Historia chrześcijaństwa

Limbo Christian dotyczy połowy I. BC Pojawienie się tej religii był związany z trudnymi warunkami życia ludzi w Palestynie, która wyglądała na osłodę w nowej wiary. Duchowieństwo związane z pojawieniem się chrześcijaństwa z działalności kaznodziejskiej Jezusa Chrystusa.

Historia chrześcijaństwa, zgodnie z naukami duchowieństwa, zaczyna się zstąpienia Ducha Świętego na apostołów, którzy zaczęli głosić naukę Chrystusa w różnych miastach i miejscowościach. Było pięć firm w różnych terytoriach, który stał się znany jako Kościołów. Byli Jerozolima, Antiochia, Aleksandria, Rzym i Kościół Konstantynopola, równe sobie.

Pierwsi chrześcijanie byli starożytnych Żydów (jeszcze światopoglądu – Żydów). Po upadku Jerozolimy, okres prześladowań chrześcijan przez Rzymian ówczesnych pogan. Ich wartości są całkowicie sprzeczne z nakazami chrześcijańskich (luksusowych przeciwko surowości, pokora przed pychą, itp). Chrześcijaństwo głosił abstynencji, monoteizm, wolność, wzywając do miłosierdzia. Wszystko to jest w przeciwieństwie do sposobu życia starożytnych Rzymian, które doprowadziły do całkowitego zakazu powstającym doktryny. naśladowcy Jezusa byli torturowani i realizowane aż do 313, gdy cesarz Konstantyn oficjalnie nazwany chrześcijaństwa oficjalną wiarę.

Historia chrześcijaństwa od czasów apostolskich jest związana z Ojców i nauczycieli Kościoła. Ojcowie Kościoła – jest pisarzem znanym dla świętości życia. Doktorzy Kościoła – pisarze, którzy nie byli święci, ale zostały wprowadzone na wierze, aby bronić go przed heretyków i fałszywych proroków.

Na konieczność rozwiązania skomplikowanych lub kontrowersyjnych kwestii przez długi czas zwołana rady. Pierwsza miała miejsce w '51 i został nazwany apostolskiej. Później, w jego przykładzie zostało zwołane przez ekumenicznego rady. Stanowią one główne biskupi i inni przedstawiciele kościołów, które były w radach są równe w statusie. Uchwała walnego rozwiązania mogą być napisane w Księdze kanoników, który stał się częścią nauki Kościoła.

Sobór Ekumeniczny odbył się w Nicei w 325 roku ne, drugi – w Konstantynopolu. Zostały one zatwierdzone przez Credo. Ostatnim (7) miejsce w roku 787 w taki sam sposób jak pierwszy, Nicejski. To zatwierdził korzystanie z ikonami.

Od samego początku historia chrześcijaństwa jest połączony ze świętych ksiąg, które są częścią Pisma Świętego.

Od samego początku chrześcijańskiej doktryny Kościoła rzymskiego wyrazem pragnienia wyższości. Powodem tego była chwała Imperium Rzymskiego, który rozprzestrzenił się z naukami Kościoła. W 1054 roku ona oddzielona od innych kościołów i stał się znany jako rzymskokatolicki. Reszta kościoła zaczęli nazywać siebie prawosławni, aby podkreślić przywiązanie do pierwotnych nauk.

Cerkiew Christian po 1054 nie wprowadza żadnych innowacji w nauczaniu. W ramach stopniowo zaczęły pojawiać się nowe krajowego kościoły-córki. Z biegiem czasu, dostali pełną niezależność. Na przykład, nie był rosyjski prawosławny, Kościół Konstantynopola i innych. Czczą prowadzone w lokalnych językach.

Kościół katolicki po podziale wprowadziła szereg zmian w tradycji chrześcijaństwa. Było 14 „ekumenicznego rady”. Inne kościoły brali udział, i dlatego ich nie rozpoznać. Było doktryny celibatu (celibat), kalendarz juliański został zastąpiony gregoriański (nastąpiły zmiany w terminach Wielkanocy). 8-te Creed został zmieniony, wiele pozycji (zmniejszyć lub nawet wyeliminować). Było doktrynę nieomylności papieży.

Wszystko to doprowadziło do powstania nowych ćwiczeń, opieką ludzi Kościoła rzymskiego, a także pojawienie się nowych kościołów protestanckich, którzy będą kontynuować historię chrześcijaństwa. Wyszli z dawnych kanonów religijnych tylko Pisma, odrzucając spowiedzi, ikony, pości, czci świętych.