przejście Sołowjow. Bitwa pod Smoleńskiem. kompleks Pamięci

Są też takie zbiegi okoliczności w historii! Dwa razy – w tym samym miejscu. Tylko różnica między nimi – 129 lat.

na skrzyżowaniu

Dawno, dawno temu była mała wioska Sołowjow. Teraz należy do powiatu Kardymovskogo (region ten Smoleńsk). Według danych z 2014 roku, to jest domem dla zaledwie 292 osób. Ale historia w słabo zaludnionych wsi do ciekawego rzadkość. Ona doświadczył los, który przypomina o wielu rzeczach. Tak, prawie trzy wieki w miejscowych domach chłopów przechowywanych kotwica, opuszczonych raz Litwinów. Mężczyźni zostały wykorzystane w gospodarstwie.

To miejsce jest – historyczne. Znajduje się na skrzyżowaniu dróg lądowych i wodnych. Nazwa wsi był w XVIII wieku. Było to inżynier Ivan Sołowjow, który zbudował słynną drogę smoleńską. Na jego cześć i nazwie miejscowości.

francuski atak

Kiedy w 1812 roku przeniósł się do Rosji, Napoleon, krzyżując Solovieva odegrał wielką rolę. Rosyjscy grenadierzy, cofnięty, przyszedł do wsi i dopiero wtedy zrozumiał, że jedynym sposobem na to, aby przejść do przeciwległego brzegu Dniepru. Ale w jaki sposób? Dostępne coś parowy tak niska moc, która może trwać zaledwie 30 żołnierzy.

Telegramy i poleciał do Moskwy. Rosyjski generał Ferdinand Vintsengerode, który w czasie wojny prowadzonej przez „lotny” kawalerii wojska, zażądał szybkiej budowy dodatkowej przeprawy przez rzekę. Sprawa została przekazana do szlachcica Ivanu Glinke. Był znany ze szczególną starannością. Ogólne dała mu trudne zadanie: niczego więcej niż do budowy mostu na dwa dni. Dzienników.

Hlinka zdobył swoje chłopów z sąsiedztwa. I poszła do pracy. Ale, co jest potrzebne, aby naprawić most. To gdzie przydatna kotwica. Wiele z nich chłopi nataschili.

Po kilku dniach przekroczyć Dniepr był gotowy. Dwie pływające mostka drogi otwarty i wozy z rannymi i konwój z żywnością, a nawet kawalerię. A jednak – wielki tłum ludzi, którzy uciekli Francuzi zajęte prowincje.

Jako ikona tyłu

W zapisach Mihaila Barklaya de Tolly, wybitny rosyjski dowódca wojskowy i bohater wojny z 1812 roku, powiedział: przejazd że wioska Solovyevo pomogli żołnierze uchwycić wiele przechwyconych broni. Są tu nagle pojawił, zaczął strzelać na zasiłku. żołnierze Napoleona były w nieładzie: jak tak nagle wpadł po rosyjsku? Rzucili obcasy, popychając się wzajemnie, spadając z wąskim mostem. Ktoś utonął. Więc wróg traci setki martwych. Tysiące mężczyzn rosyjski niewoli.

Kiedy SMOLENTSEV uciekł z tych miejsc „z Francuzem”, które miały wiele wartości – ikona smoleńskiej Matki Bożej. Ale najpierw poszedł z nią po całym mieście, modlitwy były.

ikona, który podróżował z armii rosyjskiej na wszystkich walk, został zwrócony do Smoleńska w ciągu trzech miesięcy.

szybki ruch

Czas mijał. I znowu, wróg, jest kolejnym, wdarł się na naszą wolność. W 1941 roku Białoruś przechwytywania Niemcy mapach kurs: rejonie Smoleńska. 13 lipca maszerowali. Następnego dnia, Siemion Timoszenko, Marszałek, nakazał bronić Smoleńsk, Generał Michaił Lukin. Dowodził 16 Armia. To ciekawe, że Lukin w 1916 roku, po ukończeniu liceum nakazu, dowodził kompanią Czwartego Pułku Grenadierów nazwa Barclay de Tolly Niasvizh. Doświadczony było wojsko, odważny. Oraz „Task Force Lukin”, a sam generalny, kiedy doszło do bitwy pod Smoleńskiem , 1941, wykazał wyjątkową odwagę i pomysłowość. Jego oddziały rozproszony przez ruch w Moskwie dużą siłę nazistów.

