Pierwsze użycie broni chemicznej w I wojnie światowej

Wcześnie rano na kwiecień w 1915 roku przez niemieckie pozycje, przeciwstawne siły linia obrony Entente dwadzieścia kilometrów od miejscowości Ypres (Belgia), lekki wiatr wieje. Wraz z nim w kierunku okopów alianckich została przeniesiona nagle pojawiła się gęsta chmura żółto-zielony. W tym czasie kilka osób wiedziało, że to oddech śmierci, i umieścić skąpy raporty język front-Line – pierwsze użycie broni chemicznej na froncie zachodnim.

Łzy przed śmiercią

Aby być absolutnie precyzyjne, użycie broni chemicznej w pierwszej wojnie światowej zaczęła się w 1914 roku, a wykonane tego szkodliwego inicjatywę francuskiego. Ale wtedy oczywiście został wprowadzony gaz łzawiący bromooctan, odnosząc się do grupy chemicznej, drażniące nie śmiertelne. Byli granaty 26-milimetrowe, które łuskane niemieckie okopy były wypełnione. Gdy podaż tego gazu dobiegła końca, został zastąpiony podobnym chloroacetonu działania.

W odpowiedzi Niemcy również nie czują się zobowiązani do przestrzegania ogólnie przyjętych norm prawnych zawartych Konwencja Haska, w bitwie pod Neuve Chapelle, która odbyła się w październiku tego samego roku, brytyjski zwolniony muszle faszerowane drażniące chemicznej. Jednak, gdy nie udało im się osiągnąć swój niebezpiecznej koncentracji.

Tak więc, to nie było pierwsze użycie broni chemicznej w kwietniu 1915, ale, w przeciwieństwie do poprzednich, za zniszczenie żywych sił nieprzyjaciela stosowany chlor gazowy śmiertelną. Wynik atak był oszałamiający. Sto osiemdziesiąt ton rozpylonego środka chemicznego zginęło pięciu tysięcy alianckich żołnierzy i kolejne dziesięć tysięcy zostało wyłączone w wyniku zatrucia produkowane. Nawiasem mówiąc, cierpiał przez samych Niemców. Wykonuje się chmura śmierć dotknął krawędzi materiału ich położeniu skrzydła w nie zostały całkowicie zaopatrzone w maskach gazowych. W historii wojny ten odcinek został wyznaczony „czarny dzień w Ypres.”

Dalsze korzystanie z broni chemicznej w I wojnie światowej

Chcąc budować na tym sukcesie, Niemcy mieli tydzień na warszawskiej wielokrotnego ataku chemicznego, tym razem przeciwko armii rosyjskiej. Tutaj śmierć dostał obfite żniwo – ponad dwieście tysięcy zabitych i kilku tysięcy okaleczanych. Oczywiście, kraje Ententy próbowali protestować przeciwko takim rażące naruszenie zasad prawa międzynarodowego, ale Berlin cynicznie powiedzieć, że konwencja haska z 1896 roku, o którym mowa tylko trujące muszli, a nie samych gazów. Przyznają, a nie próbować argumentować – wojna jest zawsze neguje roboty dyplomatów.

Specyfika tej strasznej wojny

Jak wielokrotnie podkreślana przez historyków wojskowych, pierwszej wojny światowej były powszechnie przyjęła taktykę działania pozycyjnej, w której zostały wyraźnie wskazane przez linię ciągłą przednim, jest stabilny, gęstość koncentracji wojsk i wysokiej inżynierii i wsparcia technicznego.

To w dużym stopniu zmniejsza skuteczność działania ofensywne, gdyż obie strony spotkały się z oporem potężnych umocnień wroga. Wyjściem z impasu może być tylko niekonwencjonalny taktyczna decyzja, i to było pierwsze użycie broni chemicznej.

Nowa strona o zbrodnie wojenne

Użycie broni chemicznej w I wojnie światowej był głównym innowacji. Zakres jego oddziaływania na człowieka jest bardzo szeroka. Jak wynika z podanych powyżej epizodów wojny światowej, wyciągnął przed złośliwym oprogramowaniem, który spowodował chloroacetonu, bromooctan etylu i szereg innych, być irytujące, do śmiertelnej – fosgen, chlor i musztarda.

