163 Shares 7870 views

Zgniatanie – co to jest? Stopień: klasa mistrzowska, technika, cena

Z pewnością każdy z was zwrócił uwagę na jasne szkła, zdobiące otwory okienne starych świątyń lub nowoczesnych restauracji. Przez nich nie można objechać obojętnie. Takie piękno można zaobserwować we wnętrzu apartamentów w ramach luster, na przegródkach szklanych, bagietkach do obrazów, drzwiach wewnętrznych. Takie elementy dekoracyjne są nazywane tajemniczym słowem "topienie". Jaki sposób na tworzenie szklistych obrazów spróbujemy znaleźć w dalszej części artykułu.

Unikalna technika tworzenia witraży

Okna witrażowe to przezroczyste wzory, wzory, obrazy wykonane z fragmentów lub na szklanej powierzchni. Podczas tworzenia klasycznych witraży elementem obowiązkowym jest metalowy profil. Kolorowe kawałki szkła są połączone ze sobą za pomocą cienkich broknów, które zachowują całość kompozycji. Wielowiekowa historia sztuki witraży stworzyła wiele różnych sposobów wytwarzania oryginalnej biżuterii. Nowoczesne technologie wytwarzania witraży dziesiątki.

Metoda topienia szkła

Zgniatanie – co to jest? Jest to jedna z metod obróbki szkła na witraże. Nazwa techniki pochodzi z angielskiego topienia (ogrzewania, topienia, spiekania) i odzwierciedla istotę procesu. Pod wpływem wysokich temperatur kilka elementów szkła jest w stanie mocno połączyć ze sobą w niezwykłej kolorowej kompozycji. Takie ozdoby były znane starożytnym Egipcjanom już w 1 wieku pne. Ale przez wiele lat ta metoda produkcji była prawie nie używana w sztukach witrażowych.

W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku opracowano i ulepszono technikę stopienia. W Niemczech powstały specjalne piece do topienia szkła. W tym kraju najczęściej używano metody odbudowanej.

Stopa technologiczna: etapy i cechy

Proces produkcji składa się z kilku etapów, z których każdy rozważymy szczegółowo.

  • Gdzie zacząć. Zgodnie z wybraną techniką wytwarza się szklany półfabrykat. Wynik końcowy zależy bezpośrednio od dokładności i dokładności prac przygotowawczych. Następnie szkło stopuje się w następnym etapie. To jest obróbka cieplna.
  • Ogrzewanie. Przygotowany półfabrykat umieszcza się w specjalnym piekarniku, który jest podgrzewany do żądanej temperatury. Szkło stopniowo rozpływa się i nabiera czerwono pomarańczowego odcienia. Miękkie kawałki są najpierw klejone, a następnie łączą się w jedną całość.
  • Zagęszczanie. Po osiągnięciu maksymalnej temperatury produkt szklany utrzymywany jest przez pewien czas (2-4 godziny). Jest to bardzo ważny etap, który łączy się. Co to oznacza dla przyszłego produktu? Długi czas trzymania dla pewnych parametrów termicznych zapewnia idealną gładkość i maksymalną płaszczyznę pieczonego fragmentu.
  • Chłodzenie. Gdy szklany młyn nabierze pożądanego kształtu, piekarnik jest wyłączony. Produkt stopniowo ochładza się do temperatury pokojowej, bez wyjmowania go z piekarnika.

Metody spiekania

Zgniatanie – co to jest, jak to się stało? Technologia obróbki szkła przez spiekanie jest podzielona na trzy typy:

  • Pełne utwardzanie – absolutna obróbka szkła pod wpływem podwyższonej temperatury (700-900 ° С). Dzięki silnemu nagrzewaniu górne warstwy materiału spadają pod ciężar własnego ciężaru i rozpuszczają się w dolnych.
  • Półfiltrowanie lub spiekanie w linii (500-550 ° C) jest częściową zmianą kształtu i ma niewielką zmianę kształtu. Poszczególne elementy są połączone ze sobą, zachowując powierzchnię masową.
  • Wicking – zmiana kształtu szkła pod wpływem własnego ciężaru. Przy temperaturze 600-650 ° C materiał mięknie i przyjmuje kształt powierzchni, na której się znajduje. Podłoże są materiałami z materiałów ogniotrwałych (gips, glina).

Techniki łączenia

Najbardziej popularnymi wśród projektantów jest zastosowanie płaskiego spiekania. Gładki monolityczny produkt może działać jako witraż, malarstwo dekoracyjne lub oryginalne naczynia (naczynia, taca). Aby utworzyć elementy ze szkła zespawanego, potrzebna jest baza i zestaw pojedynczych elementów. Jako podłoże stosuje się zwykłe lub kolorowe szkło o grubości od 3 do 5 mm.

W produkcji części przyszłej kompozycji można używać różnych materiałów: kawałków szkła, fryta, granulek itd. Są one umieszczane na płaszczyźnie zgodnie ze szkicem rysunku. Aby uzyskać elementy o odpowiedniej wielkości i kształcie, użyj tnącego ciętego kleszcza.

