746 Shares 7187 views

Masa molowa równoważnika

Zgodnie z określeniem prawa stałości kompozycji każdy związek chemicznie czysty pozostanie w tym samym składzie ilościowym, w żaden sposób nie zależny od sposobu jego produkcji, który po raz pierwszy został zgłoszony światu przez naukowca J. Prousta w latach 1801-1808. Prawo pojawiło się w wyniku sporu między francuskimi chemikami J. Proustem a C. Bertoll. Pierwszy z nich wierzył, że związek pomiędzy elementami uzyskanego związku ma charakter stały, druga piła zmieniała charakter związków. Sto lat później, około 1912-1913, N.S. Kurnakow stwierdził istnienie związków o składzie o zmiennym charakterze, które nazywał "berthollids". Do tej grupy zalicza się związki krystaliczne: fosforki, tlenki, węgliki i inne. Związki kompozycji o stałym charakterze według sugestii naukowca N.S. Kurnakow stał się znany jako "daltony". Prawo jest zawsze ważne dla substancji gazowych i ciekłych.

Z formułowanego prawa stałości kompozycji wynika logicznie, że pierwiastki substancji są ze sobą połączone w ściśle ograniczonych ilościach ilościowych. W związku z tym w chemii jest pojęcie równowaŜnego, co w łacinie oznacza "równowaŜny". Jednym słowem odpowiednik jest cząstkami warunkowymi materii, które są pewną liczbą razy mniejsze od odpowiednich jednostek formuły. Każdy równoważny numer odpowiada charakterowi substancji reagujących, stopnia i rodzaju reakcji chemicznej. Dlatego odróżniać równoważne numery danego składu związku – dla znanych grup, dla jonów, a nawet cząsteczek. W reakcjach typu wymiany, na przykład, masa molowa równoważnika substancji jest określana przez stechiometrię reakcji.

Zwykle wiele elementów może utworzyć kilka połączeń między sobą. Dlatego równowartość tego pierwiastka, jak również masa molowa równoważnika, może mieć różne wartości, biorąc pod uwagę fakt, że zostały zidentyfikowane z kompozycji badanego związku. Jednakże w takich przypadkach różne równoważniki tego samego elementu mogą być ze sobą związane jako względnie małe liczby całkowite. Na przykład masa cząsteczkowa ekwiwalentu węgla znajdującego się w dwutlenku węgla i tlenku węgla jest inna i wynosi około 3 gramy / mol i 6 gramów / mol, a stosunek znalezionych wartości wynosi 1: 2. Z reguły większość związków zawiera masę molową równoważników wodoru równą jednej, a tlen – osiem gramów na mol. Równoważna jest ilość materii, w której zamknięto jeden mol elektronów walencyjnych.

Istnieje kilka metod umożliwiających jednoznaczne określenie, jak duża masa cząsteczkowa odpowiada dowolnemu elementowi:

  • Metoda bezpośrednia. Opiera się na otrzymanych danych w wyniku syntezy związków wodoru i tlenu poszukiwanego elementu.
  • Metoda pośrednia. Zamiast atomu wodoru i tlenu, z wyprzedzeniem używa innych elementów z znanym odpowiednikiem.
  • Metoda przemieszczenia. Wymaga to usunięcia wodoru z roztworu kwasu za pomocą metalu pewnej próbki.
  • Metoda analityczna. Opiera się on na obliczeniu frakcji masowej substancji w jednym z jej związków.
  • Metoda elektrochemiczna wykorzystuje dane elektrolizy.

Masę molową równoważnika stosuje się do przeprowadzania obliczeń ilościowych podczas oddziaływań chemicznych pomiędzy znanymi substancjami. Zasadniczą zaletą jest to, że aby rozwiązać problem nie ma potrzeby używać równania reakcji chemicznej, która zresztą jest trudna do napisania. Wystarczy wiedzieć, że uczestniczące chemikalia oddziałują, lub substancja jest produktem reakcji chemicznej.