wspomnienia weteranów

Jesteśmy z Shtrafbat

(pamięci weterana)

Po krótkim więźniów szkoleniowych w pułku zapasowego powstała kary

„Nazwany Beria batalion” i zgodnie z wnioskiem z ogólnego K. Ro-Kosowie, w czasie ustalonym w Dniach Ostatnich żołnierzy posadzonych w wagonach TEP-Luschka (pociąg towarowy) i wysyłane do miejsca przeznaczenia. Karny Michajłow II z th

mowy wspomina: W drodze do naszych oddziałów pociągu powstrzymało czasem

rozwiązywaniu problemów gospodarczych. Na stanowiskach szefów NKWD jak agile

Zazwyczaj drzwi są zawsze narażone urząd teplushek towarzyszącymi Station,

dusząc się ze strachu, krzycząc do mikrofonu:”… Obywatele, obywatele, pasażerowie,

natychmiast zwolnić stacji kosmicznej, do pierwszej platformy, pociąg przybędzie w polu karnym. Obywatele … obywateli, dbać o siebie i swojego dobytku. pilne osvobo-

dite Station „Po przybyciu na stację, na parkingu między pociągiem – box kara

To było dozwolone, aby przejść do stacji, która, co do zasady, zawsze był otoczony cheki-

sto, więc dokładnie w określonym czasie, wszyscy więźniowie wracali do miejsca swego plutonu. Ścieżka z Barnauł do stacji. Ponyri Kursk Region rzut zrobił

przez jedenaście dni. W miejscu przeznaczenia, więźniowie zliczono i pokwitowanie przekazał polecenia wojennej. Weterani nie tracić czasu. Oni skutecznie bez zamieszania, zgodnie z batalionu aplikacji Szewczuk wydanym karną naboje, granaty, miny, butelki bomb zapalających i amunicja PTR AM, a następnie wszyscy zaproszeni na obiad. Nouveau żołnierze lubił Frontline pożywne zupy z amerykańskich konserw mięsnych, Pshenko również bogato przyprawione mięso duszone, duszone owoce gotowano z suszonych śliwek i biały chleb każdy starał się wziąć więcej. Na takim królewskim porcji, więźniowie nie są nawet marzył. Po lunchu nastroju ustawiony w przyjmującym karnego pod łaską lipca promieni słonecznych, ale znaczna poprawa do wieczora Batalion spoczynku iw nocy pod ciemną gęstą żołnierzy wykonanych w rowie wykopanym i przerwanych linii frontu, kazał kopać. I wykopali rów za grubymi gruszki, ogród na skraju bezimienny, zamaskowany jego gałęzie bzu, aw niszy wydrążonej zestawie

armata ppanc, na dnie wykopu położył amunicja anti-tank, komunikacja

granaty, koktajle Mołotowa ki, amunicja PTR-ovskie, kopalnie ustawiony poza rowu. W tym momencie, z posiedzenia dowódcy kompanii przyszedł pierwszy Nr części walki załogi i ogłosił, że walka ze zbiorników Niemcy powinni rozpocząć naszą Boehringer wycie obliczenia !!!

Rano SS wyszedł z ogrodów Ponyrevskih i dwóch kolumnach

najszybszy krok sportowy był przenieść się do okopów batalionu. wszyscy

Były to wysoki, szczupły, zdrowy, głębokie hełmy stalowe. Są bliżej stanowiska polu karnym, zajęli pozycje obronne.

I wyraźnie widać twarze: opalony, zły, czujni i dobrze karmione. Po pozwalając Germanie bardzo blisko, batalion otwarto zaporę karabinu i karabinów maszynowych – podłączyć Niemcy natychmiast wywrócona, dobra połowa z nich zmarła w pierwszych minutach walki, podczas gdy drugi świecki i zaczął się czołgać z powrotem do ogrodu, że więźniowie zachęcać i otworzyli Niemców mających polowanie " tam Adin – nagle stwierdził młody głos z lewej strony; piąty – donoszą ciężki bas w prawo; Ósma-of-th – radość i poczucie obowiązku, który krzyczał na lewo "!

Przetrwał tylko około 15-20 ludzi z Niemców, który dotarł do zaoszczędzić-ing ogrodów i wykopanych tam. Tymczasem jardów, przechodząc art. Ponyri, od strony stacji był gruby Wózki ryk silników zbiornika, który w miarę zbliżania się „Tygrysy” nasiliły się, a ziemia nagle potrząsnął jak w gorączce małego przerażonego drżeniem … Jak tylko miałem czas, aby zakończyć palenie papierosów energiczne Ponyrevskogo uczelnię, zarówno z dowódcą batalionu przybył posłaniec Shnyrov z rozkazem: „za wszelką cenę trzymać się aż do przybycia rezerw”, a na obrzeżach ogrodów pojawiły się dwa tuziny niemieckich czołgów i samochodów ciężarowych, łańcuch do awarii wypełnione żołnierzami. Zacząłem liczyć: czterdzieści siedem samochodów! W tym momencie, opancerzonym armady, która naschity-Valos sto pojazdów wojskowych, pokonując Ponyri, wszedł do sali operacyjnej (pole żyta) i zmierza w kierunku Maloarhangelskom, gdzie czekali na straży inżynierskiej (dziesięć tysięcy), który również służył heroes-ically zwalczał wroga inżynierów Moskwie i Leningradzie (przez Stalin zadbał o nich). Teraz wiemy, że Niemcy oszukany: zbiorniki podjechał na szczeble na skrzyżowaniu między sztuką. Wózki i sztuki. Ponyri – my wyładowane zbudowany falangę i zaatakował. Aby zatrzymać wroga, synowie Moskwie i Leningradzie miny i granaty rzucone w zbiornikach i zatrzymał je. Około pół godziny walki, zabijając wszystkich inżynierów i spalił wszystkie niemieckie czołgi. W ponad trzydziestu Ponyri „tygrysy”, kruszenie muszle ogrodów i ogrody rolników, przyszedł do lokalizacji batalionu karnego. Zostali zgarbiony, była piechota! Minaylov wspomina: „Mam coś w moim żołądku uprawiane ostrzejsze, a palmy były wilgotne, jakoś spontanicznie wybrałem oddział piołun, żuć i połykać ją.”

