Co pokazuje kierunek North Star i jak go znaleźć w rozgwieżdżone niebo?

North Star to chyba jeden z najczęściej wymienionych organów. Mówić o tym na łamach fikcji w Seafaring notatki, badania. Jego sława jeszcze popularna gwiazda jest obowiązany w pierwszej kolejności do którego kierunek pokazuje North Star. Jej unikalne położenie na kilkaset lat pomaga nawigować zarówno podróżujących drogą morską i drogą lądową. Ponadto, odgrywa rolę w określaniu odległości w przestrzeni otwartej przestrzeni, a zatem jest przedmiotem wielu badań naukowych. Ale wszystko po kolei.

taniec gwiazdami

Odpowiedź na pytanie, co pokazuje kierunek North Star, jest nierozerwalnie związana z ciemną plamą na wyimaginowanej sferze niebieskiej. Jeśli oglądać gwiazdy z Ziemi, wydaje się, że są w ruchu wokół planety, potem tonie poniżej horyzontu, a potem znowu na powierzchnię. Obrazy są, z migawki aparat można zauważyć, że światło przeniesiony na kołowe tory o różnej średnicy. Im mniejsze, tym bliżej bieguna gwiazdy sferze niebieskiej. W środku okręgów utworzonych przez ruch gwiazd na półkuli północnej jest stałym punktem. Jest to North Star, lub, jak go nazywano niektórych osób, Nail Northern trick-gwiazda żelaza lub Heavenly Ilość Golden Pile.

przepisy Funkcje

Metafora „gwoździa” bardzo dobrze: jeśli nadal wyimaginowany metalowy pręt z „cap” jest łatwy do zrozumienia, jaki kierunek wskazuje North Star. Ten „gwóźdź” przebija kulę dokładnie na Biegunie Północnym, przechodzi przez wszystkie warstwy wewnętrzne planety, i pojawia się na biegunie południowym. Zatem Polaris na niebie znajduje się na przedłużeniu osi ziemskiej. Od bieguna północnego jest oddzielona mniej niż 1º.

Należy zauważyć, że North Star porusza się w taki sam sposób jak reszta luminarzy. Jej pozornie stałe miejsce dla nas jest połączony z położenia na osi sequelu. Wszakże w rzeczywistości, dość szybki ruch gwiazd jest spowodowane nie tylko do własnego ruchu, ale także rotacja planety. Dokonywanie obroty wokół własnej osi, Ziemia obraca się gwiazdy jest jedna, potem druga strona. Tylko lampek umieszczonych nad biegunami, zawsze pojawia się ten sam część powierzchni. Nawiasem mówiąc, na biegunie południowym ma również Polar Star – Polaris Australis, ale jest bardzo słaby w porównaniu do innych. Jednak po pewnym czasie wszystko może się zmienić.

Post minęło – stanowisko zajęło

North Star pokazuje kierunek do północy z roku 1100 AD. Tak blisko, jak to jest do bieguna świata dopiero w 2100 roku, a następnie ciągnie dalej. Od początku czasu jako wskaźnik głowa jest przekazywana z jednego światła do drugiego. Wynika to z prawidłowego ruchu gwiazd, a także zjawiska precesji osi Ziemi. Imaginary pręt przebijający planetę, jest również przeprowadzki: powoli krążył. Przyczyna leży w osobliwości kształtu ziemi i siły grawitacji. Oś przebiega jedno okrążenie przez prawie 26.000 lat.

Około 15 tysięcy lat temu w roli Nail Północnej działał Vega, najjaśniejszy punkt konstelacji Lutni. I po nieco mniej niż 11 tysięcy lat, ona znowu zajmuje to stanowisko. W miejscu North Star w niedalekiej przyszłości przyjdzie Alrai (gamma cephei), to będzie w 3200 roku. W 5000, Beta Alrai wymienić tę samą konstelację Beta Cephei, a następnie przy 6500-m – Alderamin (Alfa CEP). Między 8500 a 13000 lat pozycja Gwiazdy Polarnej odbędzie Deneb i Sadra z konstelacji Łabędzia.

Jak znaleźć North Star?