Jednak w dniu 15 lipca, Niemcy nadal może wejść do miasta. Okolice były wojska rosyjskie. Ten 16 th, 19 th i 20 th. Komunikacja z tylnym wsparcie stało się niemal niemożliwe. Tylko przez las, przez wieśniaków Sołowjow.

Jednak w dniu 17 lipca niemieccy spadochroniarze wylądowali na 13 km od wsi – w Yartsevo. Oferuje on dostęp do autostrady „Smoleńsk-Moskwa” dla nich.

Sołowjow przejście był w tym czasie jednym i jedynym miejscu, gdzie dostawa części przeszły nasze „front zachodni” armii. Od niego zależało bardzo wiele. A w planie strategicznym, aw człowieka. Po tym wszystkim, tutaj na prom linowy, wyjął wszystkich chorych i rannych. Dlatego ta ścieżka, nasi żołnierze są bardzo cenione, strzeżone. Za posiadanie tego były ciągłe walki. Naziści bombardowane z powietrza.

Bronić przeprawy pouczony pułkownik Aleksandru Lizyukovu. Celem – nie tylko do ciągnięcia wszystko, co potrzebne dla tych, którzy walczą pod Smoleńskiem, ale także, w razie potrzeby, umożliwić żołnierzy odlatujących.

Basen – na przeciwległym brzegu

Kiedy w okolicy pojawił się Fritz, przepływ uchodźców ze Smoleńska i okolic rzucili się do skrzyżowania. Stacjonarny most nigdy nie było tutaj. Parowego – zbyt małe, tylko zmieścić dwa samochody. Tak, i ściąga jego wciągarki ręcznej.

Ale jako jedyna szansę na ucieczkę chwycił wszystko. Ludzie chodzili i po prostu zabrakło, wyprzedzając jedni drugich. Przesuwanie karetki z rannymi, jeździliśmy konno. Namawiał wszelki strach. Przy brodach uchodźców było tak wiele, że nie sposób było dostrzec.

I rozpętało się piekło. Top – Niemcy rzucać bomby na ziemi – są ostrzał nieuzbrojonego SMOLENTSEV. Wycie syreny. Mieszkańcy wliczone ich przeznaczenie. Krzyczał wściekły z ludzi strach. Płacząca kobieta płacz rannych. To był prawdziwy koszmar! Wiele osób zmarło w tym ruchu – oraz cywilnych i wojskowych.

Jednak ani jeden dzień Sołowjow przekraczania (Smoleńsk) nie przestaje działać. Saperzy i żołnierze stale naprawił ją. W pobliżu wzniesionych mostów tymczasowych, przynajmniej niektóre. Z pewnym trudem, ale rzucił samochód, załadowany amunicją i paliwem i wszystkich rodzajów żywności, na zachodnim brzegu. Ale rannych uchodźców, wycofujące podeszła do wschodniej dywizji.

Odbudowa zniszczonego stale poruszającej wszystko poszło. Łodzie, drzewa, tratwy, podobnie zbudowane z wszystkiego, co przychodzi ich droga. Jednak to nie wystarczyło. Ludzi (w tym rannych) wrzucono do wody i pływać dostał się do drugiego brzegu. Wystarczy wysłać i bydło.

rekolekcje

Podczas tego wyjątkowego kanału komunikacyjnego dla których walczył codziennie. Jednak w dniu 27 lipca Niemcy byli w stanie go uchwycić.

Dwa dni minęło. Liderzy froncie zachodnim postanawia wycofać wojska otoczony przez Niemców w tym samym skrzyżowaniu – koło Sołowjowa.

Wszyscy mieli bardzo trudne, gdy szli tutaj ze Smoleńska. Ciągła Niemcy zaatakowały nasze wojska. Strażacy nie mają wyboru i już muszli. Zabrali ostatnich bomb zapalających i rzuca je w zbiornikach. Wiele się śmiercią. Jednak wszystko było zrobione na prom, aby ich pola szpitala do szpitala.

Po umieszczeniu rannych towarzyszy w wiejskiej szkole. Zawieszony na dachu z dużą białą flagą czerwonego krzyża. Jak tu rannych, nie strzelaj. Ale naziści nie jest zdezorientowany. One zbombardowane szkoły. I znowu – nie żyje …

Nie tak potężny przejście jęczy pod kołami tysięcy samochodów, różnych wozów ale ciągników przewożących broń. Weszliśmy na nią i szeregowych żołnierzy do dowódców. A oni – dziesiątki tysięcy. A wszystko to – w ogniu, który nie zatrzymał się. Wraz z armią a ludzie przeniesiony. Scott pojechał. Ewakuowany i instytucje.

