Pozostałościowo-organiczne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego: przyczyny i konsekwencje

CNS jest głównym regulatorem całego organizmu. Wszakże w korygujących strukturach mózgu są oddziały odpowiedzialne za funkcjonowanie każdego systemu. Dzięki CNS zapewnia się normalną pracę wszystkich narządów wewnętrznych, regulację uwalniania hormonów, równowagę psycho-emocjonalną. Pod wpływem niekorzystnych czynników występuje organiczne uszkodzenie struktury mózgu. Często patologie rozwijają się w pierwszym roku życia dziecka, ale można je zdiagnozować w populacji dorosłych. Pomimo, że centralny układ nerwowy jest bezpośrednio związany z narządami spowodowanymi procesami nerwowymi (aksony), uszkodzenie kory jest niebezpieczne ze względu na poważne konsekwencje nawet w normalnym stanie wszystkich układów funkcjonalnych. W leczeniu chorób mózgu należy rozpocząć jak najszybciej, w większości przypadków jest to prowadzone przez długi czas – przez kilka miesięcy lub lat.

Opis zmian resztko-organicznych ośrodkowego układu nerwowego

Jak wiadomo, CNS jest skoordynowanym systemem, w którym każdy z linków pełni ważną funkcję. Z tego powodu porażka nawet małej części mózgu może prowadzić do zakłóceń w funkcjonowaniu organizmu. W ostatnich latach coraz częściej zauważa się uszkodzenie tkanki nerwowej u dzieci w wieku dziecięcym. W większym stopniu dotyczy to wyłącznie niemowląt urodzonych. W takich sytuacjach diagnoza polega na "zmianach resztko-organicznych CNS u dzieci". Co to jest i czy dana choroba jest leczona? Odpowiedzi na te pytania są obawy każdego rodzica. Należy pamiętać, że taka diagnoza jest zbiorową koncepcją, która może obejmować wiele różnych patologii. Wybór środków terapeutycznych i ich skuteczność zależy od częstości występowania uszkodzenia i ogólnego stanu pacjenta. Czasami uszkodzenie resztkowo-organiczne CNS występuje u dorosłych. Często patologia występuje z powodu przeniesionych ran, chorób zapalnych, zatrucia. Określenie "resztko-organiczna zmiana ośrodkowego układu nerwowego" implikuje wszelkie pozostałości po uszkodzeniu struktur nerwowych. Prognoza, jak również konsekwencje takiej patologii, zależą od tego, ile mózgu jest naruszona. Dodatkowo istotne znaczenie ma diagnoza miejscowa i identyfikacja miejsca uszkodzenia. Wszakże każda struktura mózgu musi spełniać określone funkcje.

Przyczyny resztkowego uszkodzenia organów mózgu u dzieci

Rzadko zdiagnozowano nieodwracalne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego u dzieci. Przyczyny zaburzeń nerwowych mogą wystąpić zarówno po urodzeniu dziecka, jak i podczas ciąży. W niektórych przypadkach CNS jest uszkodzony z powodu powikłań aktu urodzenia. Głównymi mechanizmami rozwoju zmian resztko-organicznych są urazy i hipoksja. Przyznaczyć wiele czynników powodujących pogwałcenie układu nerwowego u dziecka. Wśród nich:

1. Predyspozycje genetyczne. Jeśli rodzice mają jakiekolwiek zaburzenia psychoemotionalne, ryzyko ich rozwoju u dziecka wzrasta. Przykładami mogą być takie patologie, jak schizofrenia, neurozy, padaczka.
2. Zaburzenia cholosomalne. Przyczyna ich wystąpienia jest nieznana. Niewłaściwa konstrukcja DNA jest związana z niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi, stresem. Z powodu nieprawidłowości chromosomowych pojawiają się patologie, takie jak choroba Downa, zespół Shershevsky-Turnera, Patau itp.
3. Wpływ czynników fizycznych i chemicznych na płód. Odnosi się to do niekorzystnej sytuacji ekologicznej, promieniowania jonizującego, używania narkotyków i leków.
4. Choroby zakaźne i zapalne w okresie układania tkanki nerwowej embrionalnej.
5. Toksyczność ciąży. Szczególnie niebezpieczne dla płodu są późne gady (stan przed- i rozładowy).
6. Naruszenie łożyska krążenia, niedokrwistość niedoboru żelaza. Warunki te prowadzą do niedokrwienia płodu.
7. Skomplikowana praca (osłabienie skurczów macicy, wąska miednica, łożyska).