Jak tylko „Tygrysy” wszedł na boisko do ognia, nie czuję nic, i zwrócił się do pierwszego szeregu, zwanego „Ivan Ivan … ale Ivan, twarz zakopane w ziemi, leżała cicho obok PTR-go, i” Tiger " silnik warczy zły nadmiernej Vigan na naszej rowu. Co mogę zrobić? I przytulił drugiego zabili, a zejście go na dnie wykopu, być może, nie jest on na bieżąco, a gdy się wyprostował, ujrzał „tygrysa” podniesiony nos i odsłaniając jej brzuch został podniesiony na przedniej położonych kopca przewodzącego. Co można zrobić? Musieliśmy się bronić! Jak nauczał – ja skierowany Xia i strzela szerokim dnie zbiornika, był … Tank, zawinięte w czarnym dymie, zapalił się, a następnie eksplodował. Radość była nie do opisania, ale nie miałem czasu, aby przezwyciężyć przytłaczającą euforię, zobaczył, że kolejny „tygrys”, zastępując czarną brzuch, wspina się na słonecznym wzgórzu. Brzuch „Tiger” – raczej Shiro-coś i miss znaku była trudna, dlatego kolejna niemiecka załoga kiedykolwiek przebywał w Ponyrevskoy ziemi … Okopy polu karnym najeżone ciężkim ostrzałem, a po prawej flanki wyściełane ekstremalną zbiornik zwrócił się do ogrodów i nikt kontrolowanego, prowadził do ogromnej beczce wierzba, pozostawiając bez ochrony żołnierzy Wehrmachtu, który karny wrzucili granaty. Cudem przeżył pięć czołgów zatrzymał się i zaczął strzelać na naszych pozycjach z pistoletów i karabinów maszynowych. Muszle sterty leżały na naszych okopów, grudy ziemi spadły na mnie ze wszystkich stron.

Ogień ryknął wszyscy umierają i upadł; niespójność Żołnierze głosowanie zostało przyprawione selektywną matę, usłyszałem krzyki umierających umierania młody drobno statek o nazwie mom !!! Moja broń ppanc był zepsuty, więc przeszedłem

pozycja zabitego pulemechika zastąpił pas iw tym momencie nagle z dworca nagle zdobył Potępionych „schmeissera”. I jasno zrozumieć, że nie ma zbawienia, i wszyscy zginą! „Wszystko pokryte drżenie, otworzyłem Revo-ewolucyjną” Maxim „i zaczął wzbudzać stację z krzewów bzu, gdzie Niemcy ukrywali. Gorączkowo wkładając ostatnią taśmę całkowicie głuchy od wybuchów, nagle zauważyłem róg oku jako 20-stóp z dala ode mnie polzettank, a na lewym krzycząc karnej „Jesteśmy z batalionu karnego! Hurra-ah-ah … Hurra! Zgodził się z Niemcami w brutalnej walce wręcz. Niemal obok niego widziałem młodego więźnia. Usiadł w rowie, jakoś nienaturalnie, z głową odrzuconą do tyłu i gardle bicie strużka krwi. Moje serce się zatrzymał, oddychanie odruchowo ścisnął … Złapałam kilka granatów i rzucił tygrysa pod spalinach, nastąpił wybuch, Podniosłem wiry-REP i wpadłem do jakiejś dziury, którego ściany są łapczywie lizanie języki czerwonych płomieni. Obudziłem się z tyłu dowódca kompanii majora Volobueva (Woroneż), pobiegł na dworzec. Teren został całkowicie pokryty ciał Niemców i więźniów walczyli nawet umiera, wśród setki zostało zabitych i rannych. Wszystkie miejsca przed stację mieszającą; jęki i wołania o pomoc, słychać było wyraźnie, a ja znowu stracił przytomność. Po raz drugi przyszedł już w podziemiach stacji, okazało się, że nadal jesteśmy w Ponyri. Z batalionu 800 (osiemset) ludzi cudem przeżył tylko 37 osób. Z rany w klatce piersiowej – Czułem bezradny i zupełnie niepotrzebne: nie wiem, co powiedzieć i co zrobić … wieczorem pociąg towarowy przybył, rannych załadowano do wagonów i wysłano do Solnechnogorsk regionu moskiewskiego. Po długotrwałym leczeniu, lekarze rozpoznali mnie nieważne z pierwszej grupy i odwoływani z szeregów Armii Czerwonej. W Rylsk ukończyłem z wyróżnieniem agronomii oddziału szkoły rolniczej i pracował w Osetii Południowej, w zbiorowych i państwowych gospodarstw rolnych w regionie Kursk. Jednak w gospodarstwo Orel „Kulikovskii” nie udało się zadowolić ukradkiem krasnopuzomu reżyser został zwolniony jako agronom, hodowcy, potem długo byli nękani przez policję. Myślę, że ofiary, którzy cierpieli podczas wojny ludzi nie były daremne. Zasilacze złośliwi komuniści skończyło, że się podoba i pomaga żyć, jak do krasnopuzyh, że zawsze starał się zdzierać skórę narodu rosyjskiego – zakładając, że było osiem.

Valery Kokin

Aby komunikować się tylko e-mail: [email protected]