153 Shares 1687 views

socjalizacja dziecka. Socjalizacji dzieci i młodzieży w zbiorowej

Dziecko przychodzi na świat, jak mówią, tabula rasa (czyli „czyste konto”). A to, jak podnieść dziecko i będzie zależeć od jego przyszłego życia: ten człowiek odnieść sukces w przyszłości, lub opadają na dno życia. Dlatego w tym artykule, problem ten zostanie omówiony szczegółowo, jak socjalizacji dziecka.

terminologia

Początkowo, oczywiście, trzeba zdecydować, z warunkami, które zostaną wykorzystane w znacznym stopniu w całym artykule. Tak więc, socjalizacja dziecka – rozwój dziecka od chwili jego narodzin. To zależy od interakcji z okruchów ze środowiskiem, w czasie, gdy dziecko będzie aktywnie wchłonąć wszystko, co widzi, słyszy, czuje. To zrozumienie i przyswojenie wszystkich norm i wartości kulturowych i moralnych, a także procesy samorozwoju w społeczeństwie, do którego dziecko należy.

Ogólnie rzecz biorąc, socjalizacji – proces asymilacji dziecka społecznych norm, wartości i zasad, które istnieją w danym społeczeństwie. Jak również absorpcji zasad postępowania, które aktywnie wykorzystać jego członków.

elementy konstrukcyjne

Ważne jest również, aby pamiętać, że socjalizacja dziecka składa się z następujących elementów konstrukcyjnych:

  1. Spontaniczna socjalizacja. W tym przypadku mówimy o procesie samorozwoju dziecka pod wpływem obiektywnych okoliczności. Sprawdź ten składnik jest bardzo trudne.
  2. Stosunkowo prowadzony socjalizacji. W tym przypadku mówimy o niuanse, że państwo jest podejmowanych w celu rozwiązania problemów bezpośrednio wpływających na osobę. To inny rodzaj środków ekonomicznych, organizacyjnych i prawnych.
  3. Względnie sterowane socjalizacji. Są to wszystkie duchowe i kulturowe normy przez państwo jako całość i społeczeństwa w szczególności.
  4. Świadoma własnej transformacji człowieka. Jednak należy zauważyć, że ten element nie był typowy dla socjalizacji dzieci. Będzie on najprawdopodobniej odnosi się bardziej do dorosłych. Przynajmniej – do młodych ludzi, którzy doszli do wniosku, że trzeba coś zmienić w swoim życiu.

etapy socjalizacyjne

Należy również zauważyć, że socjalizacja dziecka składa się z kilku ważnych kroków, które różnią się w zależności od wieku okruchy:

  1. Niemowlęctwa (wiek dziecka przed pierwszym roku życia).
  2. Wczesnego dzieciństwa, kiedy okruchy od 1 do 3 lat.
  3. Wieku przedszkolnym (od 3 do 6 lat).
  4. szkoły podstawowej (6-10 lat) wiek.
  5. Wczesne dojrzewanie (około 10-12 lat).
  6. Starszy dorastania (12-14 lat) wiek.
  7. Wczesne dojrzewanie (15-18 lat).

To jest po innych fazach socjalizacji, jednak nie jest już dzieckiem i dorosłym. Wszakże, zgodnie z konwencją ONZ, dziecko jest osobą, która nie osiągnęła pełnoletność. My – 18 lat.

czynniki socjalizacyjne

Proces socjalizacji jest bardzo trudne. Po tym wszystkim, zawiera koncepcję takiego jak czynniki socjalizacji. W tym przypadku mówimy o warunkach i jak zachowanie społeczeństwa, które artykułuje dziecku pewne normy i zwyczaje. Podzielone na cztery czynniki ogromnych grup:

