Socjologia marksistowska: główne cechy

Wpływ marksizmu w socjologii 20. wieku był bardzo wysoki. Karol Marks starał się stworzyć ściśle obiektywnej teorii rozwoju społecznego, oparta na faktach historycznych. Oczywiście, że się udało.

Socjologia marksizmu w Rosji ma swoją historię. Jednak nie tylko w naszym kraju, to doktryna staje się coraz bardziej popularne. Marksizm jest jednym z największych obszarów socjologii 20. wieku. Wiele znanych uczonych z życia publicznego, a także ekonomistów i innych zwolenników nauk przyczyniły się do tego. Obecnie istnieje obszerny materiał na temat marksizmu. W tym artykule będziemy mówić o podstawowych przepisów tej teorii.

Co stanowi podstawę marksizmu

Aby lepiej zrozumieć, czym jest socjologia marksistowska, krótko prześledzić jego historię. Friedrich Engels, współpracownik Karla i jego przyjaciela, zidentyfikowano trzy tradycje, które wpłynęły na nauczanie. Ta niemiecka filozofia, nauka historyczna francuska i angielska ekonomia polityczna. Głównej linii, które następnie Marx – klasycznej filozofii niemieckiej. Karl wspólną jedną z głównych idei Hegla polega na tym, że społeczeństwo jako całość przechodzi kolejne etapy w ich rozwoju. Learn English ekonomia polityczna, Karl towarowe (na zdjęciu powyżej) została wprowadzona do jego nauk z warunkami niego. Dzielił niektórzy z jego współczesnych idei, w szczególności teorii wartości pracy. My socjaliści i historyków z Francji, pożyczył znaną koncepcję, jako walki klasowej.

Jeśli zaakceptowali teorię tych wszystkich naukowców, Engelsa i Marksa jakości ich przetworzeniu, w wyniku zupełnie nowej doktryny – socjologia marksistowska. W skrócie można zdefiniować jako stop ekonomiczny i socjologiczny, filozoficzne i inne teorie, które są ze sobą ściśle powiązane i stanowią integralną, która wyraża potrzeb klasy robotniczej. doktryna Marksa, w szczególności, jest analiza kapitalistycznego społeczeństwa i współczesnej. Karl zbadać jego strukturę, mechanizm, nieuniknionych zmian. Jednocześnie jest to niezaprzeczalny fakt, że analiza powstania kapitalizmu jest analiza historycznego rozwoju społeczeństwa i człowieka.

metoda marksista

Sposób, który wykorzystuje marksistowską socjologię, zwykle określane jako dialektycznego materialisty. Metoda ta opiera się na konkretnym rozumienia świata, zgodnie z którym podlega zmianom jakościowym jak ludzkiego umysłu i zjawisk przyrody i społeczeństwa. Zmiany te są wyjaśnione przez walki wewnętrzne i różne przeciwieństwa są ze sobą powiązane.

Socjologia marksistowska twierdzi, że pomysł – nie jest twórcą, a nie Stwórcy. Odzwierciedla on istotny rzeczywistość. W konsekwencji, wiedzy i badań na świecie musi się opierać na samej rzeczywistości, a nie od idei. Dokładniej, badając strukturę ludzkiego społeczeństwa, nie możemy zacząć od sposobu myślenia nieodłączne w danym społeczeństwie, ale z ruchu historycznego.

Zasada determinizmu

Marksizm, jednym z głównych socjologii uznaje zasadę determinizmu, według którego zjawiska i procesy społeczne, istnieje związek przyczynowy. Naukowcy Charles trudno zidentyfikować główne kryteria, które określają wszystkie inne relacje i zjawisk społecznych. Nie mogli znaleźć obiektywne kryterium tego wyboru. Socjologia marksistowska twierdzi, że gospodarcze (produkcja) stosunki powinny być traktowane jako takie. Karol Marks uważał, że rozwój społeczeństwa – zmiany etapach produkcji.

byt społeczny określa świadomość

życie społeczne, według Marksa, jest określana jako poprzedniego historycznego rozwoju społeczeństwa i praw społeczno-historycznych. Ostatni akt, niezależnie od woli i świadomości ludzi. Ludzie nie są w stanie ich zmienić, ale mogą je otworzyć i dostosować się do nich. Tak więc, idealistyczny pogląd, że rozwój społeczeństwa zależy od woli narodu, czyli świadomość określa marksizm jest obalony. Byt określa świadomość, a nie inaczej.

