zespoły mielodysplastyczne

Syndrom mielodysplastyczny – cała grupa stosunkowo rzadkich chorób , które są związane z zaburzeniami szpiku kostnego. Główną funkcją szpiku kostnego – rozwija się krwinek. Choroba jest związana z zaburzeniem lub odtwarzania jednego lub większej liczby typów komórek krwi – krwinek czerwonych, płytek krwi i leukocytów.

W wyniku takiej awarii pojawiają anemię, osłabienie układu odpornościowego i krzepnięcia krwi, powodując masywne krwawienie. zespoły mielodysplastyczne mogą być pierwotne i rozwijać się spontanicznie, bez żadnej widocznej przyczyny. Zdiagnozowane i bardziej surowe – wtórnego, które spowodowane są przez napromieniowanie, za pomocą środków agresywnych chemicznie, itd. Należy zauważyć, że bardzo często rozwija się syndrom mielodysplastyczny białaczkę.

Najczęstszą chorobą rozpoznaną przez 60 lat, przynajmniej wśród grup ludności – młodych ludzi, i tylko w rzadkich przypadkach u dzieci.

zespoły mielodysplastyczne: objawy. Taka choroba w większości przypadków odbywa się ukryte i znalezione przypadkowo podczas badania lub leczenia innych chorób.

Niemniej jednak, objawy związane z zespołem wyniku zaburzeń w szpiku kostnym. Jeżeli ilość lub jakość czerwonych krwinek we krwi spada – jest niedokrwistość, której towarzyszy zmęczenie, osłabienie, senność, duszność, zawroty głowy. Przy niedostatecznej ilości leukocytów znacząco pogorszyć odpowiedź immunologiczną – organizm nie może poradzić sobie z nawet najprostszych infekcji. W przypadku naruszenia kompozycji płytek o zakrzepicy lub częste krwawienie, które są trudne do zatrzymania.

Ponadto pacjenci skarżą się na ból, skurcze mięśni, gwałtowny spadek wagi, regularne gorączki.

metody diagnostyczne zespoły mielodysplastyczne. Aby umieścić ostateczną diagnozę, lekarz musi wyniki testów i badań pacjenta. Na początek należy wykonać pełny test krwi w celu określenia ilości i stosunku krwinek.

Następnie pacjent jest przepisywany badanie tkanki kostnej mózgu. W tym celu, biopsji, w którym to sposobie materiał uzyskuje się na badaniach i identyfikacji niedogodności. Przewody i morfologiczne rozpoznanie materiału – pozwala zdefiniować formę zespołu i jego stadium rozwoju.

potrzebne również i cytogenetyczne analiza krwi, podczas których można określić, czy zmiany w materiale genetycznym – jest kluczem do prawidłowej diagnozy.

zespoły mielodysplastyczne: leczenie. Wybór terapii zależy od kształtu i etap choroby, i wieku pacjenta oraz od obecności współistniejących chorób. W łagodnych przypadkach stosować w niskich dawkach składników chemioterapii. Czasami jest to pokazane jako otrzymujących środki immunomodulujące. W przypadku naruszenia transfuzji płytek krwi kompozycji stosowanej jako środek tymczasowy.

W niektórych przypadkach jedynym możliwym lekarstwem – przeszczep szpiku kostnego lub komórek macierzystych wprowadzenie. Jest to praktycznie jedyne leczenie, które może osiągnąć długoterminową poprawę ciała. Niestety, takie operacje są możliwe tylko dla pacjentów, którzy nie przekroczyli 60 lat i, jak już wspomniano, o wiek tych chorób diagnozuje się najczęściej.

zespoły mielodysplastyczne: prognoza. Podobnym problemem było trudno dać jednoznacznej odpowiedzi, ponieważ jest to konieczne, aby rozważyć każdy przypadek oddzielnie choroby. Powodzenie leczenia zależy od wieku pacjenta, postaci choroby i wiele innych niuansów.