  1. Megafaktory. Te, które dotyczą wszystkich mieszkańców naszej planety. Na przykład, jest to kosmos, świat, planeta. W tym przypadku, dziecko musi być wykształcona, aby zrozumieć wartość Ziemi, czyli planeta, na której każdy żyje.
  2. Czynniki makro. Obejmować mniejszą liczbę osób. Mianowicie, mieszkańcy państwa, narodu, grupy etnicznej. Tak, wszyscy wiemy, że różne regiony różnych warunkach klimatycznych, urbanizacja, niuanse gospodarki oraz, oczywiście, cech kulturowych. Nie jest tajemnicą to, że jest to w zależności od cech historycznych i utworzyło specjalny typ osoby.
  3. Mezofaktory. Jest to również czynniki społeczne, które mają największy wpływ na osobę. Tak, to grupa ludzi, oddzielone od rodzaju rozliczenia. Mówimy o dokładnie, gdzie przebywa dziecko: we wsi, miasta lub miasta. W tym przypadku wielkiej trasy komunikacyjnej znaczenie, obecność subkultur (ważny krok w procesie autonomizacji tożsamości), szczególnie z przestrzeni osadniczej. Należy również zauważyć, że różnice regionalne mogą być zupełnie inny wpływ na osobę.
  4. Microfactors. Dobrze, ostatnia grupa czynników, które mają największy wpływ na ludzi – to microsocium rodzina, dom, sąsiedztwo, wykształcenie, jak również religia.

środki socjalizacji

Edukacja i socjalizacja dziecka są pod wpływem tak zwanych czynników. Kim oni są? Tak więc, środki uspołecznienia – to te instytucje lub grupy, dzięki której dziecko uczy się pewnych norm, wartości i zasady postępowania.

  1. Osobników. Są to ludzie, którzy są w bezpośrednim kontakcie ze skórą dziecka w procesie kształcenia i szkolenia. Rodzice, krewni, znajomi, nauczyciele, sąsiedzi itd. D.
  2. Niektóre instytucje. To ogrody, szkoły, grupy dodatkowego rozwoju, okręgi, i tak dalej. D. Oznacza to, że te instytucje, które również wpływają na dziecko w żaden sposób.

Istnieje również należy stwierdzić, że jest podział w pierwotnym i wtórnym socjalizacji. Rola agentów w takich przypadkach znacznie się różnić.

  1. Tak więc, we wczesnym dzieciństwie, aż do trzech lat, najważniejszą rolę jako czynniki socjalizacji podana jest do osób: rodziców, dziadków i natychmiastowe otaczających dziecko. Oznacza to, że ci ludzie, którzy są w kontakcie z nim od urodzenia iw pierwszych latach życia.
  2. Od 3 do 8 lat przychodzą do pracy i innych czynników, takich jak przedszkola lub innej instytucji edukacyjnej. Są już na edukację dziecka, oprócz bezpośredniego otoczenia, pod wpływem nauczycieli, pielęgniarek, lekarzy, i tak dalej. D.
  3. W okresie od 8 do 18 lat do tożsamości danej osoby jest ściśle powiązana z mediami: TV, internet.

Wczesna socjalizacja dzieci

Jak już wspomniano powyżej, socjalizacje dzieci składa się z dwóch etapów: pierwotnego i wtórnego socjalizacji. Teraz chcę mówić o ważnym pierwszym krokiem.

W ten sposób, w procesie (pierwotne) wczesnego socjalizacji mianowicie rodzina jest niezbędna. Właśnie rodzi się, że dziecko jest zupełnie bezradny i jeszcze gotowy do życia w nowym świecie dla niego. I tylko rodzice i inni bliscy krewni , aby pomóc mu przystosować się po raz pierwszy. Warto zauważyć, że po urodzeniu dziecka nie tylko rośnie i rozwija się, ale także uspołecznione. Po tym wszystkim, że pochłania to, co widzi dookoła jak rodzice komunikują się ze sobą, jak to mówią. Jest to pipsqueak w czasie i będzie grać. A jeśli dziecko jest uważane za szkodliwe, konieczne jest przede wszystkim nie winić dziecko, a rodzice. Po tym wszystkim, tylko powodują one swoje dziecko do takiego zachowania. Jeżeli rodzice są ciche, nie mówić podniesionym głosem, a nie płacz, dziecko będzie taka sama. W przeciwnym razie, gdy dzieci są kapryśne, nerwowy, porywczy. Ma już niuanse socjalizacji. Oznacza to, że dziecko jest przekonany, że w ten sposób i zachowywać się w przyszłości w społeczeństwie. Że w końcu zrobi w przedszkolu, na ulicy, w parku czy na imprezie.

