Przekłuwanie szpiku kostnego i innych nakłuć do celów medycznych i diagnostycznych

Przekłuwanie nazywa się przebiciem narządu. Procedura jest wykonywana w celach diagnostycznych lub terapeutycznych.

Przekłuwanie szpiku kostnego

Pacjent jest przeznaczony na jego badania, darczyńców – w celu uzyskania zdrowego materiału biologicznego. Przekłuwienie narażone na takie kości jak biodro, epifizacja piszczeli, pięta, a także mostek. Najczęściej w badaniach uczestniczą głównie dorośli mężczyźni i mostek biodrowy. Przekłuwanie szpiku kostnego może być przeprowadzone nawet w procesie kręgosłupa kręgu lędźwiowego. Ze względu na mniejszą grubość i gęstość mostka u dzieci, jej przebicie w tej okolicy jest bardzo niebezpieczne. W okresie dzieciństwa (w tym najwcześniejszym), przebicie szpiku kostnego powinno być przeważnie wykonywane w tibii (jej górnej części trzeciej).

Procedura jest wykonywana z znieczuleniem, w warunkach aseptycznych w sali operacyjnej. Przekłuwanie szpiku kostnego odbywa się w pozycji pacjenta leżącego na plecach. Przy użyciu wydrążonej igły, mostek jest przebity na poziomie trzeciego żebra. Specjalna igła do nakłuwania jest wyposażona w ogranicznik dysku do kontroli głębokości nakłucia.

Pod mikroskopem zbadany jest kolorowy smar materiału. Pozwala to na identyfikację obecności nietypowych komórek i innych zmian. Jeśli w nakłuciu znajdują się krwawe zanieczyszczenia, krew jest usuwana za pomocą papieru filtracyjnego lub odsysana pipetą. Taka konieczność jest związana z tym, że zbędna domieszka w materiale krwi obwodowej nie pozwala na dokładne określenie struktury ostrego mózgu. Jeśli materiał biologiczny jest zbyt płynny, stosuje się metodę stężenia leuko. Po oddzieleniu komórek od osocza, wykonaj smarowanie z osadu.

Przepuklina (biopsja) szpiku kostnego jest przeprowadzana w celu potwierdzenia diagnozy przerzutów, sprawdzając przyczyny trombocytozy, białaczki, niedokrwistości. Procedura ta pozwala również na ocenę skuteczności terapii leków stosowanych w chorobach krwi.

Rzadko w praktyce medycznej jest powikłanie z powodu wykrycia diagnozy. Z reguły mogą one być związane z infekcją w jamy szpikowej. Podczas wykonywania nakłucia mostka nie ma możliwości uszkodzenia dużych naczyń. Tylko w przypadku brutalnego nieprzestrzegania techniki badania możliwe są naruszenia integralności organów wewnętrznych.

Przebicie rdzenia

Procedura ta jest stosowana do ekstrakcji w wyniku dalszego badania CSF lub do wlewu substancji radiopaŜnych lub leków.

Podczas procedury igła jest wkładana do przestrzeni podpodłogowej. Przekłuwanie można wykonać na różnych poziomach kręgosłupa. Częściej przebijanie odbywa się w okolicy lędźwiowej, rzadziej w okolicach klatki piersiowej, w pobliżu dużego otworu.

Kłucie lędźwiowe daje bardzo cenne dane diagnostyczne. Alkohol otrzymany w trakcie procedury może zawierać krwawe lub rozdrobnione zanieczyszczenia. Pozwala to na przyjęcie krwotoku opon mózgowych lub podpajęczynówkowego. Płyn mózgowo-rdzeniowy może być przezroczysty. Używając manometru (szklana rura zgięta pod kątem, z dostępnymi dywizjami centymetrów), jest określana przez to, jakie ciśnienie wychodzi z kąpieli z igły: zwiększona, normalna lub zmniejszona.

Przekłuwanie mózgu z krwiakami

Jak pokazuje praktyka, dziś, w porównaniu z minionym lat, procedura ta ma niewiele wskazówek. W szczególności, konieczność przebicia w celu wykrycia krwiaka śródmózgowego (w przypadku braku CT) znacznie się zmniejszyła. Według opinii poszczególnych ekspertów, w tym celu nie należy wykonywać nakłuć, ponieważ zabieg zwiększa nasilenie uszkodzeń, podczas gdy zazwyczaj nie wykrywa się krwiaków.