Języki Nikolai: Biografia

Pierwszy trzecia XIX wieku został oznaczony przez uroczy „złotej” Czas na literaturze rosyjskiej, co dało wytrawny poetów tzw czas Puszkina. Teraz są wieczne filary inteligencji, wiedzy o miłości, dobra i piękna, w oparciu o który wzrósł więcej niż jedno pokolenie ludzi. Jeden z tych poetów NM Języki – jeden A. S. Puszkina i N. V. Gogolya.

Nikolay Yazykov: biografia

Poeta urodził się 4 marca 1803 roku w małym miasteczku nad Wołgą Simbirsk. Jego bogaty starożytny szlachetny rodzina miała głębokie korzenie. Jako dziecko, Mikołaj został wychowany w najlepszym świeckiej tradycji. Otrzymał znakomite wykształcenie w domu, więc bardzo wcześnie zaczął pisać wiersze, a nawet uwielbiany ten zawód.

W wieku 12 lat, w 1814 roku został wysłany do Instytutu Inżynierów Górniczych w Petersburgu, tam szkolono jego dwóch starszych braci. Ale to pole nie było na duszy języka, a on od czasu do czasu rzucił studia. Jednak nauczyciel literatury Markow, który kochał go jak syna, młody człowiek uczyć pilnie wykonane prace badawcze i Derzhavin University. W 1820 roku, po ukończeniu studiów, język postanowił kontynuować studia w budownictwie, ale wkrótce przestał chodzić do szkoły, a on został wydalony.

Dorpat nieostrożność

W Petersburgu Języki Nikołaj Michajłowicz zapoznania się z kręgu pisarza, aw 1819 roku został pierwszym wydrukowany. Podziwiał i studiował z wielkich nauczycieli, takich jak Karamzin, Żukowski, ojciec, Byron, Puszkin i młodzieży. Jego pierwszy poetycki dar zauważył AF Voeikov który opublikował swoje wiersze w „Sorevnovatele”. Radził Nikołaj Michajłowicz wprowadzić filozoficzną Dorpat University, gdzie poeta zaczął studiować literaturę Europy Zachodniej, Rosji i dosłownie wpadł w ich rodzimym elementu.

studenci byli znani ze swoich zabawnych przygód, binge picia, picie piosenki, pojedynki z rapiery. Elementy językowe zostały szybko zauważone i preferowane przez Żukowski i Puszkina Delwig, który zaprosił go w 1824 roku do jego Mikhaylovskoye i wierszem do AN pisał do Wolfe: „Tak Yazikova poeta Weź mnie ze sobą!”. Ale ich spotkanie odbyło się dwa lata później.

życie jest piękne

W bardzo delikatnym momencie imię poety stał się znany, jego dźwięczne wersety przekazywane do muzyki i śpiewał w chórze studentów. Języki Mikołaj był zadowolony Dorpat zmysłowe życie, ale nigdy nie stracił godności narodowej. I pomimo swobodnego i bujnej środowiska, jego uczucia do ojczyzny coraz silniejsze i poezji śpiewanej.

Dlatego też, nawet zorganizował kręgu rosyjskich studentów. W Dorpacie spędził swoje najlepsze 8 lat, ale ze względu na stałą beztroski binges uniwersytecie ukończył bez dyplomu w 1829 roku. Yazikova zapisywane przez fakt, że został bardzo dobrze czytać, a do czasu założył dużą bibliotekę.

Od poznał Puszkina Trigorskoye w Wolfe w 1826 roku. Spotkanie to miało wpływ na Yazikova poezja, a sam Puszkin był zachwycony twórczością poety. Ostatnio opisałem wszystkie swoje wrażenia w swoim pięknym wierszu „Trigorskoye”.

Moskwa oraz Urząd

Po ukończeniu studiów w 1829 roku przeniósł się do Moskwy, i mieszkał w domu Elagin-Kireevskys w Red Gate. Często przychodzą do niego przyszedł odwiedzić Puszkin, Odoyevski, Baratynsky i innych. Poeta poszedł szybko w słowianofilskiej kręgu „Moskwa Gazette”. W tym czasie napisał wiele własnych, można powiedzieć, najlepsze wiersze.

12 września 1831 Języki Nicholas został powołany jako pracownik Urzędu Geodezji, który uważał za przeszkodę dla ich kreatywności. Do tego czasu, poeta chciał odejść gdzieś na wsi, i napisać więcej. Ale w 1833 roku zdiagnozowano u niego Kiła mózgowo-rdzeniowa – choroba rdzenia kręgowego. Zrezygnował, opuścił Moskwę i przeniósł się do swojej posiadłości w Simbirsk, gdzie gromadzone rosyjskie piosenki i cieszył się poetycką lenistwo. Ale choroba została stopniowo postępuje, aw 1837 Języki udał się do Niemiec, gdzie nie było coraz lepiej.

W Hanau spotkał się z Gogola, aw 1842 roku razem odwiedził Rzym i Wenecję. Kiedy więc łatwiej było, znów ochoczo wziął pióro. W tym czasie Języki napisał wiersz „na Renie”. Późnym latem 1843 roku jego stan był beznadziejny, i wrócił do ojczyzny. W Moskwie, na jego zdrowie obserwował jego stary przyjaciel profesor Inozemtsev. Ale język powoli umiera, jego jedyną rozrywką stało się cotygodniowe spotkanie przyjaciół pisarzy.

Zainspirowani poglądami swoich przyjaciół słowianofilami poeta hit Zachodu na słynnym obraźliwych wiadomości „do nie-nasz”, w którym westernised członkowie grupy nazwał wrogami ojczyzny. Potem napisał kawałek języków „trzęsienie ziemi”, które Żukowski uważane za najlepsze w poezji rosyjskiej. Mimo ciężkiej choroby, poeta nadal pisać wiersze, a według Gogola, osiągnął on najwyższy stan liryzmu.

Śmierć na krawędzi

W grudniu 1846 na biegu jałowym Yazikova pojawił się po zimnym gorączka i zaczął przygotowania do śmierci. Poeta zaprosił księdza, aby wykonać ostatni obowiązek chrześcijanina, wykonane pogrzebowy zamówienie, przygotował listę osób, które chciał widzieć na pogrzebie i nakazał posiłki pogrzebowych na kolację.

26 grudnia 1846 o godzinie szóstej wieczorem w Języków Mikołaja spokojnie umarł. Jego pogrzeb na ulicy Tverskaya w Kościele Zwiastowania i został pochowany w klasztorze Daniłow. Dziś jego grób, jak grób Gogola przeniesiony na cmentarz Nowodziewiczy.