Gwiazdy: typy gwiazd i ich klasyfikacja według koloru i rozmiaru

Każdy człowiek wie, jak wyglądać jak gwiazdy na niebie. Małe, białe światła świeci zimne światło. W dawnych czasach ludzie nie mogą pochodzić z wyjaśnieniem dla tego zjawiska. Gwiazda poczuła oczy bogów, dusze zmarłych przodków, strażnikami i ochraniacze, chronią ludzkie reszty w ciemnościach nocy. Wtedy nikt nie mógł sobie wyobrazić, że słońce – jest również gwiazdą.

Co jest gwiazdą

Minęło wiele wieków zanim ludzie zdali sobie sprawę, że reprezentują gwiazdy. Typy gwiazd, ich właściwości, reprezentacja miejsca, w którym procesy chemiczne i fizyczne – jest to nowa dziedzina wiedzy. Starożytni astronomowie nie mogli sobie nawet wyobrazić, co światło rzeczywiście nie jest mały płomień, i kłopotliwe rozmiar kula gorącego gazu, w których reakcje zachodzą Fusion. Jest dziwny paradoks, że przyciemnione światło gwiazd – olśniewające światło reakcji jądrowej i przytulne ciepło słońca – potworny upał milionów stopni Kelvina.

Wszystkie gwiazdy, które można zobaczyć na niebie gołym okiem, są w galaktyce Drogi Mlecznej. Słońce – także część układu słonecznego, a znajduje się na jego obrzeżach. Jest to niemożliwe, aby wyobrazić sobie, jak będzie wyglądać na nocnym niebie, gdy słońce znajduje się w centrum Drogi Mlecznej. Po tym wszystkim, liczba gwiazd w galaktyce – ponad 200 mld.

Trochę o historii astronomii

Starożytni astronomowie mogli również powiedzieć nietypowy i ciekawy o gwiazdach na niebie. Sumeryjczycy już izolowanych pojedynczych konstelacji i Zodiaka oni po raz pierwszy wyznaczony przez podzielenie całkowitej kąt 360 ^0. Oni stworzyli kalendarz księżycowy, i byli w stanie zsynchronizować go ze słońcem. Egipcjanie wierzyli, że Ziemia jest w centrum wszechświata, ale wiedzieliśmy, że Merkury i Wenus krążą wokół słońca.

W Chinach, zaangażowany w astronomii jako nauki na koniec III tysiąclecia pne. e. oraz Pierwszy pojawił się w obserwatorium w XII. BC. e. Badali księżycowych i słonecznych zaćmień, jednocześnie będąc w stanie zrozumieć ich przyczyny, a nawet obliczenie przewidywanej daty, obserwowane strumienie meteorów i komet trajektorii.

Starożytni Inkowie znali różnicę między gwiazdami i planetami. Jest pośrednie dowody, że byli świadomi Galilejskich satelitów Jowisza i wizualny rozmycia konturów tarczy Wenus, ze względu na obecność w atmosferze planety.

Starożytni Grecy byli w stanie udowodnić kulistość Ziemi, sugerują heliocentrically systemu. Starali się obliczyć średnicę Słońca, aczkolwiek błędnie. Ale Grecy byli pierwszymi, którzy w zasadzie sugerował, że Słońce wielkości Ziemi, przed wszystkim, opierając się na obserwacji wzrokowej, myśli inaczej. Grecki Hipparch stworzył pierwszy katalog gwiazd i zidentyfikowano różne typy gwiazd. Klasyfikacja gwiazd w tej pracy naukowej został na podstawie intensywności światła. Hipparch zidentyfikowano 6 klas jasności, wszystkie w katalogu było 850 luminarzy.