Efekt socjologia marksistowska

Karol Marks i Fryderyk Engels wniósł znaczący wkład w zrozumienie tego, co powinno być traktowane jako przedmiot socjologii ogólnej. Ta nauka, ich zdaniem, powinny analizować prawdziwe życie ludzi, co oni naprawdę są, a nie kim oni zaprezentować się. Klasycy marksizmu zalecał pewności, na którym przedmiotem socjologii ogólnej byłoby społeczeństwo, traktowana jako zbiór różnych praktycznych relacji między ludźmi i rozwijających się związane z tzw rodzajowej istoty osoby. W tym względzie dla właściwego zrozumienia jego temat dużą wagę takich definicjami podanymi przez Marksa jako istotę człowieka, przyrody, pracy, społeczeństwie. Krótkie spojrzenie na każdy z nich.

Istotą osoby

Marks i Engels, leczenie chorego na stanowisku materializmu, próbując ustalić, co jest różnica od zwierzęcia. Chcieli również, aby zrozumieć, co jest jego specyfika jako ogólne samopoczucie. Karl powiedział, że człowiek jest nie tylko istotą przyrodniczą, ale również publiczność, która implementuje warunki ich bytu społecznego i fizycznego, za pomocą aktywnego stosunku do świata. Istotą człowieka, według Marksa jest jego praca, działalność produkcyjna. Wierzył, że jego życie jest produktywne życie rodzajowy. Carl zwrócił uwagę, że kiedy ludzie zaczynają produkować elementy, których potrzebują, zaczynają poświęcać się od świata zwierzęcego.

praca

Teraz powiedzieć, jak zastosować do socjologii pracy marksizmu. Marks i Engels widział go jako świadomego działania osoby, mającej na celu wymianę materii z przyrodą. Karl mówi, że osoba w celu przyporządkowania naturalną substancję w postaci nadającej się do życia, wprawia w ruch naturalne siły, które należą do jego ciała. Działając na świecie zewnętrznym za pomocą tego ruchu, zmieniając go, ludzie w tym samym czasie zmienia swój charakter. Pracy, zgodnie z marksizmem, stworzył nie tylko jednostki, lecz również społeczeństwo. Okazało się w wyniku relacji ludzi, powodując w procesie pracy.

natura

Zrozumienia charakteru i jego związek ze społeczeństwa socjologii wstępnie marksistowskiej odnosi się głównie do jednego z następujących kategorii:

• idealista (społeczeństwo i natura są niezależne od siebie, nie mają nic wspólnego, ponieważ jest jakościowo różne koncepcje);
• wulgarny materializm (wszystkie procesy społeczne i zjawiska w przyrodzie podlegają prawom obowiązującym).

Filozofii i Socjologii marksizmu krytykowali obu tych teorii. Proponowana nauczanie Karl sugeruje, że społeczności naturalne i ludzkie społeczeństwo posiada jakościową oryginalności. Niemniej jednak, istnieje związek między nimi. Aby wyjaśnić strukturę i rozwój prawa społeczeństwa nie może opierać się wyłącznie na prawach biologicznych. Jednocześnie nie możemy całkowicie zignorować czynniki biologiczne, to patrzeć wyłącznie społeczny.

społeczeństwo

Karol Marks powiedział, że człowiek różni się od zwierząt celowej aktywności zawodowej. Zdefiniował firmę (biorąc pod uwagę fakt, że między człowiekiem a naturą przeprowadza metabolizm) jako zbiór relacji ludzi do siebie i do natury. Społeczeństwo, według Marksa, to system interakcji między ludźmi, która jest oparta na relacjach gospodarczych. Ludzie przychodzą do nich w razie potrzeby. To nie zależy od ich woli.

Nie można powiedzieć, dobrze, czy źle socjologia marksistowska. Teoria i praktyka dowodzą, że pewne cechy społeczeństwa opisanego przez Marksa, rzeczywiście nastąpi. Dlatego ten dzień nie gaśnie zainteresowanie pomysłów zaproponowanych przez Karl.

Baza i nadbudowa

W każdym społeczeństwie stoją bazy i nadbudowy (według takiego nauczania jak marksizm nauk społecznych). Główne cechy tych dwóch pojęć, będziemy teraz rozważyć.

Podstawą jest to obszar, w którym znajduje się koprodukcji dóbr materialnych. Zapewnia społeczną i indywidualną egzystencję człowieka. Produkcja Karlom Marksom traktowane jako przypisanie natury za pomocą odpowiednich działań w społeczeństwie. Naukowcy nie zidentyfikowali następujące elementy (czynniki) produkcji:

• praca, to celowa działalność jednostki, mające na celu stworzenie tych lub innych dóbr w społeczeństwie;
• przedmioty pracy, czyli tych, które zostały dotknięte przez ludzi ze swojej pracy (można też poddać przetwarzania materiałów, albo sama natura danych);
• środki pracy, to znaczy, za pomocą których ludzie działają na tych lub innych przedmiotów pracy.

