Co to jest idol i jak niebezpieczne jest bałwochwalstwo?

Od czasów starożytnych ludzie wierzyli w siły nadprzyrodzone, duchy i bogowie. Były reprezentowane przez różne narody w postaci zwierząt lub ludzkich obrazów. Aby komunikować się z bogami i duchami, starożytni ludzie robili swoje obrazy, ponieważ czcić coś niewidzialnego jest trudne, dlatego ludzie stworzyli uosobienie swojego bóstwa w formie drewnianych lub kamiennych figurek. Wraz z pojawieniem się chrześcijaństwa starożytne osoby oskarżano o bałwochwalstwo. Ale co to jest idol w rzeczywistości? To jest jakikolwiek obraz bóstwa, jego wizerunek w formie posągu lub ikony.

Najsłynniejszymi bożkami starożytności są obrazy Krishny i Kali w Indiach, Ra i Anubis w Egipcie, Odin i Torę w Skandynawii, a także posągi wielu starożytnych greckich bogów. Były wykonane z różnych materiałów: drewna, kamienia, złota lub marmuru. Większość bożków starożytności została zniszczona, a obecnie pozostawione są głównie obiekty sztuki.

W nowoczesnej interpretacji tego pojęcia mało pozostawiono negatywnego nastawienia do tego Idol w erze powstania chrześcijaństwa. Jeśli spojrzysz na Słownik wyjaśniający, co to jest idol, to jasne jest, że jest to jakikolwiek przedmiot, który jest czczony jako bóstwo, jest to ślepy kult lub kult. Z punktu widzenia psychologii idola współczesnego człowieka może być pieniędzmi i wszelkimi materialnymi wartościami, sukcesem i mocą, jakakolwiek sławna osoba. Ludzie czczą te rzeczywistości, czczą ich i kierują całą uwagę na nie. Z tego punktu widzenia bałwochwalstwo jest bardzo niebezpieczne, ponieważ zabiera osoby z dala od rzeczywistości.

A co to jest idola w kategoriach religii chrześcijańskiej? Są to obrazy innych bogów, z wyjątkiem Chrystusa. Byli znani jako czciciele idoli, wierzyli, że czcili idole i modlili się do nich. W rzeczywistości starożytne ludy posągu były tymi samymi obrazami bogów, jak chrześcijanie – ikony. Nasi przodkowie zrozumieli, że bożek nie jest bogiem, ale tylko jego wizerunkiem.

Idoly Słowian były najczęściej wykonane z drewna, a nie tylko dlatego, że był to najczęściej spotykany materiał. Nasi przodkowie czcili naturę i wierzyli w magiczną moc drzew. Tak więc wizerunek bóstwa nabył również energię drzewa, z którego został stworzony. Ale z tego samego powodu, teraz nie ma prawie żadnych przykładów, jakie były drewniane bożki naszych przodków. Prawie wszyscy zostali spaleni lub zamienieni w śmieci pod wpływem czasu.

Ale starożytni Słowianie również mieli kamienne bożki. Są one najbardziej powszechne w regionie Morza Czarnego. Najsłynniejszy idolem kamiennym został znaleziony w XIX wieku w rzece Zbruch. Jest to czteroramienna kolumna pokryta obrazami. Znajdują się one w trzech warstwach, uważa się, że odzwierciedla to wiara naszych przodków w światach Navi, Yavi i Prav. Górną warstwą są cztery oblicze bogów, najprawdopodobniej Kupala, Yarilo, Lada i Kolyada.

Ale w zasadzie zniszczono wszystkich bożków Slawów, a gniewy pogrążyły się w przekonaniach naszych przodków. Przede wszystkim jest to znane z tekstów chrześcijańskich, w których starożytni Słowianie są reprezentowani jako bałwochwalcy. Jeśli jednak dokładnie zbadasz, czym jest idol, możesz powiedzieć to samo o samych chrześcijanach. Przecież ich ikony, posągi, a nawet krzyże są również bożkami, które czczą.