Na podstawie właściwości fali światła. siatka dyfrakcyjna

Falowej natury światła zostało już udowodnione przez długi czas. Do rozwiązywania problemów praktycznych często stosują zasady optyki geometrycznej, ale właściwości falowe światła jest bardzo szeroko stosowane w różnych dziedzinach współczesnej nauki i technologii. Przykładem tego jest dyfrakcja. Zdolność fali zginać wokół przeszkód napotkanych na swej drodze, a charakteryzuje się światła. To zjawisko zachodzi, gdy fale są objęte zakresem tzw cienia geometryczne. Wyjaśnieniem tego zjawiska dyfrakcji daje zasadę Huygensa. Zgodnie z tym wyjaśnieniem, każdy punkt na drodze fali wstawanie staje się centrum dla fal średnich. Obwiednia tych fal są podane położenia czoła fali dla każdego kolejnego punktu w czasie.

W przykładzie fali płaskiej zazwyczaj pada na otwór wykonany w nieprzezroczystym ekranu teorii Huygensa, przy czym każdy punkt jest przydział części otworowej czoła fali, wrodzonej zdolności stać źródłem fal średnich (w jednorodnej izotropowej nośnika są kuliste).

Wystarczy w tym celu skonstruowania obwiednię fal średnich w określonym punkcie w czasie, z łatwością śledzić zjawisko dyfrakcji fal krawędzi otworu. Jest to spowodowane tym, że czoło fali wchodzi w obszar tak zwanego cienia geometrycznych.

Użycie właściwości dyfrakcyjne są szeroko stosowane w urządzeniu, zwany siatkę dyfrakcyjną. W początkowych eksperymentach z udziałem dyfrakcję światła Dzheyms Gregori stosować zwykłe pióro. Następnie został on zastąpiony przez konkretnego urządzenia optycznego. Siatka dyfrakcyjna jest wydrukowana na powierzchni w pewnym zestawie znacznej ilości przewodów rozmieszczone regularnie. Mogą być gniazd i występów w zależności od gatunku, do którego beton kraty.

Istnieją dwa rodzaje siatek – refleksyjne i transparentne. Pierwsza grupa obejmuje urządzenia używające odblaskową powierzchnię stosowanych uderzeń. Druga przezroczysta powierzchnia stosowane tutaj mogą być stosowane jako wykończenia i szczeliny.

Zasada działania siatki dyfrakcyjnej bezpośrednio przypisywane właściwości fal światła. Złamać krata fali światła przednie stosuje uderzeń. W rezultacie tworzą tak zwane indywidualne wiązki światła spójnego. Poddawanych dyfrakcji przez dotyk, one kolidować ze sobą. Biorąc pod uwagę, że różne długości fali maksimów zakłócającego tworzenie zupełnie różne kąty (określona różnica dróg zakłócających promieni), otrzymany na wyjściu rozłożony w widmie światła białego.

Siatka dyfrakcyjna jest używany jako urządzenie w różnych dziedzinach działalności człowieka. Jest on stosowany w dokumentach spektroskopowych i jak czujniki optyczne kątowej (liniowy) ruchu i ponieważ polaryzatory i filtrów podczerwieni. Ponadto, może to być dla beam splitter interferometrach lub punktów szklanych „anty-odblaskowe”.

Jest siatka dyfrakcyjna dla promieni rentgenowskich. Tworzenie okazało się technicznie niemożliwe. Aby rozwiązać ten problem, naukowcy poszły oryginalny sposób. Dla rozkładu promieni X stosowany w sieci krystalicznej niektórych kryształów.

Jako główną cechą jest uważana rozdzielczości siatki dyfrakcyjnej. To oznacza całkowitą liczbę linii w siatce, co mnoży się przez celu maksymalnego promienia. Wyrażenie to można zapisać więcej jako twierdzenie, że różnica pomiędzy częstotliwością charakterystyczną równą odwrotności różnicy między odstępach czasu przejazdu najbardziej ekstremalnych promieni, zwany zakłócającego.

W życiu codziennym dobrym przykładem siatka dyfrakcyjna może służyć jako dysk kompaktowy lub półmisku. Ale do produkcji urządzeń przemysłowych stosowanych urządzeń high-tech z dużą precyzją.