Ciągnik uniwersalny T-100: modyfikacje, dane techniczne i opinie

Fabryka ciągników Chelyabinsk, od długiej historii, produkowała wiele urządzeń, które stały się punktem zwrotnym dla przemysłu Związku Sowieckiego. Znakomitym przykładem jest słynny "tkacki" – uniwersalny ciągnik T-100.

Tworzenie modelu

Przemysłowy sowiecki ciągnik, jak również wiele innych rodzajów sprzętu w tamtych czasach, na cześć JV Stalina Stalina C-100, uległy znacznym zmianom na początku lat sześćdziesiątych XX wieku. Najpierw zmieniono T-108. Został wydany tylko trzy lata. W 1964 r. Zakład zaczął produkować "tkactwo". Po czterech latach ciągnik T-100 otrzymał złoty medal na międzynarodowej wystawie.

Heavy Crawler został zaprojektowany dla przemysłu i konstrukcji. Zaprojektowany jako spychacz z kontrolą liny. Później zdecydowano się uaktualnić, aby korzystać z różnych załączników. W odróżnieniu od swojego poprzednika, który miał tylko dwie modyfikacje, powstało czternaście rodzajów specjalnych urządzeń na bazie gąsienicy T-100.

"Sotka", jako ciągnik przemysłowy, należał do klasy trakcyjnej 10. Przy okazji, nowoczesny kółko T-25 (100% uniwersalny ciągnik, jak się z dumą nazywa) należy do klasy trakcyjnej 0,6. Kategoria ta zależy od maksymalnego nakładu pracy, który w pewnych ściśle ustalonych warunkach może rozwinąć koło lub pojazd gąsienicowy.

Specyfikacje techniczne

Oceniając opinie użytkowników, traktor T-100 ma lepsze parametry niż S-100. A wszystko dzięki zastosowaniu innego silnika. Dlatego znalazł szersze zastosowanie w gospodarce narodowej. Masa konstrukcyjna ciągnika wyniosła 11,1 tony. Silnik Diesla o pojemności skokowej 15,5 litra osiągnął maksymalną pojemność 108 litrów. Z. Przy prędkości obrotowej wału korbowego 1070 rpm. Przy małych prędkościach maszyna wielotonowa zużywa prawie 20 litrów oleju napędowego na godzinę. Ale zbiornik utrzymywał to około 240 litrów.

"Sotka" wytworzyła nominalną siłę (6 ton) w drugim biegu z prędkością do 4 km / h. Odpowiada to szóstej klasie trakcyjnej maszyn rolniczych. Do wyższej, dziesiątej kategorii maksymalnego wysiłku pociągowego (9,5 tony) w pierwszym biegu i prędkości mniejszej niż 2,5 km / h, ciągnik T-100 został sklasyfikowany według klasyfikacji przemysłowej. I to nie wszystko. Siła trakcyjna zmniejszyła się wraz ze wzrostem prędkości. Konsumenci twierdzą, że w piątym biegu było to maksymalne – ponad 10 km / h. Nie jest zły wskaźnik! Ale siła pociągowa równocześnie wynosiła 2 tony.

Elektrownia ciągnąca

Elektrownia, używana na ciągniku C-100, została poważnie zmodernizowana specjalnie dla "stu". I dostał numer D-108. Czterosuwowy czterocylindrowy silnik miał masę ponad 2 tony. Układ silnika nie zmienił się, ale komora, w której ma miejsce mieszanina, i spalanie paliwa jest wykonywane w dolnej części tłoka. Miał również dwa podnoszenia oleju i trzy pierścienie ściskane. Brązowe tuleje zostały wciśnięte do główek cylindra, aby zainstalować wtryskiwacze. Zamiast pojedynczego otworu rozpylającego, zaczęli wykonywać pięć. Ponadto w filtrze oleju zainstalowano wirówkę.

Ciągnik T-100 stał się pierwszą maszyną przemysłową, w której zastosowano silnik rozruchowy. Z pomocą instalacji P-23 z rozrusznikiem elektrycznym rozpoczął się zimowy silnik wysokoprężny. Sądząc po opiniach osób, które przynajmniej raz użyły tej maszyny, w ciągniku użyto innego użytecznego mechanizmu. Jest to urządzenie próżniowe, które działa na energię spalin. Dopuszcza się napełnianie zbiorników paliwa, umieszczonych poniżej poziomu zbiornika paliwa.

Przekładnia ciągnika

W przeciwieństwie do silnika, nie nastąpiły żadne poważne zmiany. Opinie klientów wskazują, że sprzęgło, które jest oddzielną jednostką, jest łatwe do demontażu. Suche sprzęgło jednopłytkowe sterowane było z kabiny za pomocą specjalnej dźwigni, dzięki mechanizmowi kontroli dźwigni krzywkowej . Mechaniczna trójstronna, odwrotna skrzynia biegów miała pięć biegów do przodu i cztery tylne koła zębate. Koniec środkowy – z napędzanym kołem z kołnierzem iz jednostką prowadzącą, wykonaną na dolnym wale pudełka, jako pojedynczą jednostkę.