Punktem kulminacyjnym z północnego towarzyszącym jednym bardzo uporczywej mitu generowanego przez sławy i popularności. Wydaje się, że gwiazda, która ustach powinny być, jeśli nie najjaśniejszą na niebie, przynajmniej eclipsing wiele innych. Jednak tak nie jest. North Star znajduje się w konstelacji Ursa Minor i wśród innych gwiazd w swojej strukturze naprawdę wyróżnia. Na liście najbardziej charakterystycznych punktów całego nocnego nieba zajmuje tylko 46. miejsce. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak znaleźć North Star.

Główny punkt orientacyjny – jest Wielki Wóz. Constellation jest znane niemal każdemu od dzieciństwa. Aby wykryć Northern Nail potrzebę psychicznie podłączyć samej linii dwa skrajne gwiazdy Wielkiego Wozu – Dubge i MERAK. Jeśli będziemy kontynuować linię o odległość równą około pięciu przerwach między Dubge i Merak, wtedy pojawiają się późno i Polar Star. jest zwieńczony ogona Ursa mniejszych.

Jak poruszać się po terenie North Star?

Od tamtej pory, jako gwóźdź Północna była w okolicach biegunów świata, był używany jako wygodny przewodnik. North Star wskazuje kierunek na północ, a jeszcze bardziej dokładne niż kompasem. Określić stronę światła jednocześnie dość proste. Trzeba upuścić prostopadłą do powierzchni North Star. Jeśli stoisz twarzą do niego, Południe będzie dokładnie tyle na wschodzie – na prawo, na zachodzie – po lewej stronie.

Nie tylko, że North Star pokazuje kierunek do północy, jest również wskazanie szerokości geograficznej. Aby określić potrzebę zmierzyć wysokość światła nad horyzontem. Im niższa wartość, tym bliżej równika. Na Biegunie Północnym Polar Star znajduje się w zenicie. Na równiku, ponieważ niemal zlewa się z horyzontem. Mianowicie określania kąta pomiędzy North Star i horyzontem w kierunku północy, marynarze z minionego stulecia do poruszania się w terenie, utwardzona i dostosować trasę.

Na innych planetach

Na sklepieniu przestrzeni ma wiele podobieństw do naszego North Star. Obrót wokół osi jest nieodłączną właściwością wszystkich planet, a zatem, jeśli obserwujemy ruch gwiazd z ich powierzchni, łatwo jest znaleźć stałe punkty, wskazując bieguny Północnej i Południowej. Rtęci, na przykład, gwiazda polarna – Omicron Wężownika, jego południowej odpowiednik – Alfa malarz konstelacji. Istnieje Północna paznokci i Księżyc – delta Dorado.

Wartość dla astronomii

North Star, czy Alpha Ursa Minor, posiada cały zestaw cech, które czynią go wyjątkowym. Wśród nich – okresowych pulsacji, dzięki czemu światło można przypisać do klasy cefeid. Charakteryzują się one poprzez zmianę jasności, temperatury i wielkości. Okres pulsacji North Star – 3,97 dni. Jednocześnie z Ziemi zmienia zauważalny połysk.

Badania wykazały, że istnieje związek pomiędzy okresem pulsacji cefeid i jasność. Okazało się, że im dłuższy okres, tym większe i jasność. Stosunek ten jest stosowany w astronomii określenia odległości od obiektu zdalnego. Od North Star – najbliżej układu słonecznego, Cepheid, jego rola nie do przecenienia w obliczeniach, szczególnie jeśli wziąć pod uwagę, że wraz ze wzrostem odległości od gwiazdy układu okresowego dokładności danych jest zmniejszona.

zwyczaj

Ta właściwość North Star nitowane uwagę wielu badaczy. W trakcie badania okazało się, że gwóźdź Północna – Cepheid trudne. Jego wsady są charakterystyczne: stopniowo wymierają. Pod koniec ubiegłego wieku było powszechne przekonanie, że na początku 2000 Gwiezdne może przestać być Cepheid, który nigdy nie zdarzyło się w historii nauki. Jednak tak się nie stało: w 1993 roku, zmianę amplitudy pulsacji do zatrzymania. Ponadto w tym czasie stał się gwiazdą jaśniejszy o 15%.

