Jean-Zhak Russo: podstawowa idea. Jean-Zhak Russo: biografia, cytaty

Jean-Zhak Russo jest jednym z tych filozofów, którzy będą przez długi czas, aby spowodować debatę. Czy należy ona do plejady myślicieli Oświecenia lub, wręcz przeciwnie, jego najbardziej nieubłaganym krytyków? On przygotowywał grunt dla rewolucji francuskiej, czy zrobił wszystko, aby to nie stało? Wielu biografów złamał włócznię, kłócą się o to, kto był Jean-Zhak Russo. Główne idee tego filozofa, należące zarówno do szkół naturalizmu i sensualizmu, zajmiemy się w tym artykule. Po tym wszystkim, człowiek sobie sprawę, że postęp pociąga za sobą cierpienie i despotyzm rodzi braku praw obywatelskich większości. W sytuacji, gdy większość ludzi żyjących poniżej granicy ubóstwa prawie, żywił ideę powszechnej równości.

Poglądy Jana Jakuba Rousseau: co leży w ich rdzeniu

Głównym motywem idei filozofa jest wymóg, aby wycofać się ze stanu społeczeństwa, w którym jest teraz. To jest sytuacja ogólnego zepsucia. Koledzy oświeceniowe twierdzą, że może to być warte tylko odpowiednio kształcić książąt i władców. Jak również ustanowienia republiki, gdzie wszyscy otrzymują równe bogactwo i prawa polityczne. Rousseau wierzył, że główną zasadą prawa społeczeństwa leży w prawym myślenia moralnego. Filozofowie mówią, że „każdy człowiek jest cnotliwy”, kiedy jego „prywatne będą we wszystkim zgodne z ogólnym woli.” Morale było główną miarą wszystkiego dla niego. Dlatego uważał, że bez cnota nie jest prawdziwa wolność nie istnieje. Ale jego życie było jak zaprzeczenie całej jego filozofii.

Biografia. Młodzież i na początku kariery

Jean-Zhak Russo, podstawowe idee które analizujemy, urodził się w Genewie i ich przekonań religijnych jako dziecko był kalwiński. Jego matka zmarła przy porodzie, a ojciec uciekł z miasta, jak był trzymany w karnej. Od najmłodszych lat był uczniem, ale ani notariusz, ani grawer, który kontroluje przyszłego filozofa, nie lubił go. Fakt, że wolał czytać książki chciwie, a nie działać. Był często karane, i postanowił uciekać. On przyszedł na obszarze przylegającym – Savoy, który był katolikiem. Tam, bez zaangażowania pani de Varan – swojego pierwszego patrona, stał się katolikiem. Tak zaczęła się gehenna młodego myśliciela. Działa lokaj w arystokratycznej rodzinie, ale nie złapać tam i wraca do pani de Warens. Wraz z nim idzie na studia w seminarium, rzuca jej dwa lata wędrując przez Francję, często śpi na świeżym powietrzu, i wraca do swojej dawnej miłości. Nawet obecność innego wielbiciel „matka” nie przeszkadza mu. Od kilku lat, Jean-Zhak Russo, którego biografia jest w młodości był tak różny od jego późniejszych poglądów, a następnie na zewnątrz, a następnie z powrotem do pani de Warens i mieszka z nią w Paryżu, Chambery i innych miejscach.

dojrzałość

Pozostawać przez długi czas jako protegowany starzejących pań Rousseau ostatecznie okazało się, że to niemożliwe. Starał się zrobić, ale było nieskuteczne. Nie był w stanie uczyć żadnych dzieci, ani pracować po Sekretarza. Z wszystkich pracodawców miał problemy. Misanthropy stopniowo przenika do charakteru tego człowieka. Z ludźmi nie są zbieżne. Nature – że zaczyna fascynować miłośników samotności, takich jak Jean-Zhak Russo. Biografia filozofa nagle robi ostry zakręt – ożenił się z panną, gdzie serwuje się w jednym z hoteli. To był surowy, wulgarnych kobieta, kogo nie kocham, ale karmiła go. Wszystkie jego dzieci dał do schronu, mówiąc potem, że pieniądze dla rodziny tego nie zrobił. On nadal szukać pracy w różnych pozycjach czasowych, a tu, jako sekretarz, wszedł do Towarzystwa encyklopedystów, którzy jechali do domu. Jednym z pierwszych jego przyjaciół był Denis Diderot. Ten ostatni jest często poddawana prześladowania za poglądy polityczne. Pewnego dnia, kiedy Jean-Jacques poszedł odwiedzić Diderot w więzieniu czytać w reklamie gazety na konkurencyjnym nagroda za najlepszą pracę na ten temat, aby zapewnić korzyści dla społeczeństwa, nauki i sztuki. Młody człowiek napisał esej potępiającego kultury i cywilizacji. Paradoksalnie, było to pierwsze miejsce otrzymał Jean-Zhak Russo. Główne idee filozofii została wyrażona w tekście. Tak rozpoczął swoje życie jako myśliciela.