Sprzęgła obrotowe były suche, wielotarczowe. W nich napędzane tarcze są wykonane z tarczami ciernymi. Mogły być kontrolowane przez serwomechanizmy. T-100 – ciągnik, którego właściwości pozwalały na pięciu biegów podczas jazdy naprzód w celu zmiany prędkości z 2,3 do 10,1 km / h, a na czterech z tyłu – od 2,8 do 7,6 km / h.

Podwozie

Opinie konsumenckie zgodziły się, że ciągnik gąsienicowy przed kołem ma tę zaletę, że jest podatny na gładkie grunty, ze względu na mniejszy nacisk na glebę. Dla T-100 wartość ta wynosiła 4,6 N / cm2.

Jak twierdzili nabywcy w swoich recenzjach, główną wadą ciągnika gąsienicowego, ponownie w porównaniu z kołowym, jest bardziej skomplikowana struktura podwozia. System półszlachetny "sto" składał się z wózków gąsienicowych z urządzeniem wyważającym i gąsienicami. Wykonano je w formie spawanej ramy skrzynkowej. Łączniki łańcucha gąsienicowego były połączone ze sobą za pomocą tulei i palców. Były też buty o specjalnym profilu. Łańcuch jest zamontowany na kółkach z mechanizmem napinającym, rolkami wspierającymi i podtrzymującymi. Zawieszenie wyważające wykonano w formie płyty sprężynowej z dwoma stabilizującymi sprężynami, mniejszymi rozmiarami.

Kabina ciągnika

T-100 (ciągnik) opinie, a teraz, na tle nowoczesnej technologii, ma pozytywne. Była wyposażona w wygodną kabinę dla tych czasów. Został zainstalowany za silnikiem na sztywnej ramie. Wewnątrz kierowcy dostarczono miękkie siedzenie, oświetlenie i wymuszony system wentylacji. Dzisiaj niestety T-100 jest ciągnikiem (zdjęcie poniżej), które stało się tylko pamięcią. Ale w latach siedemdziesiątych rywalizował z techniką wiodących firm zagranicznych. Jednak to nie wystarczyło. I był używany tylko na budowach o wartości związkowej, na przykład w BAM.

Wymiary

Wymiary ciągnika gąsienicowego ciężkiego (L × W × H) wynoszą 4,3 × 2,5 × 3,1 m. Długość nawierzchni gąsienicowej wynosi 2,4 m, tor wynosi 1,9 m, prześwit wynosi 0,3 m. Innym ważnym wskaźnikiem technologii jest określona zawartość metalu. To jest prawie 103 kg / KM.

Modyfikacje ciągnika

Na samym początku "tkania" zmontowano się z spychaczem DZ-53, w którym było prowadzone lina. Następnie zmodernizowano instalację nowoczesnego układu hydraulicznego. Nowy samochód został oznaczony DZ-54. Wyprodukowano już czternastu rodzajów przystawek do różnych zastosowań w budownictwie i drogach. Były to zarówno kikuty, jak i szczotki do cięcia, i ripper, i eliminator kamienia, i poszerzenie. Na podwoziu zamontowanych na ścianach kopert, żurawie i rurociągów T-100.

W odpowiedziach prostych kierowców ciągników stwierdzono, że modyfikacja T-100 MGP miała sprzęt hydrauliczny, przedni zamontowany system, a zamiast wciągarki, sztywne urządzenie sprzęgające. Zapewniał mechanizmy wyjściowe do podłączania wału odbioru mocy i tylnego systemu mocowania. Obie te modyfikacje były produkowane jako bagat, których tory miały szerszy odcinek – T-100 B i T-100 BH.

Litera "T" w nazwie została oznaczona przez maszynę do układania rur, w której zamiast systemów wodnych zamocowano zapięcia do wyspecjalizowanych jednostek i urządzeń. Ciągnik T-100 MGP-1 został wyprodukowany w lekkiej wersji bez kabiny. Ostatnią modyfikacją "stu", która została już wyprodukowana równolegle z nowym T-130, był T-100 MZGP z hydraulicznymi mechanizmami kierowniczymi. I, być może, tylko to nadal można znaleźć. I nawet kupić.

Modyfikacje ciągnika dla potrzeb rolnictwa

Przeznaczono go do używania ciągnika gąsienicowego T-100 w rolnictwie. Ale w opinii użytkowników stwierdzono, że jego prędkość jest bardzo niska. Dlatego nie otrzymał dystrybucji. Modyfikacja miała oznaczenie T-100 MGS. Miał oddzielny jednolity jednolity układ hydrauliczny i tylny mechanizm sprzęgający. Ciągnik T-100 MGS-1 nie posiadał tego mechanizmu. Wałek wału odbioru mocy został zainstalowany na miejscu wciągarki. Dla porównania: T-25, jako 100% traktor dla rolnictwa o wymiarach 3,0 x 1,5 m, może zmieniać prześwit i całkowitą wysokość w zależności od zawieszonego urządzenia. Zakres jego prędkości podczas jazdy do przodu wynosi od 6 do 22 km / h.

Nazwa ciągnika T-100 – "tkactwo" – stał się nazwą gospodarstwa domowego. To nadal oznacza późniejsze modele: T-130, T-170, T-10. W porównaniu do nowych, nowoczesnych opcji, samochód charakteryzuje się ciężkimi i niewygodnymi warunkami pracy kierowcy. Pomimo tego, był on zawsze niezawodny i trwały, prawie nie rozbił się i miał duży ruch.