Czego szukać starożytnych astronomów

Początkowej klasyfikacji gwiazd na podstawie ich jasności. Po tym wszystkim, to kryterium jest dostępny tylko dla astronoma, uzbrojony jedynie za pomocą teleskopu. Najjaśniejsze lub posiadają unikalne właściwości gwiazd widocznych nawet otrzymał swoje nazwy, a ich właścicielem każdy naród. Tak, Deneb, Rigel i Algol – imiona arabskie, Sirius – łaciński i Antares – grecki. Polar Star w każdy naród ma swoją własną nazwę. Jest to chyba jeden z najważniejszych w „sensie praktycznym” gwiazd. Jego lokalizacja na nocnym niebie niezmienionej, pomimo rotacji Ziemi. Jeśli reszta z gwiazdami poruszać się po niebie idzie od wschodu do zachodu słońca, North Star nie zmieni swojego stanowiska. Dlatego też stosować jego żeglarzy i turystów jako wiarygodny punkt odniesienia. Nawiasem mówiąc, wbrew powszechnemu przekonaniu, nie jest to najjaśniejsza gwiazda na niebie. Pojawienie Polar Star nie wyróżnia się – zarówno pod względem wielkości i intensywności luminescencji. Można go znaleźć tylko wtedy, gdy wiesz, gdzie szukać. Znajduje się na końcu rączki „wiadro” Ursa Minor.

Jaki jest typ widmowy podstawa

Współcześni astronomowie, odpowiadając na pytanie, jakie gwiazdy są mało prawdopodobne, aby wspomnieć jasność lub lokalizację w nocnym niebie. Czy to w porządku perspektywy historycznej lub w wykładach, przeznaczony do bardzo daleko od publiczności astronomii.

Nowoczesna klasyfikacja gwiazd na podstawie ich analizy spektralnej. Zazwyczaj jest to nadal wskazują masową jasność i promień ciała niebieskiego. Wszystkie te dane są podane w stosunku do słońca, które jest dokładnie jej cechy traktowane jako całość.

Klasyfikacja gwiazd na podstawie tego kryterium absolutnej wielkości. Ta pozorna poziom jasności ciało niebieskie bez atmosferze konwencjonalnie umieszczone w odległości 10 parsekach z punktu obserwacyjnego. Ponadto uwzględnia zmienność światła i wielkości gwiazdy. Typy gwiazd jest obecnie określana przez ich widmowej klasy i już szczegółowo – podklasy. Astronomers Russell i Hertzsprunga niezależnie analizowali zależność między luminancji absolutnej wielkości, temperaturze i widma opraw klasy. Są zbudowane ze schematem odpowiednie osie współrzędnych, a okazało się, że wynik nie jest chaotyczny. Jasność na wykresie znajduje grup wyraźnie rozróżnialne. Schemat pozwala znając widmowej klasę gwiazdy, aby określić przynajmniej w przybliżeniu dokładność absolutnej wielkości.

Jak gwiazdy rodzą

Liczba ta służyła jako jasny dowód na nowoczesnej teorii ewolucji tych ciał niebieskich. Wykres wyraźnie pokazuje, że największy klasy są związane z tak zwanych gwiazd ciągu głównego. Typy gwiazd należących do tego segmentu są najbardziej powszechne w tej chwili w punkcie wszechświata rozwoju. Ten etap jasności w których energia promieniowania potrzebny na przesunięcie uzyskuje podczas reakcji syntezy jądrowej. Czas spędzony w tym etapie ciała niebieskiego określa się na podstawie masy i procent elementów cięższych niż helu.

Ogólnie uznawane w momencie gwiezdnej teorii ewolucji twierdzi, że początkowy świecące rozwój etap rozładowania olbrzymi chmurę gazową. Pod wpływem własnej grawitacji, to jest skompresowany, stopniowo zamienia się w piłkę. Im większe sprężanie, tym bardziej intensywny jest energia grawitacyjna jest przekształcana w ciepło. Gaz ogrzewa się, a gdy temperatura osiągnie 15-20 milionów K rozpoczyna noworodka gwiazda reakcji termojądrowej. Następnie grawitacyjne proces sprężania jest zawieszone.

