Główną ideą tekstu. Jak określić główną myśl tekstu

Studiując tekst, czy to powieść artystyczny, praca naukowa, pamflet, wiersz, anegdotę, pierwszą rzeczą, czytelnik jest ustawiony, dotykając słów i zdań – co tu jest napisane, że autor chciał wyrazić zbiór tych słów? Gdy pisarz był w stanie uwolnić swój plan, to łatwo zrozumieć główną ideą tekstu jest jasne już w trakcie czytania, a motywem przewodnim biegnie przez całą historię. Ale gdy sama idea jest ulotne, a nawet wyraził nie dosłownie, ale metafor, przenośni opisu zrozumieć autor jest dość trudne. Każdy czytelnik będzie zobaczyć w głównej idei tekstu coś własnego, ścisłe, w zależności od perspektywy, poziom inteligencji, społecznego statusu w społeczeństwie. I jest prawdopodobne, że nauczył się rozumieć i czytelnik jest daleki od takiego jak główny pomysł na tekst, który stara się inwestować w dziele samego autora.

Znaczenie identyfikacji główny pomysł

W większości przypadków, ogólne wrażenie nawet wcześniej, kiedy czytam ostatnie zdanie, a wysokie ideały pisarza, z którymi się do pracy, nie rozumie, albo do końca nieznane. W tym przypadku, człowiek na ulicy jest bardzo trudno zrozumieć entuzjazm swoich przyjaciół lub pozytywne recenzje szanowanych ekspertów w pracach. Zaskoczenie faktem, że ktoś znalazł to coś specjalnego, a niektóre nie, może w najlepszym razie zastanawiające, aw najgorszym – tworząc coś w rodzaju kompleksu niższości. To ostatnie dotyczy szczególnie wrażliwych czytelników, a jest ich wiele. Na produkcie, który spowodował reakcje polarne, należy zwrócić szczególną uwagę i zrozumieć, co spowodowało te wrażenia.

Jest to konieczne, aby określić główną myśl tekstu. jak to zrobić? Aby rozpocząć, aby odpowiedzieć na kilka pytań: „Co ma wyrazić i przekazać czytelnikowi autor w swojej pracy, co doprowadziło go do podjęcia długopis” Zidentyfikuj zadania, które są wprowadzane przed pisarz, dziennikarz i publicysta, jest to możliwe, na podstawie porównania chwili pisania tekstu i czas, który przeniósł się z autorem zdarzeń opisanych w nim.

Konkretne przykłady wykrywania tekstu podstawowego

Dość dobrym przykładem tej metody uczenia jest nieśmiertelna i genialne dzieło Mihaila Bulgakova „Psie serce”. Każde zdanie, całe przejście – alegoria postawy pisarza na wydarzenia w kraju po rewolucji 1917 r. Oto temat i główną ideą tekstu ukrytych pod nieprawdopodobnym transformacji żywego osobnika do drugiego pod wpływem ingerencji czynników zewnętrznych. postawa Bułhakowa do globalnych przemian w kraju i umysłach obywateli wyrażone nie może być bardziej dokładnie i rzetelnie. On transportowany do czytnika swoją pozycję poprzez stylistycznej przepływu tekstu, oświetlając cały szereg problemów, które pojawiły się w kraju, w tym czasie, na przykładzie życia prywatnego mieszkańców jednym mieszkaniu i ich relacji z innymi. Porównując ważnych i nieistotnych zdarzeń opisanych w tej historii i miejscu w kraju, aby zrozumieć, jak znaleźć główną ideą tekstu jest możliwe dzięki prezentacji tych wydarzeń przez autora.

Oczy na autora

Oprócz przykładzie definicji głównych pomysłów w pracy, istnieje kilka sposobów, o charakterze ogólnym, bez odniesienia do konkretnego autora i jego dzieła. Najczęstszym – uważna lektura tekstu i wydaniu kilku głównych stowarzyszeń, które powstały w trakcie czytania. Jeśli pierwsza próba nie powiodła się zrozumieć autora i co mówi się spieszyć ze stwierdzeniem, że główną ideą tekstu zostanie znaleziony, to nie jest konieczne. Lepsze niż jeden lub dwa zdania, aby przekazać swoją wiedzę na ten temat, a następnie ponownie ponownie przeczytać pracę. Jeśli przekonanie, że po raz pierwszy został zrozumiany właściwie, być ustalone, a zatem główną ideą tekstu jest określone klarownie iz doskonałej uległości. Ale jeśli każdy kolejny odczyt będzie występować coraz więcej stowarzyszeń, powinien starać się wniknąć głębiej w powyższym oraz w procesie zapoznanie się z opinii o tej pracy autora. Jest prawdopodobne, że w uzupełnieniu do siebie, nikt inny nie zrozumie. I w tym przypadku należy wybrać metodę, jak znaleźć główną myśl tekstu, może okazać się niemożliwe.

Na szczęście prace dla ogółu społeczeństwa, nie mogą być analizowane i rozsądny postrzeganie, bardzo niewiele, a te mogą pojawić się trudności podczas czytania tematów wąski specyficzny charakter, ale wydają się wzbudzać zainteresowanie w pewnym kręgu czytelników, sposób myślenia i życia są blisko głównym tematem tych prac.

Jeżeli przedmiotem pyta sam autor

Więc z powrotem do ogólnej zasady określającej główną myśl tekstu. Rereading pracę dwa lub trzy razy, jeśli to możliwe, pragnienie i potrzebę tego wymagają, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, o co chodzi i podsumowanie jego istotę. Czasami najważniejszą rzeczą w tekście jest ukryty przez odkłady niezwykle bujne i kwieciste zwroty, wszystko zależy od stylu wątków dostawy przez autora. Ale jeśli udało się sformułować główne jedno zdanie krótkie i zwięzłe, więc autor zdołał przekazać czytelnikowi swój stosunek do opisywanych zdarzeń i bohaterów.

Z nagłówka do tekstu

Czasami Główną ideą pracy leży w jego indeksie. Dzieje się dość często. Czasami nazwa jest kluczem do całej pracy, w którym to przypadku metoda polega na identyfikacji główną myśl tekstu, To jest wyrażenie rozszerzoną pozycję autora. Na przykład motyw powieści Nikolai Chernyshevsky „Co?” Zdefiniowany jest w bezpośredniej odpowiedzi na pytanie postawione w spisie treści lub w szczególnych rozdziałów opisujących sny Vera Pawłowna użytkownika. Tytuł nowego znaku zapytania na końcu wyrażenia jest kluczem do znalezienia główny pomysł. Jeśli tytuł tekście mają swoje nazwy, postawa wobec nich panujące po czytaniu – tę samą definicję z głównych kluczy w prezentacji.

Czytać i myśleć

I wreszcie, inną cechą metody, jak określić główną myśl tekstu. Aby to zrobić, trzeba zrozumieć, jakie wnioski z tego, co się dzieje narracji sprawia, że autor sam. To może być sformalizowane w wyniku, której autor przeprowadził czytelnika, a produkt końcowy kilku słowach narysował linię pod jego pomysłu. Na przykład moralności Fables pokazuje, że w takich przypadkach, głównym punktem jest określona przez samego autora, a czytelnik jest albo zgodzić się z nim czy nie.