chwała

Od Rousseau żył genialny dziesięć lat. Pisał muzykę i operetkę, co umieścić na scenie królewskiej. To było modne w wysokiej społeczeństwa. A ponieważ jego główną ideą było odrzucenie współczesnej kultury, porzucił zasady bogatych i zamożnych życia, zaczęła się ubierać po prostu (i nawet niegrzeczny) i rozpoczął wulgarnego i obraźliwego pogawędkę z kumplami-arystokratów. Zdobył żywym notatki kopiowania. Chociaż panie społeczeństwa posypały mu prezenty, wszystkie prezenty poobijany jego chciwego żonę. Wkrótce filozof napisał innej pracy, która stała się popularna. idee polityczne Jean-Jacques Rousseau, pojawiła się po raz pierwszy w tej pracy. Argumentując, o tym, jak nie było nierówności, myśliciel stwierdził, że wszystko, co stoi w samym sercu nowoczesnego społeczeństwa – państwa, prawa, podział pracy – wszystko to doprowadziło do spadku morale. Jednym z tsenitelnits Rousseau, pani d'Epinay, zbudowany dla niego w ich posiadaniu specjalnego „Hermitage” w lesie, gdzie filozof mógł poddać się medytacji w samotności. Jednak po nieudanym romansie z żonatym młodego arystokraty, który doprowadził do skandalu wśród Enitsklopedistov Rousseau zerwał z towarzyszami.

problemy

Filozof znajdzie schronienie u księcia Luksemburga, gdzie mieszka przez kolejne cztery lata i napisał wiele prac. Jednym z nich sprowadza na niego gniew Kościoła i uciekał przed rozstrzygnięciem parlamentu paryskiego. Ukrywa się w jego rodzinnej Szwajcarii, widzi, że on też nie jest tu mile widziany – rząd kantonu Berno wydala filozofa. Nowe schronisko daje mu King of Prussia – jeszcze trzy lata Rousseau trzyma w miejscowości Moutier. Ale wtedy zadziorny charakter sprawia, że kłócą się ze wszystkich okolicznych mieszkańców. Próbuje rozpocząć nowe życie, wraca do Genewy i akceptuje kalwinizm, ale również z przedstawicielami religii nie może żyć spokojnie i zaczął kłócić się z nimi. Apogeum tych problemów był konflikt z innym „władcą umysłów” tamtej epoki – Voltaire, który również mieszkał w pobliżu Genewy, w Ferney osiedla. Sarkastyczny rywal za pomocą ulotek przetrwa Jean-Jacques Rousseau z Motier i uciec do Anglii. Przyjmuje zaproszenie do innego filozofa, Hume'a. Ale z nim nie da się dogadać, a po jakimś czasie nowy przyjaciel ogłasza Rousseau szalony.

Wandering i śmierć

Filozof powrócił do Paryża, wędrując ponownie, biorąc schronienia jest jeden przyjaciel, potem drugi. Voltaire zaczyna publikować ulotki na co straszne życie żył człowiek o imieniu Jacques Rousseau Jean. Filozofia i działania tego „hipokryzji” nie pokrywają się ze sobą, mówi przeciwnik. W odpowiedzi, Rousseau napisał słynne „spowiedź”, próbując usprawiedliwić jego przeszłości i teraźniejszości. Ale jego choroba psychiczna postępuje. Jego stan zdrowia gwałtownie pogarsza się, a wkrótce, według jednej z wersji, w czasie koncertu na jego cześć, filozof umiera nagle. Jego grób na wyspie Ewy stał się miejscem pielgrzymek fanów myśliciela, który uważał, że Rousseau padł ofiarą wykluczenia społecznego.

Rousseau, Jean-Jacques. Filozofia eskapizmu

Jak już wspomniano, pierwsze dzieła myśliciela był konkurencyjny, „rozumowanie” o sztuce, nauce i powstawaniu nierówności. Następnie pisał utwory takie jak "The Social Umową", "Emile lub Sentimental Education" i "The New Heloizy". Niektóre z jego prac zostały napisane w formie esejów, a niektóre, jak powieści. Jest najbardziej znany z najnowszego Jean-Zhak Russo. Główną ideą odsłaniając cywilizacji i kultury, z którego można uruchomić, wyrażone przez niego w młodości, znalazł swoją naturalną kontynuację. Najważniejszą rzeczą w człowieku, jak myślałem, filozof, nie jest umysł i zmysły. Podstawowy instynkt istot moralnych powinien rozpoznać sumienie i geniusz. W przeciwieństwie do umysłu, nie popełnia błędów, choć często nie rozumiane. Renaissance, które podziwiam, doprowadziła do tego spadku społeczeństwa, ponieważ nauki, sztuki i rozwoju przemysłu, który rozpoczął się w czasie, doprowadziły do alienacji ludzi od siebie i wygląd sztucznych potrzeb. Zadaniem filozofa – ponownie dokonać ludzką, a zatem szczęśliwy.