Głównym okresem życia gwiazdy

Początkowo we wnętrzu młodych opraw dominują reakcje cyklu wodoru. Jest to najdłuższy okres w życiu gwiazdy. Typy gwiazd na tym etapie rozwoju, a zaprezentowane w najbardziej masywnych diagramów ciągu głównego opisanych powyżej. W końcu rdzenia Oświetlenie wodoru końce przekształcone helu. Następnie termojądrowa spalania jest możliwe tylko na obwodzie pierścienia. Gwiazda jaśniejszy jej warstwy wierzchnie jest znacznie zwiększona, a temperaturę obniża się. Niebiańskie ciało zamienia się w czerwonego olbrzyma. Ten okres życia gwiazdy znacznie krótszy niż poprzedni. Jego dalszy los jest mało zbadany. Istnieje wiele założeń, ale wiarygodne dowody nie zostały uzyskane. Najczęstszym teoria jest taka, że kiedy hel staje się zbyt wiele, gwiezdny rdzeń, nie mogąc znieść swój własny ciężar, jest skompresowany. Temperatura wzrasta do momentu, gdy nie ma już hel się do reakcji syntezy jądrowej. Ogromne temperatury prowadzą do kolejnego rozszerzenia, a gwiazda staje się czerwonym olbrzymem. Dalszy los luminarzy na założeniach naukowców, zależy od jego masy. Ale teorie na temat tego, ale rezultatem modelowania komputerowego, nie potwierdzone przez obserwacje.

Data chłodzi

Można przypuszczać, że czerwone gigantów o małej masie zostanie ściśnięty, stając karły stopniowo chłodzony. Gwiazda średniej wagi może być przekształcona w mgławicy planetarnej, podczas gdy w środku takiej edukacji będzie nadal istnieć pozbawiona zewnętrznego pokrycia rdzenia powoli ochłodzeniu i staje się białym karłem. Jeśli centralne gwiazdek emitować znaczne promieniowanie podczerwone, istnieją warunki do aktywizacji w rozszerzającej się powłoki gazu mgławica planetarna kosmicznego maser.

Masywne oprawy kurczenie może osiągnąć taki poziom ciśnienia, elektrony dosłownie wygięcie w jąder atomowych, rozwija się neutronów. jak między cząsteczki te nie odpychanie elektrostatyczne gwiazdy może być skompresowany do wielkości kilku kilometrów. W tym przypadku, jego gęstość jest większa od gęstości wody jest 100 milionów razy. Taka gwiazda nazywana jest neutron i jest w rzeczywistości ogromny jądro atomowe.

Supermasywnymi gwiazdek nadal występują kolejno w trakcie syntezy reakcje syntezy helu – dwutlenku węgla, a następnie z niego tlen – krzem i wreszcie żelaza. W tym etapie, reakcję fuzji występuje supernowej wybuch. Supernowe, co z kolei może prowadzić do neutronu, jeżeli ich masa jest wystarczająco duża, aby kontynuować kompresję do krytycznej granicy i tworzą czarne dziury.

wymiary

Klasyfikacja gwiazd w rozmiarze może być realizowane na dwa sposoby. Fizyczny rozmiar gwiazdy może być określona przez jej promień. Urządzenie w tym przypadku jest promieniem słońca. Istnieje karłowate, średnich gwiazdy, olbrzymy i nadolbrzymy. Nawiasem mówiąc, samo Słońce jest tylko karzeł. Promień gwiazd neutronowych może osiągnąć zaledwie kilka kilometrów. Aw nadolbrzymem całkowicie dopasować orbitę planety Mars. Pod gwiazdami rozmiar może być również rozumiana przez jego masę. Jest to ściśle związane z luminarzy średnicy. Gwiazda jest większa mniejsza gęstość, i odwrotnie, im mniej światła, tym większa jest gęstość. Kryterium to nie viriruetsya tyle. Gwiazdy, które są większe lub mniejsze niż Słońce 10 razy, bardzo niewiele. Większość światła znajduje się w zakresie od 60 do 0,03 masy słonecznych. Gęstość słońce, przejmowane indeksu początkowego 1.43 g / ^cm3. Karłów gęstość osiąga 10 ^{do 12} g / ^cm3, a gęstość rozcieńczonych nadolbrzymy może miliony razy mniej energii słonecznej.

W standardowym schematem klasyfikacji gwiazda dystrybucji wagowych jest następujący. Dla małych świateł obejmują masę od 0,08 do 0,5 słońcu. Do umiarkowanych – od 0,5 do 8 masy słonecznego i masywne – 8 lub więcej.