Co to jest, socjalizacja dziecka w rodzinie? Jeśli popełnisz mały wniosku, że wszyscy rodzice mają przypomnieć: nie możemy zapominać, że dziecko chłonie wszystko widzi w rodzinie. I że będzie on wnieść do swojego życia w przyszłości.

Kilka słów o rodzinach dysfunkcyjnych

Udane socjalizacja dzieci jest możliwa tylko w przypadku, gdy środki będą spełniać normy społecznie akceptowalne. To właśnie tutaj jest problem i dysfunkcyjnych rodzin. Tak, jest to specjalna, strukturalna i funkcjonalna typ rodziny, która charakteryzuje się niskim statusie społecznym w najróżniejszych dziedzinach życia. Warto zauważyć, że ta rodzina jest bardzo rzadko wykonuje funkcje przypisane do niej w związku z kilku powodów: przede wszystkim ekonomiczne, ale również edukacyjne, społeczne, prawne, medyczne, psychologiczne, itd. To tutaj, że często pojawiają się różnego rodzaju problemy socjalizacji dzieci …

fundusze

socjalizacje jest tak złożony, że zawiera wiele elementów i odcieni. Tak więc konieczne jest, aby wziąć pod uwagę osobno, a także różne środki socjalizacji dzieci. Czym więc jest? Ten zestaw podstawowych elementów, które są specyficzne dla każdego społeczeństwa, klasy społecznej i wiek. Tak, to jest, na przykład, jak dbać i karmienia niemowląt, tworzenie higieny i warunków życia, produktów, kultury materialnej i duchowej, które otaczają dziecko, ustawione zarówno pozytywne jak i negatywne sankcje w przypadku czynu. To wszystko, i jest ważnym środkiem socjalizacji, tak, że dziecko uczy się, i wszelkiego rodzaju normy zachowań i wartości, które starają się zaszczepić w jego otoczeniu.

maszyny

Analizując jak socjalizacja osobowości dziecka, warto również zwrócić uwagę na mechanizmach jego pracach. Tak więc, w nauce ich rozróżnić dwa główne. Pierwszy z nich – społeczne i pedagogiczne. W tym mechanizmie należą:

  1. Tradycyjny mechanizm. Ta asymilacja dzieci behawioralnych norm, postaw i stereotypów, które są charakterystyczne dla jego kręgu: rodzina i krewni.
  2. Instytucjonalnych. W tym przypadku wpływ na dziecko jest zaangażowany różnorodnych instytucji publicznych, z którymi współdziała w toku jego rozwoju.
  3. Stylizowane. Istnieje już pytanie o wpływie subkultury lub innych cech (np religijnych) w rozwoju dziecka.
  4. Interpersonalnych. Dziecko uczy się zasad postępowania, zasad przez skojarzenie z niektórymi ludźmi.
  5. Odblaskowe. To już bardziej złożony mechanizm tożsamości siebie jako jednostkę większej całości, w stosunku do otaczającego świata.

Innym ważnym mechanizmem socjalizacji dziecka – społeczno-psychologiczne. W nauce jest on podzielony na następujące elementy:

  1. Tłumienie. Ten proces wyjątki uczucia, myśli i pragnienia.
  2. Izolacja. Kiedy dziecko próbuje pozbyć się niechcianych myśli i uczuć.
  3. Projekcja. Przeniesienie pewnych norm zachowań i wartości na inną osobę.
  4. Identyfikacyjny. W trakcie jej dziecko utożsamia się z innymi ludźmi, zespół grupy.
  5. Introjekcji. Przeniesienie dziecka do innej rośliny człowieka: organ idol.
  6. Empatia. Najważniejszy mechanizm empatii.
  7. Samooszukiwania. Dziecko oczywiście świadomi wrongness jego myśli, sądów.
  8. Sublimacja. Przydatny mechanizm przenoszenia potrzeby lub pragnienia w społecznie akceptowalny rzeczywistości.

