Nieznane prawdy o mumii

Większość ludzi wie o mumii dla hollywoodzkich filmów, w których działają one tak straszne potwory. W tym samym czasie, kilka osób zainteresowanych w rzeczywistej historii o nich. I nie bez powodu. Prawdziwych faktów o mumii jeszcze dziwniejsze niż wymyślone przez autorów filmów.

Mumifikacji – „przyjemność” nie jest dla wszystkich

Pochówku ciała przez mumifikacji był dostępny nie dla wszystkich Egipcjan. Było to dość skomplikowana i kosztowna procedura, która obejmowała autopsji, usuwając wszystkie narządy wewnętrzne i brzucha ppolosti napełniania drogich olejów. Były tańsze sposoby, ale rodzina zmarłego starał się zrobić wszystko na najwyższym poziomie. Nie bez powodu: w tym czasie w Egipcie Uważa się, że słabo zabalsamowane zwłoki mogą realizować swoje głodne potomstwo.

Niewdzięczna praca mumifikatorov

Egipcjanie słyną z szacunku dla ludzkiego ciała, nawet martwy. Z tego powodu proces mumifikacji spowodowane dużą liczbę sporów w tym społeczeństwie. Z jednej strony, zgodnie z egipskich wierzeń, ludzie musieli przenieść się na tamten świat z nienaruszonego ciała, co automatycznie stawia proces balsamowania zakazane.

Ponieważ nie można było zrobić mumię bez usuwania narządów wewnętrznych, mumifikatory być inteligentny, aby jakoś obejść ograniczenia. Zatrudniają specjalne pracownicy, którzy wyciąć zmarłego, a następnie szybko uciekł. Zostali natychmiast wysłał w pościg strażników, którzy mieli karać przestępców za spowodowanie szkody zmarłych. Dlatego „razrezateli” powinno być nie tylko biegły z nożem, ale także szybko biegać.

„Oddychająca” mumia

Starożytny Egipt był znany z wielu dziwnych tradycji i rytuałów. Jednym z nich był mumifikacji zmarłych z otwartymi ustami. Tak więc Egipcjanie wierzyli w życie po śmierci, pokazał oddech człowieka. Ponadto, zgodnie z wierzeniami, mumia z otwartymi ustami mogli korzystać z napojów i żywności, pochowanych razem z nią.

Publiczne otwarcie mumii

Kult śmierci i po śmierci odegrała dużą rolę w życiu starożytnych Egipcjan. Ale to absolutnie nie interesuje Brytyjczycy skolonizowali kraj. Są one całkowicie ignorowane wierzeń miejscowej ludności i chętnie umieścić mumię na widok publiczny. Co więcej, publicznie rozcięta zmumifikowane ciało.

Słynny brytyjski lekarz Tomas Petigryu zasłynął za jego aktywną rolę w tych wydarzeniach. On spokojnie rozłożyć i rozcięta mumię przed ogromną publicznością. To barbarzyństwo kontynuowane aż do początku XX wieku.

Farba Wytwarzanie z mumiami

Po rozłożeniu zmumifikowane ciała, często stają się bezużyteczne. Dlatego są one w rzeczywistości, za grosze … sprzedawanych producentów farb. Uzyskany z rozgniecionych szczątki starożytnych Egipcjan kolor, dostałem nawet specjalną nazwę – „brązowy mumia”

Według źródeł, to farba była popularna wśród artystów czasu, ale w 1960 roku jego produkcja została zakończona. Jak się okazało, spółki zakończyły starożytnych zmumifikowane zwłoki, a organy nowszej farby nie działa.

Mumie i Medycyna

W rzeczywistości, korzystanie z mumii do produkcji farb nie był to jedyny sposób, aby korzystać z tych zwłok. W XVII wieku stworzyli produkt leczniczy, który jest odpowiednikiem współczesnego „Tylenol”. Podczas gdy traktowane praktycznie wszystkie choroby – od codziennych migreny na wewnętrznym krwawieniem.