Pomimo faktu, że statystyki pokazują względne ograniczenia śmiertelnego potencjale gazu (z ogólnej liczby dotkniętych – tylko 5% wszystkich zgonów), liczba zmarłych, ułomnych, był ogromny. Daje prawo twierdzić, że pierwsze użycie broni chemicznej otworzyło nowy rozdział zbrodni wojennych w historii ludzkości.

W późniejszych etapach wojny, obie strony były w stanie opracować i wdrożyć stosowanie wystarczająco skutecznej ochrony przed atakami chemicznymi. To stało się stosowanie toksycznych środków mniej skuteczny i stopniowo prowadzi do odejścia od ich zastosowania. Jednak był to okres od 1914 do 1918 roku przeszedł do historii jako „wojny z chemików”, od pierwszego użycia broni chemicznej na świecie był na jego bitewnych.

Tragedia obrońców twierdzy Osowiec

Ale wracając do kroniki działań wojennych z tego okresu. Na początku maja 1915 roku ataki chemiczne przeciwko rosyjskich wojsk broniących twierdzy Osowiec zlokalizowany pięćdziesięciu kilometrów od Białegostoku (obecne terytorium Polski) został wykonany przez Niemców. Według świadków, po dłuższym muszli Shelling nadziewane substancji śmiertelne, u których stosowano kilka z tych gatunków, żyjących w znacznej odległości uległ awarii.

Zabity nie tylko ludzie i zwierzęta złapane w strefie ognia, ale wszystko roślinność została zniszczona. Liście drzewa w oczach stała się żółta i kruszą, a trawa była czarna i padł na ziemię. Film był prawdziwie apokaliptyczne i nie pasuje do świadomości normalnego człowieka.

Ale najbardziej dotknięte oczywiście obrońców cytadeli. Nawet ci, którzy uniknął śmierci, większość z nich doznał poważnych poparzeń i były strasznie okaleczone. To nie przypadek, ich wygląd sugeruje postrachem dla wroga, który w historii wojny rosyjsko kontratak, odrzucić wynik wroga z twierdzy przeszła pod tytułem „Martwe ataku.”

Rozwijać i rozpocząć korzystanie z fosgenu

Pierwsze użycie broni chemicznej wykazały znaczną liczbę swoich niedostatków technicznych, które zostały wyeliminowane w 1915 roku przez grupę francuskich chemików, kierowany przez Viktorom Grinyarom. Wynikiem ich badań stał się śmiertelnie nowa generacja gazu – fosgen.

Całkowicie bezbarwny, w przeciwieństwie do zielonkawo-żółty chloru, dało jej obecność ledwo wyczuwalny zapach pleśni siana, przez co trudno jest wykryć. W porównaniu do swojego poprzednika, nowy produkt miał wyższą toksyczność, ale w tym samym czasie również miał pewne wady.

Objawy zatrucia, a nawet śmierci ofiary, nie występują natychmiast, a dzień po wdychaniu gazu. Pozwoliło to trujące i często skazane na śmierć żołnierzy jeszcze przez długi czas, aby wziąć udział w działaniach wojennych. Ponadto, fosgen był dość ciężki, a do poprawy mobilności to musiał wymieszać wszystko z tego samego chloru. Ten piekielny mieszanina otrzymana z aliantami o nazwie „White Star”, ponieważ jest to znak oznaczone butelki zawierające go.

diabelski nowość

W nocy z 13 lipca 1917 roku niedaleko belgijskiej miejscowości Ypres, zdobył już notorycznie, Niemcy dokonano pierwszego użycia broni chemicznej blistrze. Na miejsce debiutu, to stał się znany jako gaz musztardowy. Jego podpory były kopalni, eksplozja rozpyla żółtą oleistą ciecz.

Wykorzystanie gazu musztardowego, aw ogólnym użycia broni chemicznej w pierwszej wojnie światowej, był kolejny szatański innowacje. To „osiągnięcie cywilizacji” został stworzony do niszczenia skóry, a także układu oddechowego i pokarmowego. Od jego skutki nie zapisać żadnego munduru żołnierza, ani rodzaju cywilnych ubraniach. On przeniknął przez dowolną tkankę.

