłku, a nie tylko uznać siebie za osobę z ambicjami. Ambicje nie są zaszczepione przed nami od urodzenia, pojawiają się w procesie socjalizacji jednostki, nawiązania kontaktów, nawiązywania kontaktów i postępów w każdym obszarze.

Okazuje się, że błędne koło – osoba, która osiągnęła coś, automatycznie stara się stawać sobie wielkimi celami, ponieważ miał miejsce już w pewnej sferze życia.

Następnie ambicje mają pierwszeństwo i mają pozytywną cechę, która stymuluje nas do pracy (praca łagodzi osobę), zamienia się w zagrożenie dla jednostki. Faktem jest, że zgodnie z wynikami badań amerykańskich ambitni ludzie mniej mają rodziny, ponieważ najprawdopodobniej od dzieciństwa rodzice jasno i jasno określają priorytety, w których rozwój kariery jest wszystkim.

Często, wraz z głupi pragnieniem sukcesu i pieniędzy, przychodzi egoizm, a dokładniej wchodzi w życie. A samolubstwo jest użyteczne tylko w ograniczonych dawkach, więc cokolwiek można powiedzieć, zdrowie cierpi.

Więc co to jest ambicja? Jeśli naukowo, to zło jest uniwersalne. I szczerze mówiąc, niech wszyscy decydują się na siebie. Jednak w naszej mocy, aby rozwijać tę jakość raczej stymulować się do działania niż na arogancję i uprawę nadmiernej megalomanii.