Samowystarczalność – jest pragnienie samotności i ucieczki od rzeczywistości?

Obecnie modne jest być silnym duchem człowieka. To nawet nie jest w modzie, a potrzebujących. Nowoczesny styl życia nie pozostawia nam innego wyboru. Stałe konkurencja w pracy iw życiu osobistym, a rosnące potrzeby katastrofalny brak wolnego czasu – po prostu dać mi słabość, a cykl wydarzeń życiowych rzucić się do brzegu, jako zbędnych obciążeń.

W takim nieprzyjaznym atmosferze, osoba musi nie tylko stale utrzymać swoją pozycję, ale również pielęgnować. Wymagania niezgodność społeczeństwa i własnych sił, aby zaspokoić potrzeby – to jest głównym powodem stresu i depresji.

Jaki powinien być idealny mężczyzna 21 wieku? Inteligentna, wykształcona, zadbana, praworządnym, wykształcony, samowystarczalny? Tak, samowystarczalność – jest tym, co odróżnia człowieka od duchowo dojrzały znanego osobnika. Ta dojrzałość jest to kwestia szacunku, zazdrość, chęć naśladowania i szereg innych sprzecznych emocji. Uważa się, że samowystarczalnego osoby – to jest coś, odizolowany, zamknięty w sobie i wspiera się na własną rękę, wolny od opinii innych oraz innych uprzedzeń. Ale czy ta wolność obecność szczęścia? I samowystarczalna, jeśli osoba, która nie osiągnęła pewną wysokość, ale zadowoleni z obecnego stanu rzeczy? W jakich dziedzinach życia przejawia tę jakość?

Z punktu widzenia psychologii, samowystarczalność – to zdolność jednostki do przezwyciężenia problemów i zaspokojenia ich potrzeb na własną rękę. Główne cechy samowystarczalnej dojrzałego człowieka jest brak strachu i pełnej akceptacji odpowiedzialności za swoje czyny. Jeśli taka osoba coś robi, to robi to w pierwszej kolejności dla siebie i swoich bliskich, opinie innych nie jest koniecznym atrybutem, uwielbienie i szacunek – to raczej miły dodatek do zadowolenia, który już został uzyskany z udanej pracy wykonanej. Samowystarczalność może przejawiać się w różnych sferach życia:

1. W ekonomiczna – rozumie niezależność podejmowania decyzji w sprawach codziennych.

2. społeczna – oznacza uznanie i kompetencje ludzkiego w sprawach, z którymi się zajmuje. Ważne jest, że jednostka był zadowolony z siebie i swojej pracy.

3. psychologiczny – to znaczy samego przyjęcia, brak strachu czy dyskomfortu przed ewentualnym samotności. Człowiek nie boi się swoich wewnętrznych problemów, to ma coś wspólnego ze sobą. Jednak samowystarczalność – jest Nie brak przywiązania i miłości do kogoś. Jest tylko brak uzależnienia.

W odniesieniu do tej kontrowersyjnej kategorii samowystarczalności jako kobiety, to można powiedzieć tylko jedno: nadmierna pewność siebie ostentacyjny i siła może pomóc zbudować karierę, ale w relacjach z płcią przeciwną, są one nieistotne. Niezastosowanie się do tej prostej zasady często prowadzi do problemów w życiu osobistym.

Samowystarczalność – nie jest cechą wrodzoną, nabyte w procesie rozwoju i adaptacji społecznej. Możliwe jest celowo rozwijać pracę nad nimi. Pamiętaj, że tylko ty – twórcą swojego życia, który jest odpowiedzialny za wszystko, co się w nim dzieje.