Czerwona krew od Dniepru

Naziści też nie przestał strzelać. Żaden pocisk przeleciał. Po akumulacji wojskowych i cywilów tworzą tak gęste, że panna było dobrze, nie ma mowy!

Na rzece, już karmazynowy z ludzkiej krwi, rannych żołnierzy wypłynął. I trupy. Przerażone konie zarżał. Ludzie krzyczeli. A nawet wybuchy stworzył ciężką gwar. Uczestnicy tej akcji później wspominał: „Jeśli istnieje piekło na ziemi, to jest – przejście Solovieva lato 41-ty»

Raz w niektórych z tych niesamowitych dni prawie pojechaliśmy niemieckie samochody. Fritz, w tym głośniki, proponowane przez sowieckich żołnierzy po prostu poddać. I nagle, w tej chwili, „mówić” nasz „Katyusha”. Powyższe czołgi kłęby dymu i płomieni.

Zaledwie dwa tygodnie

To nie była długa – żołnierze generała Konstanty Rokossowski (czyli go później dowodzenie Victory Parade w 1945 roku w Moskwie powierzyć), a nawet pułkownik Lizyukova „zwróciło” z powrotem do skrzyżowania. Rankiem 4 sierpnia, atak poszedł do naszych żołnierzy. A następnego dnia była w ich rękach.

Prawie dwa tygodnie, codziennie, pod gradem kul i fragmentów, w tym szalonym huku eksplozji muszli Aleksandra Lizyukov z dziećmi i nie wszystkie niezbędne przeniesienie armii radzieckiej i nie pozwól wroga. To niesamowite! Osławionej Niemców za tym samym czasie zajęty cały kraj. I tu mała wioska były niesamowite pojedynki grawitacja. Sołowjow przekraczania wytrzymał, wszystko wytrzymał.

uwolnienie

Pełne i te długo oczekiwane wyzwolenie mieszkańców obszaru z intruzami przyszedł w 43 th roku, pod koniec września. wojska radzieckie rozpoczęły wręcz potężną ofensywę pod kryptonimem „Suworowa”.

I znowu w raportach wojskowych błysnął słowo „Sołowjow przejście”. Po tym wszystkim, dowództwo niemieckie nadal uważa, że jest to kluczowy punkt.

Ale (droga Old Smoleńsk) już złamał półkach w 312 Dywizji Piechoty. Łamanie umocnienia wroga na wsi, więc bataliony wolno ich wydziały inżynieryjne w dalszym ciągu budować przeprawy.

Jak powiedzieć z różnych źródeł, w tym przejście tutaj Solovieva, zabijając nasi żołnierze i oficerowie są niezwykle dużo – od 50 do 100 tys. Braterska grób – 895 bezimiennych ludzi.

wzmocniona przystojny

Dzisiaj nie będzie widać tutaj żadnego Crossing – nie promem, albo sam ponton. Potężny żelazny most połączył brzegi Dniepru.

A obok – legendarny „Katiusza”. Sołowjow przejście 1941 zdobył tylko siedem z tych wyrzutni rakietowych.

Dziś pamiątką złożone na miejscu pojawił się z inicjatywy weteranów II wojny światowej, a mieszkańcy Kardymovskogo obszarze.

Wieczorem 18 lipca 2015 świeci Wieczny płomień na skrzyżowaniu Solovieva. Każdy wie, że w ciągu dwóch miesięcy wojna trwała do jej obrony. Opozycja odpowiada tylko do osób przebywających w obronie twierdzy brzeskiej.

Około 1,5 miliona rubli zostały przydzielone do podawania rejonie Smoleńska na co umieścić w celu Pamięci, także nie naprawiać zbiorowej mogiły i dobrze wyposażyć pamięci pola.

Spark wiecznego płomienia przybył Kardymovsky Alexander Garden Moskwa, z Grobem Nieznanego Żołnierza, gdzie światła nie wygasają, tym płomieniu.

Nawiasem mówiąc, podstawą dla godła miasta Kardymovo podjęte kolejne historyczne wydarzenie. Został on powtórzony w dwóch II wojny światowej. Wyjście przez Sołowjowa przejście armii rosyjskiej i radzieckim.