Technika utrwalania umożliwia modelowanie produktów objętościowych o różnych konfiguracjach. Wymagany wynik można uzyskać na kilka sposobów:

  • Comb – "czesanie" powierzchni szkła ogrzewanego za pomocą specjalnego narzędzia;
  • Grawerowanie – dodatkowa ozdoba poszczególnych elementów obrazu;
  • Pate de vaire – produkty do odlewania przy użyciu specjalnych kształtów;
  • Malowanie – dekoracja przy pomocy proszku szklanego, zmieszana z kompozycją kleju;
  • Gięcie – tworzenie zakrzywionych kształtów przez rozgrzanie stopionego szkła.

To tylko niewielka lista odmian stopu. W praktyce jest ich wiele.

Szczegóły rejestracji

Profesjonalny mistrz topienia wykorzystuje dużą liczbę różnych materiałów na bazie szkła, aby zrealizować jego twórcze intencje, wśród których najczęściej występują:

  • Frit – małe kawałki szkła rozdrobnionego;
  • Makaron – cienkie i wąskie paski;
  • Wiórki lub konfetti – zaokrąglone płyty o grubości nie większej niż 0,5 mm;
  • Pręty – pręty szklane o średnicy około 15 mm;
  • Struny – gwinty o grubości od 5 do 8 mm;
  • Żwirki szklane łzowego kształtu na płaskiej podstawie;
  • Folia – najlepsze aluminium przeznaczone do klejenia na powierzchnię.

Aby uzyskać nie tylko piękne, ale i silne produkty, należy wziąć pod uwagę zgodność używanych materiałów.

Piece do spiekania szkła

Aby uzyskać wysoką temperaturę, stosuje się specjalny sprzęt. Sterowanie ogrzewaniem pieca odbywa się za pomocą specjalnej jednostki. Tutaj można wyregulować poziom mocy, ustawić krok po kroku temperaturę i aktywować cykl przez timer. Wbudowany programowalny termokontroler pozwala w pełni kontrolować proces spiekania szkła.

Piece do stopienia mają różne pojemności i rozmiary. Wybór wymaganego typu zależy od celu i zakresu pracy. Nowoczesne modele charakteryzują się niską bezwładnością i niezawodną termoizolacją, która ma kilka oczywistych zalet:

  • Minimalna grubość – zmniejsza całkowitą masę konstrukcji i zwiększa wewnętrzną przestrzeń pieca;
  • Podwójna warstwa – przyczynia się do precyzyjnej kontroli wszystkich procesów;
  • Niska przewodność cieplna – zmniejsza zużycie energii, co umożliwia stosowanie w warunkach domowych.

Elementy grzewcze pieca utrwalającego umieszcza się w izolatorach kwarcowych, co zapobiega wnikaniu skroplin na szkło i ułatwia swobodne przejście energii cieplnej.

Koszt produktów

Nie jest łatwo ustalić cenę gotowego produktu ze szkła, ponieważ nie ma ustalonego charakteru. Ostateczny koszt utrwalania zależy od wielu czynników:

  • Rozmiar i grubość gotowego produktu;
  • Liczba kolorów i odcieni używanych;
  • Jakość materiałów i ich cena zakupu;
  • Złożoność obrazu;
  • Potrzeba montażu gotowej konstrukcji i transportu.

Jednym z ważnych elementów kosztu gotowego dzieła jest opracowanie szkicu, na którym powstało połączenie. Cena obejmuje również koszty pracy. Jeden metr kwadratowy witraży wykonany techniką topienia może kosztować od 30 000 rubli. Przybliżony czas na wykonanie takiego zamówienia wynosi jeden tydzień.

Gdzie się uczyć sztuki łączenia

Technologia produkcji szkła metodą spiekania jest prostym procesem. Nawet niewielka ilość wiedzy pomogą Ci zrobić kilka prostych siebie. Klasę mistrzowską w tworzeniu różnych produktów można uzyskać, badając różnorodność literatury i oglądając filmy. Ale jeśli masz okazję uczestniczyć w lekcji instruktażowej z doświadczonym specjalistą, nie powinieneś tego przegapić. W takim przypadku można nie tylko obserwować cały scenariusz niezwykłego i ekscytującego procesu własnymi oczami, ale także aktywnie uczestniczyć w nim.

Produkując własne dłonie kolorowym obrazem lub luksusowym półmiskiem, odczuwasz niewyobrażalną radość tworzenia. Nauczyciel omówi wszystkie subtelności i niuanse twórczości, odpowie na wszystkie pytania, które odnoszą się do techniki stapiania. Klasa Master w trybie czatu na żywo może dać wiele więcej niż naukę artykułów i samouczków wideo.

Jeśli uzyskana wiedza sprawia, że chcesz poważnie angażować się w stapianie, możesz to zrobić w domu bez uciekania się do usług mistrzów.