Ulubione bajki. "The Scarlet Flower"

Napisałem to opowiadanie nie jest narratorem. Sergey Timofeevich Aksakov (1791-1859) pozostał w historii literatury jako prozaik, eseista i pamiętnikarz, teatru i krytyk literacki i cenzurować osobą publiczną. Będzie gloryfikować go bardziej niż wszystkie inne dzieła bajki „The Scarlet Flower” autor popełnił rodzaj dodatku do wielkiego autobiograficznej powieści „wnuka lat dziecinnych Bagrov za”.

Narracja w pierwszej osobie, bohater opowiada o tym, jak po raz pierwszy usłyszał bajkę. Chłopiec poważnie chory i nie mógł spać w nocy. Aby go nazywa gospodyni Pelagia, i noc po nocy, ona opowiada mu tę samą wspaniałą historię o dobrym dziewczyna, straszne i nieszczęśliwego potwór szkarłatny kwiat, z powodu którego wszystko się zaczęło.

Jaki efekt bajka

Bogaty kupiec dzieje za granicą w interesach i prosi swoje trzy córki co Korzyści one przynieść. Pyta starszy zdobycia Zlata-korona jej piękne, że nie ma światła, średnia prosząc cud lustro, w którym wszystko wydaje się piękne. A najmłodszy chce Vermillion kwiat. Ojciec mylić: wie, że istnieje jeden Zlata-korona z jednej granicą korolevishna ukryte w spiżarni, a także o wspaniałej lustrze słyszał, nie jest córką króla perskiego – wszystko będzie produkować. Ale co niby kwiat – nie może zrozumieć: skąd wiesz, że to trochę szkarłatny kwiat potrzebuje jego ukochaną najmłodszą córkę.

Kupiec w krajach daleko prezenty dla starszych córek. Wreszcie znalazłem na bezludnej wyspie i kwiatach dla najmłodszych. Po prostu wyrwane – ciemno dookoła. I był właścicielem kwiatem – las potwora. Ukarał kupiec wieczną niewolę, ale żałował i wysłał jej córki, aby się pożegnać. Najmłodsza córka potajemnie umieścić na palec magiczny pierścień i zamiast jego ojciec udał się na wyspę potwora, i wrócił do miejsca szkarłatny kwiat. I to okazało się być potworem nędzne Fellows, zaczarowany zła czarodziejka. Jest skazany na pozostanie w strasznej formie, aż kocha swoją dziewczynę o dobrym sercu. I tak się stało: Alenka (jak w kreskówce – Nastya) i żałował go kocha, a on znów stał przystojny, dobrych towarzyszy. Jest to krótka historia opowieścią S. T. Aksakowa.

„The Scarlet Flower” na ekranie i na scenie

Być może najbardziej ukochane pokolenia kreskówki pojawił się w telewizji w 1952 roku. Stare radzieckie komiksy rysowane wygląd dzisiaj z mieszaniną czułości i nostalgii. Tale „The Scarlet Flower” jest zawarte w filmie, bajki reżyserii Iriny Povolotskaya, nakręcony w 1977 roku. Ale najbardziej legendarna inscenizacja tej samej nazwie, stał się spektakl Teatru Moskiewskiego imienia A. S. Puszkina. W 2012 roku była rocznica – 4000 th! – prowadzony przez premiera. Dlaczego taka popularność jest dość dobrze znany w świecie literatury historia Pięknej i Bestii? Powód jest oczywisty: istnieją rzeczy wieczne, wieczny, który nie wygasa nigdy. Ta niezwykła prawda: zawsze dobry triumfuje nad złem i przeciw miłości i szczerości bezsilnego najbardziej złego czaru. Ten opowiada, napisany nie gawędziarz S. T. Aksakovym.