W tych latach, nie przyniosły jeszcze żadnych niezawodnych sposobów ochrony przed kontaktem z jego ciała, co spowodowało użycie iperytu dość skuteczny aż do końca wojny. Już pierwsze zastosowanie tej substancji, sprowadzona dwa i pół tysiąca żołnierzy i oficerów, których znaczną liczbę zgonów.

Gaz nie pełzające po ziemi

Rozwijanie musztarda niemieckich chemików nie przypadkowo. Pierwsze użycie broni chemicznej na froncie zachodnim stwierdzono, że substancje użyciu – chlor i fosgen – mają wspólny i bardzo istotną wadę. Były one cięższe niż powietrze, a więc w postaci rozpylonej spadła, napełniania i różnych wykopów koryta. Znajdując w nich ludzie dostaliśmy zatrucia, ale ci, którzy w czasie ataku był na wzgórzach, często pozostał nietknięty.

Należy opracować trujący gaz o niższej gęstości i zdolny uderzające swoje ofiary na każdym poziomie. Je i zaczęły pojawiać się w lipcu 1917 musztardy. Należy zauważyć, że brytyjscy chemicy ustanowiły swoją formułę dość szybko, aw 1918 roku rozpoczęła śmiertelną broń w produkcji, ale użycie dużą skalę przystanku następnie dwóch miesiącach rozejmu. Europa odetchnęła z ulgą – skończyła, która trwała cztery lata Pierwszego Świata. Użycie broni chemicznej stało się nieistotne, a jej rozwój jest tymczasowo zatrzymany.

Początek stosowania substancji toksycznych przez wojska rosyjskie

Pierwszy przypadek użycia broni chemicznej przez wojska rosyjskie odnosi się do roku 1915, kiedy to pod wodzą generała-porucznika V. N. Ipateva został z powodzeniem wdrożony program produkcji w Rosji tego rodzaju broni. Jednak jego użycie było od charakteru badań technicznych wtedy i nie realizować cele taktyczne. Zaledwie rok później, w wyniku pracy nad wdrożeniem zmian w produkcji, utworzonych w tej dziedzinie, istnieje możliwość ich wykorzystania na froncie.

Pełne wykorzystanie osiągnięć militarnych, wyłaniający się z laboratoriów krajowych, rozpoczęła się latem 1916 roku podczas słynnego przełomu Brusilov. To wydarzenie stanowi okazję do zidentyfikowania roku pierwszego użycia broni chemicznej przez wojska rosyjskie. Wiadomo, że podczas operacji walce używane pociski artyleryjskie, nadziewane duszące gazu i toksyczne chloropikrynę – vensinitom i fosgenu. Według raportu, skierowane do Głównego Artylerii Administracji, użycie broni chemicznej była „świetna obsługa do wojska.”

Gloomy Statystyki wojenne

Pierwsze użycie chemicznych broni pierwszej wojny światowej był katastrofalny precedens. W kolejnych latach, jego stosowanie nie jest tylko rozszerzenie, ale również przeszła jakościową zmianę. Podsumowując smutnych statystyk wojskowych czterech lat historycy doszli do wniosku, że w tym okresie wojujące strony nie dokonałeś mniej niż 180 tys. Ton broni chemicznej, które znajdując przynajmniej 125 tys. Ton drogę. Na polu bitwy został przetestowany 40 różnych rodzajów substancji trujących, które przyniosły śmierć i zranienie 1,3 miliona żołnierzy i cywilów uwięzionych w rejonie ich stosowania.

Lekcja pozostały niestrawione

Czy ludzkość nauczyła godnej lekcji z wydarzeń tamtych lat i czy data pierwszego użycia broni chemicznej był czarny dzień w historii? Mało. A dzisiaj, pomimo przepisów międzynarodowych, które zabraniają wykorzystywania substancji toksycznych, arsenałach większości krajów świata są pełne ich najnowszych osiągnięć, a coraz częściej w prasie pojawiają się doniesienia o jego wykorzystania w różnych częściach świata. Ludzkość stopniowo przesuwać wzdłuż ścieżki samozniszczenia, ignorując gorzkie doświadczenia z poprzednich pokoleń.