Szczególnie cenione w medycynie czaszkę mumii. Czasami, po pochówku mchu na to, które zostało przypuszczalnie ma ogromne właściwości lecznicze. Sproszkowane, był używany do krwawienia z nosa i padaczki.

Ale to było wtedy uzdrowiciele nie mógł przestać. Domniemane moce uzdrawiające tych organów poszły poza kondycji fizycznej i weszła sferze duchowej. W swojej książce „Historia mordercy” Klayv Gifford wskazał, że w XII wieku, wśród bogatych był agentem specjalnym na żądanie, który nosił nazwę „mumia proszku”. cieszył się one szczególną gorliwość, nawet brytyjski Korol Karl II. Wierzył, że za pomocą tego proszku może być tak wielki jak egipskich faraonów.

Innym europejskim Monarch – Francuski Korol Frantsisk I – codzienne cząstek picia mummies mieszaniny i wysuszono rabarbaru. Uważał, że to eliksir uczyni go silnym i chroni przed wrogami.

mumie w niewoli

Nie wszyscy znaleźli zmumifikowane ciała zostały dokładnie oczyszczone z narządów wewnętrznych i zabalsamowane. Niektóre stały się tak zupełnie przez przypadek w wyniku wypadków. Takie martwe ciała są czasami nazywane także „organy bagienne”.

Faktem jest, że w Europie istnieje duża liczba terenów podmokłych, bogate w tlen i antybakteryjną torfu. Po wstrzyknięciu do środowiska ciała jest bardzo dobrze zachowana przez dłuższy czas. Nawet po setkach lat na tej zwłok widać twarzy funkcji, odciski palców, włosy i paznokcie.

„Mumia Frankenstein”

Organy mumifikacji najczęściej używane w starożytnym Egipcie, ale to jest praktykowane w innych krajach. W 2001 roku, naukowcy w Szkocji kilka tysiącletniego zabalsamowane zwłoki zostały znalezione. Ale więcej badań zaskoczył fakt, że zostały one wykonane z różnych części ciała, takich jak elementy designerskie.

Istnieje kilka wersji wyjaśniających to zjawisko. Według jednej z nich, po odkryciu zmumifikowanych szczątków ludzi po prostu ułożone je szczegółowo, tak aby otrzymać całe ciało.

Według drugiej teorii, „Mumia Frankenstein” zostały stworzone specjalnie. Każda część ciała miała symbolizować Specyfiką tego rodzaju rodziny. Zatem mumia jest nietypowa wersja drzewa genealogicznego.

Mumifikacji w swoim życiu

Wielu ludzi wierzy, że proces mumifikacji ciała zaczyna się dopiero wtedy, gdy osoba umiera. Ale są też inne sposoby. Według danych historycznych, niektóre z japońskich władców zaczął mumifikacji jej ciała, podczas gdy jeszcze żył. Dokonano tego w celu wprowadzania w stan wiecznego medytacji.

Żywotność mumifikacji zaczęło się dość dziwnym diety. Mężczyzna wycofał się do zalesionych gór, gdzie jedli tylko orzechy, kora, korzenie i igieł sosnowych. Oprócz składnika duchowym takie diety przyczyniły się do zmniejszenia ilości tkanki tłuszczowej, mięśni i wilgoci w organizmie. Zatem ciało nawet gdy życie zaczyna zmieniać się w mumię.

Pełny cykl dieta trwała 1000 dni. Niektóre monarchowie wyglądało to kilka razy, aby dostać się gotowy, aby zrobić ostatni krok – na śmierć. Zostały one całkowicie zatrzymana, a kiedy czuł zbliżanie się śmierci, poprosił swoich przyjaciół, aby pochować je przy życiu w płytkim grobie. Rurkę wprowadza się do otworu, przez który człowiek jest w stanie wdychać aż umiera głodu.

Jednak proces ten nie zostanie zakończony. Około tysiąc lat grobu otwarte, aby upewnić się, że mumifikacji był udany. Tylko te podmioty, które nie dawały oznak rozpadu zostały uznane za dobre i pochowano na nowo.