Urazy pozostałego organicznego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego u dzieci mogą rozwinąć się nie tylko w okresie okołoporodowym, ale także po tym. Najczęstszą przyczyną jest uraz głowy w młodym wieku. Ponadto czynniki ryzyka obejmują przyjmowanie leków, które mają działanie teratogenne i leki podczas karmienia piersią.

Wystąpienie resztkowego uszkodzenia organów mózgu u dorosłych

W wieku dorosłym obserwuje się rzadziej występujące objawy zmian skórnych, jednakże u niektórych pacjentów występują. Często przyczyną takich epizodów są urazy trwające we wczesnym dzieciństwie. Jednocześnie zaburzenia neuropsychic są odległymi konsekwencjami. Pozostałościowo-organiczne uszkodzenie mózgu następuje z następujących powodów:

1. Choroba pourazowa. Niezależnie od tego, kiedy CNS jest uszkodzony, pozostałości (resztkowe) objawy pozostają. Często obejmują one bóle głowy, zespół konwulsyjny, zaburzenia psychiczne.
2. Stan po zabiegu. Szczególnie dotyczy to nowotworów mózgu, które są usuwane z chwytaniem pobliskiej tkanki nerwowej.
3. Odbiór narkotyków. W zależności od rodzaju substancji objawy resztkowego uszkodzenia organicznego mogą się różnić. Częściej występują poważne naruszenia przy długotrwałym stosowaniu opiatów, kannabinoidów, narkotyków syntetycznych.
4. Przewlekły alkoholizm.

W niektórych przypadkach obserwuje się uszkodzenie resztkowo-organiczne CNS po przeniesieniu chorób zapalnych. Obejmują one zapalenie opon mózgowych, różne rodzaje zapalenia mózgu (bakteryjne, kleszczowe, po szczepieniu).

Mechanizm rozwoju uszkodzenia CNS

Pozostała porażka ośrodkowego układu nerwowego jest zawsze spowodowana czynnikami niepożądanymi poprzednio. W większości przypadków podstawą patogenezy takich objawów jest niedokrwienie mózgu. U dzieci rozwija się w okresie wewnątrzmacicznego rozwoju. Ze względu na niewystarczające dostarczanie krwi do łożyska, płód przyjmuje mały tlen. W wyniku tego narusza się pełny rozwój tkanki nerwowej, istnieją fetopatie. Znaczące niedokrwienie prowadzi do opóźnienia w rozwoju wewnątrzmacicznego, narodzin dziecka przed okresem ciąży. Objawy niedotlenienia mózgu mogą pojawić się w ciągu pierwszych dni i miesięcy życia. Ze względu na przyczyny traumatyczne i zakaźne częściej rozwija się resztkowe i organiczne uszkodzenie CNS u dorosłych. Czasami patogeneza zaburzeń nerwowych jest związana z zaburzeniami metabolicznymi (hormonalnie).

Syndromy w resztkowej i organicznej uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego

W neurologii i psychiatrii wyróżnia się kilka głównych zespołów, które mogą powstać niezależnie (na tle choroby mózgu) i być uważane za resztkowe uszkodzenie OUN. W niektórych przypadkach jest ich kombinacja. Istnieją następujące oznaki resztkowego uszkodzenia organicznego:

1. Zespół cerebreniczny. Jego objawy to zwiększone zmęczenie, niezadowalający rozwój programu nauczania w szkole, ogólne osłabienie, łzawienie, zmiany nastroju.
2. Zespół podobny do układu nerwowego. Charakteryzuje się rozwojem fobii, enuresis (niekontrolowane oddawanie moczu w nocy), podniecenie motoryczne (tiki).
3. Syndrom nadaktywności i deficyt uwagi. Obserwuje się u dzieci w wieku podstawowym i gimnazjum.
4. Encefalopatia. Głównymi objawami są zaburzenia snu, utrata pamięci, wytrwałość. W ciężkich przypadkach obserwuje się ogniskowe objawy neurologiczne, konwulsje.
5. Psychopatia. Charakteryzowany przez nieposłuszeństwo, agresję. W dorosłości – uczucie nastroju, reakcje histeryczne, zachowanie antyspołeczne.

