Władimir Bojko – człowiek z dużej litery

Biografia Bojko Vladimir Semenovich – jasny sukces. Mówi o tym, jak prosty człowiek ze wsi był w stanie przebić się do góry na arenie politycznej Ukrainy. O tym, jak zasady moralne przemogą chciwości i pychy. O tym, jak jedna osoba może zmienić życie innych na lepsze.

Władimir Bojko: Biografia Wczesne lata

Vladimir Semenovich urodził się 20 września 1938 w miejscowości klatkach że pod Mariupol. Jego dzieciństwo jest prawie zadowolony. Wielkiej Wojny Ojczyźnianej wzięła faceta najlepsze lata. W rzeczywistości, po zakończeniu okresu użytkowania przez długi czas nie wróci do normy. Głód, dewastacji i bezrobocia kilka lat wisiała ciemna chmura nad Mariupol. Jednak Władimir Bojko przyznaje, że tym razem przygotował tylko jego – aby silny i bezkompromisowy.

W szkole postępy chłopca było bardzo przeciętne. W ciągu tych lat, nauczyciel nie mogła powiedzieć, że będzie to osiągnąć oszałamiający sukces w życiu. Jedynym Vladimir uwielbiany książek. On je przeczytać wszędzie: w domu, w szkole i na ulicy. I facet często angażować się w walce. Ale to nie było ze względu na fakt, że miał charakter kłótliwego, ale ponieważ w przeciwnym razie po prostu nie działa w jego wsi.

Początek dorosłego życia

Władimir Bojko dojrzewa dość szybko. W ciągu 17 lat jest przystosowany do pracy w fabryce im stalowej. Iljicz. Potem dość młody facet zaufanie tylko najprostsza pozycja – Pipeliner. W rok później został odwołany ze tam, jak jest kolejnym powołaniem.

Nowe miejsce pracy staje się włok rybackiej. Ten wybór był ze względu na fakt, że od najmłodszych lat, Władimir Bojko marzył o karierze marynarza. Na pamiątkę tego, że ma nawet tatuaż – kierownicę po lewej stronie. Ale ostatecznie, z morzem w swoich przyjaciół i to nie działa. Ponadto, w 1957 roku został powołany do służby w armii radzieckiej, po której musiał opuścić swój ukochany statek.

Home Władimir Bojko wrócił w lecie 1960 roku. Wkrótce potem, postanawia wrócić do pracy w fabryce im. Iljicz. I od tego momentu rozpoczyna swoją długą drogę do góry popularnej i politycznej świetności.

Pośredni metalurgicznego. Iljicz

W fabryce młody specjalista otrzymał stanowisko Carver. Musiałem pracować w sklepie №6 toczenia. Wydawać by się mogło, że jest to drobny szczegół. Ale prawda jest taka, że Władimir Bojko spędzony w sklepie ponad 20 lat swojego życia.

Początkowo był zwykłym pracownikiem. Następnie w 1970 roku ukończył wydział korespondencyjny w Instytucie blachy i awansował do brygadzisty. Jeszcze trzy lata później awansował na stanowisko zastępcy kierownika działu produkcji. I tak, w 1976 roku, Władimir Bojko został szefem walcowania blachy sklepie №6.

A potem jego kariera właśnie wspiął się. W 1985 roku został mianowany szefem działu produkcji, gdzie szybko wzrasta ilość produktów. Aw 1987 Bojko Vladimir Semenovich staje się oficjalnym jako zastępca dyrektora generalnego do produkcji.

jako CEO

CEO dostaje Vladimiru Semonovichu w 1990 roku. To był kluczowy moment, jako nowy lider musiał „stratum” wyciągnąć całą produkcję. Powodem tego był upadek Związku Radzieckiego. Wszystko ze starych umów i punktów sprzedaży w ciągu jednego dnia były niepłynne.

Ale Władimir Bojko był w stanie poradzić sobie z tym zadaniem. Znalazł nowe rozkazy, a nie tylko na Ukrainie, ale także daleko poza jej granicami. Ze względu na to, zakład miał drugi oddech. Ponieważ rozwój firmy uległa zmianie sprzętu wprowadziliśmy innowacyjne technologie wytopu oraz poprawa jakości produktów. W rezultacie, Zakłady Metalurgiczne. Illich był prawdziwy gigant schronienie tysiącom pracowników.

polityka

Polityka Władimir Bojko zainteresowany tylko dlatego bez niego, to było niemożliwe do zarządzania przedsiębiorstwem. Po tym wszystkim, roślina o ogromnych zyskach często stają się przedmiotem ataków raider, który mógłby odeprzeć, tylko o wielki podłączenie i zasilanie.

Dlatego w 1994 roku przedsiębiorca staje się niezależnym doradcą Leonida Kuczmy. Nowe znajomości, aby pomóc mu włamać się do rady regionalnej w regionie Doniecka. Tu działa jako zastępca do 8 lat. Władimir Bojko i tylko w 2002 roku wyborach parlamentarnych w Radzie Najwyższej z Partii „dla Wielkiej Ukrainy”.

Później ponownie wybrany do parlamentu. Pierwszy na liście Partii Socjalistycznej, a następnie jako członek „Partii Regionów”.

portret społeczny i polityczny

Dla mieszkańców Mariupol Władimir Bojko stał się prawdziwym bohaterem. Podczas jego panowania, wiele przedsiębiorstw w mieście znaleźli drugie życie. Ponadto, pracownicy mówią, że ich szef nie wstrzymać płace, nawet w najtrudniejszych czasach. Ponadto, są one zawsze zachwycony, że dyrektor dużego przedsiębiorstwa jeździ minibus UAZ, choć mógł kupić każdy samochód. Zauważyć, stan Vladimira Bojko był o miliard $ 2.5 W 2007 r.

Równie imponująca jest wkład polityki w sferze społecznej miasta. Pod jego dowództwem wybudowano kompleks sportowy, „Illichivets” nowego stadionu miejskiego i fontanny w centrum placu. Poza tym, on zawsze jest zaniepokojony stanem dróg, szpitali i agencji rządowych.

Dlatego też, gdy 10 czerwca 2015, Władimir Bojko umarł, całe miasto zamarła w ciszy – jego smutek ogarnęła. Po opuszczeniu najlżejszy i honorowego obywatela Mariupol.