„trudnych” dzieci

Osobno kilka słów należy powiedzieć o tym, jak socjalizacja dzieci niepełnosprawnych (tj niepełnosprawne). Początkowo, należy zauważyć, że istotne jest tu podstawowym socjalizacja okruchy, że to wszystko, co będzie w domu. Jeżeli rodzice dziecka ze specjalnymi potrzebami są traktowane jako pełnoprawnych członków społeczeństwa, socjalizacja wtórna nie będzie tak trudne, jak mogłoby być. Oczywiście, nie będzie trudności, ponieważ specjalne dzieci często mają negatywny lub po prostu ostrożny postrzegają rówieśników. Oni nie są tak równe, co jest niezwykle negatywny wpływ na kształtowanie się osobowości dziecka. Warto zauważyć, że socjalizacja dzieci niepełnosprawne powinno odbywać się w taki sam sposób jak w przypadku najczęstszych zdrowego dziecka. Jednakże, mogą być wymagane dodatkowe środki. Główne problemy, które mogą powstać w ten sposób:

  • Niewystarczająca liczba urządzeń wspomagających, aby zakończyć socjalizacji (podstawowa, brak podjazdów w szkołach).
  • Brak uwagi i komunikacji, jeśli jest to dziecko w HIA.
  • Opuszczeń w wczesnym stadium socjalizacji tych dzieci, kiedy sami zaczną postrzegać nie jest tak, jak być powinno.

Ważne jest również, aby pamiętać, że w tym przypadku dzieci muszą pracować specjalnie dla edukacji nauczycieli, którzy są w stanie brać pod uwagę potrzeby i, co najważniejsze, możliwość takich szczególnych dzieci.

Dzieci, które są pozostawione bez rodziców

Poszczególne sieroty uwaga rozważając etapy socjalizacji dziecka. Dlaczego? Po prostu, ponieważ te dzieci podstawowym instytucja socjalizacji nie jest rodzina, jak powinno być, jako specjalną instytucję – domu dziecka, domu dziecka, szkoły z internatem. Warto zauważyć, że to prowadzi do występowania wielu problemów. Więc początkowo takie okruchy całkowicie w niewłaściwy sposób rozpocząć, aby zobaczyć, jak to jest życie. Oznacza to, że od najmłodszych lat dziecko zaczyna robić sobie pewien wzór zachowań i późniejszej eksploatacji rodzaju tego, który widzi w tej chwili. Ponadto, proces wychowania i kształcenia dzieci osieroconych są zupełnie odmienne. Tyle mniej okruchy podane osobiste uwagi, które otrzymują mniej ciała ciepło, uczucie i dbać od najmłodszych lat. A wszystko to jest ściśle wpływa na formowanie postawy i osobowości. Eksperci od dawna, że absolwenci takich instytucji – szkół z internatem, rezultat jest malosamostoyatelnymi, nienadające się do życia w społeczeństwie poza mury instytucji edukacyjnych. Oni nie mają tych podstawowych umiejętności, które pozwolą sobie prawo do gospodarstwa, do dysponowania środkami materialnymi, a nawet we właściwym czasie.

Socjalizacja dziecka w ogrodzie

Jak jest socjalizacja dziecka w przedszkolu? Warto przypomnieć, że w tym przypadku będzie to mieć na wtórnej socjalizacji. Oznacza to, że prace różnych instytucji edukacyjnych, które ściśle wpływają ludzkiego życia. Na przykład w przedszkolu odgrywa ważną rolę procesu uczenia się maluch. Dlatego eksperci opracowali szereg programów edukacyjnych, które mają być następnie przez opiekunów. Ich cele:

  • Tworzenie pozytywnego środowiska dla rozwoju dzieci (wybór motywacji, tworzenie postaci Noe behawioralnej).
  • Myślenie rodzajów i form nauczania. Który jest ważnym elementem zatrudnienia tak, że, na przykład, aby utworzyć pozytywne nastawienie do świata, poczucie własnej wartości, potrzeba empatii i tak dalej. D.
  • Ważne jest również, aby móc określić poziom rozwoju każdego dziecka, aby móc pracować z każdym dzieckiem stosownie do jego potrzeb i możliwości.