Najczęściej niedotlenienie mózgu prowadzi do rozpowszechnionych objawów, gdy wymienione zespoły są połączone, nie są silnie wymawiane. Częstość występowania ogniskowej jest rzadka.

Obraz kliniczny z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego

Najczęściej objawy pozostałego uszkodzenia organicznego ośrodkowego układu nerwowego pojawiają się po pewnym czasie po narażeniu na niekorzystny czynnik. W okresie przedwczesnego niedotlenienia płodu zaburzenia można zaobserwować już w pierwszym miesiącu życia. W zależności od nasilenia uszkodzenia mogą wystąpić następujące objawy:

1. Niewielkie uszkodzenia tkanki nerwowej: łzawa, słaby sen, utrata pamięci. W wieku dojrzewania dziecko może mieć zaburzenia nadpobudliwości psychoruchowej, skłonność do histerii, fobie.
2. Uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego umiarkowanej nasilenia ma takie przejawy jak ciągłe płacz, odrzucenie piersi, zespół drgawki, enuresis.
3. W ciężkich przypadkach obserwuje się ogniskowe objawy neurologiczne. Obejmuje osłabienie mięśni, niedowład i porażenie kończyn, opóźnienie rozwoju fizycznego i umysłowego, uogólnione drgawki itp.

Zmiany resztko-organiczne ośrodkowego układu nerwowego: kod według ICD-10

Podobnie jak wszystkie patologie, naruszenie rozwoju neuropsychologicznego ma pewien szyk w międzynarodowej klasyfikacji chorób. Konieczne jest zrozumienie ogromu pojęcia "resztkowej-organicznej zmiany centralnego układu nerwowego". Kod (ICD-10) dla tej patologii to G96.9. Ten szyfr oznacza diagnozę " uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego , nieokreślone". W bardziej szczegółowych przypadkach kod ICD-10 zmienia się w określoną nosologię.

Pozostałościowo-organiczne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego: leczenie patologii

Leczenie resztkowych uszkodzeń organicznych ma na celu wzmocnienie układu nerwowego, rehabilitację osoby w społeczeństwie. Ważne jest, aby zrozumieć, że bliscy pacjenci powinni być cierpliwi. Stosując właściwe podejście, leczenie może znacząco poprawić prognozę choroby. Stosowane są leki przeciwdrgawkowe, nootropowe, sedatywne, neuroleptyczne, środki uspokajające i psychostymulujące. Aby poprawić krążenie mózgowe, należy wskazać rozwiązania Piracetam, "Curantil", "Cerebrolysin". Pokazano także leczenie fizjoterapeutyczne, masaż, bioakustyczna korekcja mózgu.

Jakie mogą być konsekwencje resztkowej szkody organicznej?

Konsekwencje resztkowego uszkodzenia organów centralnego układu nerwowego zależą od stopnia choroby i podejścia do leczenia. Dzięki łagodnym naruszeniom możliwe jest osiągnięcie pełnego odzysku. Ciężkie uszkodzenia OUN są niebezpieczne w wyniku wystąpienia takich stanów jak: obrzęk mózgu, skurcz mięśni oddechowych, uszkodzenie ośrodka układu sercowo-naczyniowego. Aby uniknąć takich powikłań konieczne jest stałe monitorowanie pacjenta.

Niepełnosprawność w zmianach resztko-organicznych

Leczenie należy rozpocząć od momentu ustalenia właściwej diagnozy – "resztkowej-organicznej zmiany centralnego układu nerwowego". Nie zawsze jest to stosowne niepełnosprawność w tej chorobie. W przypadku wyraźnych naruszeń i braku skuteczności leczenia ustalono dokładniejszą diagnozę. Najczęściej jest to "pourazowa choroba mózgu", "padaczka" itd. W zależności od stopnia nasilenia choroby przypisuje się 2 lub 3 grupy niepełnosprawności.

Zapobieganie pozostałym zmianom organicznym ośrodkowego układu nerwowego

Aby uniknąć resztkowego uszkodzenia organicznego ośrodkowego układu nerwowego, należy zachować lekarza podczas ciąży. W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości należy zwrócić się o pomoc lekarską. Warto też powstrzymać się od przyjmowania leków, złych nawyków.