równowaga makroekonomiczna

Równowaga jest uważana za jedną z najważniejszych kwestii w polityce gospodarczej i teorii. Podczas gdy systemy pozycji teorii mających zdolność do normalnego funkcjonowania, trwałość jest uważany za struktura równowagowa, którego składniki nie zakłócają się nawzajem i są w sposób zrównoważony. Systemy charakteryzują mechanizmu samoregulacji. Funkcja ta pozwala na utrzymanie i osiągnąć równowagę. Mechanizm ten jest nieodłączną częścią gospodarki narodowej jako struktury gospodarczej.

Równowaga makroekonomiczna osiąga się poprzez poszukiwanie ubraniowy wszystkie wyboru. W tym przypadku, wykorzystanie ograniczonych zasobów (kapitału, ziemi i pracy) do produkcji różnych produktów jest równoważona z ich podziału między wszystkich członków społeczeństwa.

Równowaga makroekonomiczna – to proporcjonalności i równowagi w głównych parametrów ekonomicznych. Tak więc sytuacja, w której podmioty gospodarcze nie czuć motywację do zmiany status quo. Innymi słowy, oznacza to, że między konsumpcji i produkcji, zasobów i aplikacji, wyników operacyjnych i czynników, finansowych, materialnych i rzeczywistych przepływów, podaż i popyt osiągnął proporcjonalność.

Równowaga w gospodarce rynkowej charakteryzuje korespondencji między popytu i produkcji. W takiej sytuacji jest on wytwarzany jako produkt, jak wiele z tych kosztów można go dostać. Bilans ten może być osiągnięty poprzez ograniczenie wymagań dla wszelkich korzyści ekonomicznych (zmniejszenie efektywnego popytu) lub wzrost wykorzystania optymalizacji zasobów.

Proporcjonalność jest podzielone na kilka typów.

Specjaliści określają częściową i ogólną równowagę makroekonomiczną.

Pod drugiej definicji zrozumieć połączoną równowagi rynków krajowych. To odnosi się do proporcji poszczególnych rynku i możliwie najlepsze dopasowanie i realizacji planów podmiotów gospodarczych. W tym przypadku, pełna satysfakcja z podmiotów gospodarczych, które nie starają się zmienić poziom popytu i podaży w celu poprawy ich sytuacji ekonomicznej.

bilans częściowy określa balans poszczególnych rynkach, które są zawarte w strukturze gospodarki narodowej.

Eksperci określają i zakończenia równowagi makroekonomicznej. Jest to optymalna proporcja cała struktura gospodarki. Sytuacja ta nie jest osiągalne w rzeczywistości, ale uważa się idealnym celem wszelkiej działalności gospodarczej.

Równowaga makroekonomiczna może być długotrwałe i krótki okres (bieżący).

Równowaga ta jest dodatkowo podzielona na idealny (teoretycznie konieczne) oraz rzeczywiste.

Warunkiem obejmują tworzenie doskonałego proporcjonalności doskonałej konkurencji oraz brak działań niepożądanych. Taka sytuacja jest możliwa, pod warunkiem, że każdy członek działalności gospodarczej jest towarem na rynku, każdy przedsiębiorca – czynnik produkcji. W rzeczywistości, te warunki są łamane. W praktyce, celem jest osiągnięcie prawdziwej równowagi, która istnieje w obecności objawów zewnętrznych, niedoskonałej konkurencji i jest ustalane na podstawie niepełnej realizacji celów wszystkich uczestników systemu gospodarczego.

Waga może być również niestabilna i stabilna. Stabilność charakteryzuje taki proporcjonalności, przy czym gospodarki jest niezależnie stanie powrócić do swojej pierwotnej pozycji, w odpowiedzi na skutek zewnętrznego. Jeśli mechanizm samoregulacji nie działa, to waga nie jest stabilna.