przestrzeń nieskończoności

Do określenia odległości do odległych obiektów wykorzystywać dane o jasności i lokalizacji wszystkich pobliskich cefeid. Korzystając z tej metody, w pierwszym kwartale ubiegłego wieku, słynny Edvin Habbl określona odległość do mgławicy Andromedy , i udowodnił istnienie innych galaktyk. Dziś, w oparciu o metodologię obliczania rozmiaru wielu gwiezdnej „Rzeczpospolitej”. Opiera się ona na obecnym zrozumieniu skali wszechświata.

Małe „ale”

Połów jest, że do tej pory nie istnieje ogólna zgoda co do odległości do North Star. Przyjęty przez liczbę 400 z małym lat świetlnych stąd, otrzymał Satellite „Hipparcos” w 1990 roku. Jednak na początku tego wieku, ocena ta nie uległa zmianom: po pierwsze, została zmniejszona do 330, a następnie wzrosła do 359 lat świetlnych. Wreszcie, w 2012 roku, David Turner przedstawiła nową hipotezę – 323 lat świetlnych.

Jak już wspomniano, Polar Star – najbliżej układu słonecznego cefeidy. Ze zmniejszeniem lub zwiększeniem odległości od niego i zmieniła nasz pogląd na skalę kosmiczną. Zmniejszenie wartości nie tylko sprawia, że trochę bardziej zbliżony do gwiazd i galaktyk, ale także wpływa na ocenę wielkości wszechświata. Wyjaśnienie odległości do North Star zrobi jego własnych poprawek do skali kosmosu rozumieć siłę do przecenienia wartość masy ciemnej materii, może doprowadzić do rewizji niektórych aspektów teorii ekspansji Wszechświata.

cechy astronomiczne

To pokazuje, w jakim kierunku North Star, jako całości, zależy bardzo mało na niektóre z jego właściwości kosmicznych. Mogą one jednak być powiedziane, aby zrekompensować połysk skromność tak ważnej dla nawigacji lądowej świateł.

North Star jest jaśniejsze i bardziej słoneczny. Należy do nadolbrzym klasa ma promień większy niż słońcu 46 razy. Northern Nail jasność 2500 razy większa niż podobny parametr naszej gwiazdy.

Ale to nie wszystko: Polaris nie jest pojedynczą gwiazdą. Jest częścią systemu trzech gwiazd, które różnią się pod względem wielkości i jasności. Polarny – centrum systemu, tym samym nadolbrzym, o imponującej odległości od niego jest V. polarny Ta gwiazda jest znacznie mniejszy, a jego waga – tylko 1,39 słoneczne (masa Polaris A – 4,5 słoneczna). Bardzo blisko swoich nadolbrzymy towarzyszących położony, Polar Ab (waga 1,26 Sun). Ze względu na niewielką odległość dzieląca dwa luminarzy, nie udało się znaleźć „pokornych towarzysz” przez długi czas. Jego obraz można uzyskać tylko za pomocą teleskopu „Hubble”.

Okazuje się, że nie tylko to, co pokazuje North Star, czyni go wyjątkowym na niebie. Niestandardowe Cepheid i układ trójskładnikowy, zajmuje umysły wielu astronomów. I wygląda bardzo symboliczny. Przez długi czas w historii kierunku North Star (wskazując jej drogę), aby pomóc poruszać się w nocy na połacie oceanu lub w nieznanym obszarze.

Dziś, gdy zamiast wskaźniki fizyczne nadal często korzystają z różnych urządzeń i gadżetów, Polaris pozostaje punkt w przestrzeni. I choć Północna gwóźdź w swojej nowej roli nie wskazuje kierunek i pomaga określić odległość, jego wartość i znaczenie dla człowieka i nauki jako całości nie jest zmniejszona. A ponieważ naukowcy pracują nad precyzyjnej definicji jak North Star od Słońca, dlaczego zanika jej pulsacji i nie pominąć ten mały, przytulny, a nawet, zdaniem prostym obserwatora na Ziemi, gwiazdy.