Klasyfikacja gwiazd. Z niebieskiego na biały

Klasyfikacja gwiazd przez kolor faktycznie nie opiera się na widocznej blask ciała i charakterystyk widmowych. widmo emisyjne obiektu określonym składem chemicznym gwiazdy, ale również zależy od temperatury. Najczęstszym klasyfikacja jest Harvard, założony na początku 20 wieku. Zgodnie z przyjętymi standardami, wówczas klasyfikacja na kolorowych gwiazdek proponuje podział na 7 typów.

. Tak więc, gwiazdy, najwyższa temperatura od 30 do 60 tysięcy K, określane jako klasa A one opraw oświetleniowych, niebieski, masa podobnych ciał niebieskich 60 osiągnie masy słoneczne (M. s.), A promień – 15 promienie słoneczne (S. p.). Linie wodoru i helu, w swoim spektrum raczej słabe. Luminancji podobnych przedmiotów niebieskie aż do 1 miliona 400 tys. Jasnością słoneczne (s, C).

Do gwiazdy klasy B to światło o temperaturze od 10 do 30 tys. K. ciała niebieskie biały i niebieski, ich waga zaczyna się od 18 sekund. m, przy czym promień. 7 – s. m. o niskiej jaskrawości z przedmiotów z tej klasy jest 20.000. s. s., a linia wodoru w widmie są większe, osiągając wartości średnie.

W klasie A gwiazdki zakresy temperatur od 7,5 do 10 tys. Bo oni są białe. Minimalna waga takich ciał niebieskich rozpoczyna się na 3,1 sekundy. m, przy czym promień. – 2,1 sekundy. p. Jasność obiektów jest w zakresie od 80 do 20 tysięcy. S. a. linie wodoru w mocnych spektrum tych gwiazd pojawiają linia metal.

Obiekty klasy F jest rzeczywiście żółto-biały kolor, ale pojawiają się białe. Ich temperatura wynosi od 6 do 7,5 tys K, zakres wagowy od 1,7 do 3,1 promień SM. – od 1,3 do 2,1 s. p. Takie gwiazdy jasność waha się od 6 do 80. a. wodoru osłabiona linia widma, linie metalowych przeciwnie, jest zwiększona.

W ten sposób, wszystkie rodzaje białe gwiazdy wchodzą w klasy A do F. Ponadto, zgodnie z klasyfikacją, a następnie żółty-pomarańczowy.

Żółte, pomarańczowe i czerwone gwiazdy

Rodzaje gwiazdy koloru rozmieszczone od niebieskiego do czerwonego, wraz ze spadkiem temperatury, i zmniejszając wielkość i jaskrawość obiektu.

Gwiazda klasy G, K i że Sun odnosi się osiągnąć temperaturę 5 do 6 tys. Bo są żółte. Ciężar takich obiektów – od 1,1 do 1,7 s. M. Promień – od 1,1 do 1,3 sekundy. p. Luminancji – od 1,2 do 6 sekund. a. Linie widmowe hel i metale intensywna linia wodoru słabsza.

Lekka, należące do klasy K, mają temperaturę wynoszącą od 3,5 do 5000 K. Pojawiają się żółto-pomarańczowy, ale prawdziwy kolor z tych gwiazd. – Orange. Promień danych obiektów znajdujących się w zakresie od 0,9 do 1,1 s. P., Ciężar – od 0,8 do 1,1 s. m. jasności waha się od 0,4 do 1,2 sekundy. a. linie wodoru są praktycznie niewidoczne, linie metalowe są bardzo silne.

Większość gwiazd zimnych i małe – klasa M. Temperatura wynosi tylko 2,5 – 3500 K, a oni wydają się być czerwone, ale w rzeczywistości obiekty te są pomarańczowo-czerwony .. Mass gwiazda jest w zakresie od 0,3 do 0,8. M. Promień – od 0,4 do 0,9 s. p. Luminancji – tylko 0,04 – 0,4 s. a. Ten umierające gwiazdy. Zimniej nich dopiero niedawno odkryto brązowe karły. Dla nich zidentyfikowano konkretnej klasy M-T.