Pop Art wczoraj i dziś

Art Pop – międzynarodowy ruch w sztuce, zwłaszcza w malarstwie, rzeźbie i grafice, powstały niezależnie w Anglii i Stanach Zjednoczonych w połowie 1950 roku i stał się w 1960 roku dominującą formą artystycznej ekspresji w Ameryce Północnej i Europie. Obrazy, wykonane w mediach, w reklamie, utworzone w celu sprzedaży produktów i usług, są wyświetlane w fotorealistyczny sposób.

Określenie „Pop Art” został ukuty w trakcie dyskusji niezależnej grupy artystów artefaktów kultury popularnej w Instytucie Sztuki Współczesnej (ICA) w Londynie. Grupa ta obejmowała malarz Richard Hamilton, który jest znany jako autor pierwszej papieru kolaż w tym kierunku, a także znanego rzeźbiarza i grafika Edwarda Luidzhi Paolotstsi. W mediach, termin został użyty po raz pierwszy w 1958 roku przez krytyka Lawrence Elloueem, który opisał ostatnią formę artystycznej ekspresji jako poziom „niższy” kultury w stosunku do kontinuum sztuk wizualnych, obejmujących reklamy, science fiction ilustracji i stylizacji motoryzacyjnej.

Pop-art jest dziś coraz częściej wiąże się z pracą nowojorskich artystów: Endi Uorhola, Roy Lichtenstein, James Rosenquist i in. Ale główne wydarzenia, które stały się częścią nowej formy sztuki, odbywają się w różnych krajach (Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Belgii, Włoch, Holandii, Japonii). Po ruchami ekspresjonizmu abstrakcyjnego i neodadaizma pop ponowne wprowadzenie do zidentyfikowania obrazów były wysokie ścinanie w nowoczesnym kierunku. Badane podmioty nie należą do tradycyjnych „sztuki wysokiej”, poświęconej tematom z mitologii, historii i wartości, które są ważne, cechy otaczającego świata.

Pop-art, widząc ludzi w ich codziennym życiu, przyjaciół i znanych obiektów, więc starał się podnieść kulturę popularną do poziomu sztuki. Tworzenie obrazów lub rzeźb przedstawiających przedmioty życia codziennego, artyści starali się zacierać granice między „wysokiej” sztuki i „niskiej” kulturze. Koncepcja polega na tym, że nie ma hierarchii w kulturze i inspiracji, można użyć dowolnego źródła z których jest najbardziej istotną cechą kierunku. Artyści uznały, że nie ma dostępu do niczego specjalnego, czy jest to świat przyrody, środowiska architektonicznego, duszy. Ich zdaniem, wszystko jest ze sobą połączone, a oni chcieli pokazać te połączenia tylko w jego sztuce. Być może ze względu na fakt, że obrazy komercyjne przywiązywał szczególną wagę, jeden z najbardziej rozpoznawalnych stylów sztuki współczesnej jest właśnie sztuka pop.

„Photoshop” pozwala stworzyć efekt stylu retro, który w dzisiejszych czasach jest niezwykle popularne w aranżacji wnętrz. Jest nawet specjalny program treningowy, więc teraz każdy może stać się niemal Roy Lichtenstein czy Andy Warhol. W rzeczywistości, wielu artystów zaczęło swoją gwiazdorską karierę w sztuce komercyjnej. Na przykład, Endi Uorhol był bardzo udany dla ilustrator czasopism i grafikiem, Dzheyms Rozenkvist – malarz billboardów, Edward Ruscha – grafik. Ich doświadczenie znacznie wzbogaciły wizualne słownictwa kultury popularnej.

Pop-art w aranżacji wnętrz sprawia, że jest to niezwykły i bardzo kolorowe. Celem stylu, podobne do „buntu” przeciwko konserwatywnych norm w sztuce – być śmiały i luksusowy. Obrazy wykorzystywane do dekoracji, mogą mieć różne rozmiary (od małych do dużych ilustracje ściana „murale”). Jasny kolor paleta natychmiast ozdobić każde pomieszczenie i mieć pewność, aby przyciągnąć uwagę. Obrazy stworzone w Photoshopie, z efektem pop-artu można powiesić nad kanapa, łóżko, kominek (jeśli są dostępne). Należy również pomyśleć o meblach: sofy, fotele, krzesła, stoły. Pożądane jest, aby to prostych formach, lecz w tym samym czasie, z elementami jaskrawy futurystycznych (na przykład siedzenia jaj) z ornamenty, wzory kontrastowych.