historyczne widoki

Ale nie tylko renesans i jego osiągnięcia wypowiedziana przez Jean-Zhak Russo. Teoria umowy społecznej jest jednym z podstawowych wniosków filozoficznych. Krytykując jego współczesnych idei politycznych, jest sprzeczne z popularnym while Hobbesa. W czasach prehistorycznych, według Rousseau, nie było „wojna wszystkich przeciwko wszystkim” i był prawdziwy „złoty wiek”. Nowoczesne społeczeństwo zaczyna również spadł z pojawieniem się własności prywatnej – jak tylko ktoś wytyczony stronę i powiedział: „To jest – moje” – zniknął dziecięcą niewinność ludzkości. Oczywiście, jest to niemożliwe, aby zawrócić naukę, ale może spowolnić postęp jako taki. Aby to zrobić, zawrzeć umowę społeczną i stworzyć republikę równych drobnych właścicieli. Wszelkie kwestie nie zostaną ustalone przez podziału władzy, i w referendach.

Jaki powinien być człowiek

Wiele pisał wychowanie Jean-Zhak Russo. Człowiek przede wszystkim musi być naturalną istotą, ponieważ wszystkie jego podstawowe skłonności i zdolności są spowodowane przez naturę. Ponieważ uczucia, jak widzieliśmy – jest najważniejszą rzeczą w ludziach, i powinien je rozwijać. Dodatkowe argumenty tylko opony, a nie gloryfikują. Obecnie godność ludzka pochodzi z serca, a nie z umysłu. Ludzie nie starają się słuchać głosu sumienia, a to jest – rozmowa z samej natury. W swoim dążeniu do cywilizacji, człowiek zapomina o tym i głuchy. Dlatego powinien on powrócić do ideału przedstawionego w drodze „szlachetnego dzikusa”, wysłanym bezpośrednio przez zmysły, a nie złamane niepotrzebnych żądań sztuczna etykieta.

Oświecenie i edukacja

Poglądy filozofa pełnego sprzeczności. Atakując Kultury i Nauki, Rousseau, jednak zawsze cieszył się owocami oraz w edukacji człowieka uznała potrzebę dla nich i niewątpliwe zalety. Wierzył, podobnie jak wielu jego współczesnych, że jeśli rządzący będą słuchać filozofów, to społeczeństwo staje się coraz bardziej doskonały. Ale to nie jest jedyna sprzeczność, co było charakterystyczne dla takich myślicieli, jak Jean-Zhak Russo. Pedagogiczne idee filozofa nadzieję na edukację, który krytykował. Który może umożliwić podniesienie odpowiedzialnych obywateli, a bez niego i przełożeni i podwładni są tylko niewolnikami i kłamcy. Ale należy pamiętać, że dzieciństwo człowiek – to jego wspomnienie utraconego raju złotego wieku, i starają się podjąć jak najwięcej z natury.

Cnota – podstawą wszystkiego

Chociaż filozofia życia nie są zgodne z jego poglądami, moralność odgrywa ważną rolę w jego twórczości. Emocje i współczucie, z punktu widzenia myśliciela, są główną podstawą cnót, a ten ostatni jest podstawą człowieka i społeczeństwa. Więc pomyślałem Rousseau, Jean-Jacques. Filozof Uwagi o moralności, natury i religii są bardzo podobne. I cnota, i wiara musi być podporządkowane naturze, powiedział. Dopiero wtedy społeczeństwo będzie idealny, gdy między wewnętrzny świat człowieka, jego moralne, emocjonalne i racjonalne elementy osiąga harmonię z interesami wszystkich członków społeczeństwa. Dlatego osoby muszą przezwyciężyć moralnego alienacji od siebie i nie być jak polityków, którzy są „raczej nie wściekłych wilków … The Christians … którzy chcą odzyskać swoich przeciwników na drodze do prawdy”.

Wpływ Rousseau na własną rękę i następnych wiekach było niezaprzeczalne. Jego poglądy na temat opozycji egoizmu i cnoty, sprawiedliwości i oszustwa z fałszywymi prawami właścicieli chciwość i niewinności ubogich, a także marzenia o powrocie do natury, zostały odebrane przez romantyków, bojownicy dla lepszego porządku społecznego i praw socjalnych, ubiegających się o solidarności i braterstwa.