Środki produkcji należą przedmioty i środki pracy. Jednak będą one tylko martwe rzeczy, tak długo jak ludzie nie połączyć je z ich pracy. Dlatego, jak Marks zauważył, że jest człowiekiem – decydującym czynnikiem produkcji.

Podstawą społeczeństwa stanowią środki i przedmioty pracy, ludzie ze swoimi umiejętnościami i doświadczeniem zawodowym, a także stosunków produkcji. Społeczna forma nadbudowa wszystkie inne zjawiska społeczne, które pojawiają się podczas tworzenia bogactwa. Do tych zjawisk należą instytucje polityczne i prawne, a także formy świadomości społecznej (filozofii, religii, sztuki, nauki, moralności, i tak dalej. D.).

Podstawa gospodarczej, zgodnie z naukami Marksa, określa nadbudowę. Jednak nie wszystkie elementy nadbudowy podstawie określa jednakowo. Nadbudowa z kolei ma wpływ na jej temat. Jak zauważył Engels (jego portret podano powyżej), ale ostatecznie wpływ podstawie można nazwać krytyczną.

Alienacja i jej formy

Alienacja – to celem oddzielenia od osobnika działań procesu lub jej wynik. Marks uważał ten problem szczegółowo w swojej pracy zatytułowanej „Filozoficzne Rękopisy”, utworzonego w 1844 roku, ale opublikowane dopiero w latach 30-tych 20 wieku. W niniejszym artykule, problem wyobcowanego pracy jest traktowane jako podstawowa forma alienacji. Karol Marks pokazuje, że najważniejszą częścią „istoty gatunkowej” (ludzka natura) jest konieczność zaangażowania w twórczej, wolnej siły roboczej. Kapitalizm, według Carla systematycznie niszczy te potrzeby jednostki. To właśnie ta pozycja jest w posiadaniu marksistowskiej socjologii.

Rodzaje alienacji, dla Marksa, co następuje:

• wyniki pracy;
• z procesu pracy;
• ze swej natury (człowiek jest „istotą gatunkową” w tym sensie, że jako wolny i uniwersalny charakter, buduje się (race) i na świecie);
• od świata zewnętrznego (charakter, ludzie).

Jeżeli pracownik nie należy do wyniku swojej pracy, musi istnieć coś, do której należy. Podobnie, jeśli proces pracy (pracy) nie należy do pracownika, to właściciel. Tylko inny człowiek, zwany wyzyskiwaczem, może to obca istota, a nie natura czy Bóg. W rezultacie, istnieje własność prywatna, która bada również socjologię marksizmu.

Rodzaje alienacji (Marx), powyżej, mogą być wyeliminowane poprzez stworzenie nowego społeczeństwa, które zostaną uwolnione od chciwości i egoizmu. Przynajmniej tak mówią socjaliści, którzy wierzą, że rozwój gospodarczy nie może być zatrzymany. pomysły Karla Marksa są znane były wykorzystywane do celów rewolucyjnych. Socjologia marksistowska odegrała ważną rolę nie tylko w nauce, ale również w historii. Nie wiadomo, w jaki sposób rozwijać nasz kraj w 20 wieku, gdyby bolszewicy nie brać tych pomysłów. Zarówno pozytywne jak i negatywne skutki przyniósł w życiu narodu radzieckiego socjologii marksizmu, a obecny nie całkowicie się ich pozbyć.

Nawiasem mówiąc, nie tylko socjaliści wykorzystali pomysły zaproponowane przez Karla. Czy jesteś zaznajomiony z takim kierunku jak marksizm prawnej? Poniżej przedstawiamy główne dane.

marksizm prawny

W historii rosyjskiej myśli socjologicznej z końca 19 – początku 20 wieku, bardzo ważne miejsce zajmuje socjologii marksizmu prawnej. W skrócie można opisać jako ideowo teoretycznej kursu. Jest wyrazem burżuazyjnej myśli liberalnej. Marksizm prawny w oparciu o socjologii marksistowskiej idei. Były one związane głównie z teorii ekonomicznej, aby uzasadnić fakt, że rozwój kapitalizmu w naszym kraju jest historycznie nieunikniony. Jego zwolennicy przeciwieństwie ideologię populizmu. Do najbardziej znanych przedstawicieli marksizmu prawna: M. Tugan-Baranowski, Struve i Bułhakow i Bierdiajew. Socjologia marksizmu później ewoluowała w kierunku filozofii religijnej i idealistyczne.

Oczywiście, tylko mówił krótko o badaniu, stworzony przez Charlesa. Socjologia marksizmu i jego wartość – szeroki temat, ale jej podstawowych pojęć zostały ujawnione w tym artykule.