Najważniejszym elementem jest socjalizacja dziecka. Program jest taka sama, która zostanie wybrana dla tej kadry przedszkolnej – to także wyjątkowy i ważny moment. Jest to być może z zazdrości wiele kolejnych okruchów szkoleniowych.

Dzieci i dorośli socjalizacja: Charakterystyka

Rozważmy funkcje socjalizacji dzieci, pożądane byłoby także być w całości w porównaniu do podobnych procesów w dorosłych. Jaka jest różnica istnieje?

  1. Jeśli mówimy o dorosłych w procesie socjalizacji w zmianach zachowań ludzkich. U dzieci jak jest korekta wartości podstawowe.
  2. Dorośli, którzy są w stanie ocenić, co się dzieje. Dzieci po prostu wchłonąć informacji, nie przesądzoną.
  3. Osoba dorosła jest w stanie odróżnić nie tylko „białe” i „czarne”, ale także różne odcienie „szary”. Ci ludzie rozumieją, jak zachowywać się w domu, w pracy, w zespole, grając pewne role. Dziecko po prostu słucha dorosłemu aby spełnić ich wymagania i życzenia.
  4. Dorosłe osoby w procesie socjalizacji Mistrza pewnych umiejętności. Należy również zauważyć, że tylko świadomy dorosłemu procesom resocjalizacji. U dzieci, socjalizacja tworzą jedyną motywacją do pewnych zachowań.

Jeśli uspołecznienie nie jest możliwe …

Zdarza się, że warunki socjalizacji dziecka całkowicie nieodpowiednie i nieistotne z ogólnie przyjętymi normami. Można to porównać z ujęcia: proces rozpoczął, ale nie osiągnąć pożądany cel. Dlaczego jest to czasami zdarza nieudaną socjalizacji?

  1. Niektórzy eksperci twierdzą, że istnieje związek z chorobą psychiczną i nieudanej socjalizacji.
  2. Nieudany socjalizacja jest także w przypadku, gdy dziecko jest w tych procesach w młodym wieku nie w rodzinie, a także w różnych instytucjach: sierociniec, dom dziecka.
  3. Jedną z przyczyn niepowodzenia socjalizacji – hospitalism dzieci. Oznacza to, że jeśli dziecko spędza dużo czasu w murach szpitali. Eksperci twierdzą, że proces socjalizacji takich dzieci są łamane, i nie są zgodne z ogólnie przyjętymi normami.
  4. I, oczywiście, nieudane socjalizacja może być w przypadku zbyt silnego wpływu na dziecko w mediach, telewizji lub Internetu.

Na pytanie o resocjalizacji

Po przeanalizowaniu różnych czynników społecznych – siły napędowej procesu socjalizacji dziecka, powinniśmy również powiedzieć kilka słów także o taki problem jak resocjalizacji. Jak już wspomniano powyżej, procesy te są poza dziećmi. To prawda, ale jeśli mówimy o niepodległość. Oznacza to, że dziecko nie może sam dojść do wniosku, że jego standardy zachowań źle i trzeba coś zmienić. Jest to swoista tylko dla dorosłych. Jeżeli mówimy o dzieciach, to powstaje pytanie o tzw przymusowej resocjalizacji. Kiedy dziecko jest po prostu przekwalifikować, co jest potrzebne do pełnego życia w społeczeństwie.

Więc ponownie socjalizacja – proces uczenia się dziecka nowych norm i wartości, ról i umiejętności zamiast uprzednio otrzymanych i wykorzystanych przez jakiś czas. sposoby resocjalizacyjne całkiem sporo. Jednak eksperci twierdzą, że tej terapii – najbardziej skuteczny i efektywny sposób, jeśli mówimy o dzieciach. Z tych dzieci mają specjalne do pracy specjalistów, a poza tym, to trzeba poświęcić dużo czasu. Jednak wyniki są zawsze pozytywne. Nawet jeśli reguł i zasad nieudanej socjalizacji dziecka używany przez dłuższy czas.