Amerykański pisarz Dzherom Devid Selindzher: A Biography, kreatywność

Są pisarze, których życie nie mniej interesujące niż ich pracy. Takie dotyczy Dzherom Selindzher, biografia pełna jest zdarzeń. Ta sama wyszukiwarka filozoficzna, badania zestawów Nauk, obsługa II wojny światowej w poszukiwania, powrót do domu i uznania dla historii i jedyna opublikowana powieść.

Na nim można zrobić film. Tylko tu pisarz wolno robić tak, jak w filmie jego książki. Dlaczego tak się stało, dowiesz się z tego artykułu.

Najbardziej tajemniczy pisarz stulecia

Dzherom Devid Selindzher znany jest nie tylko ze swoich produktów, ale również zamknięty sposób życia, który dał początek wielu mitów i domysłów o nim. Na wysokości jego sława autora nagle przestaje publikować swoje książki. W tym piśmie, że nie zatrzyma się, oprócz niemal całkowicie ogranicza komunikację z prasy i krytyków. Aby czytelnicy faworyzować żadnych więcej autografów Salinger także przystanki.

Jego narzucone legendy odosobnieniu. A w rozmowie z amerykańskim aktorem Nikolas Keydzh powiedziała jak jeden z testów przyznanych jej przez moją dziewczyną, której łaska wytrwał, to był autograf pisarza. Gwiazda filmowa twierdzi, że otrzymał podpis pożądane udało. Ale wielu czytelników i fanów szczęścia Salingera za nie uśmiechnąć.

kariera

Dzherom Devid Selindzher urodził się w pierwszym dniu 1919 roku w Nowym Jorku (Stany Zjednoczone) w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec był kupcem, a rodzina mieszkała całkiem wygodnie. Matka była szkockie i irlandzkie korzenie. Nawet w młodym wieku pisarz stawiał pierwsze kroki w liście. Jego opowieści były krótkie, ale już dość pojemna.

W 1936 roku Salinger (którego biografia ma wiele kontrowersyjnych momentów) ukończył prywatną szkołę wojskową. Podczas studiów napisał kilka wierszy do hymnu tej instytucji, która nadal jest częścią oficjalnej stronie. Następny Salinger czekał studia na Uniwersytecie Nowojorskim i praktyk w Europie.

Po powrocie wstąpił do Columbia University, gdzie uczęszczał na wykłady na temat prozy i opowiadań. Ale badanie było ciekawe David chyba że takie poszczególnych kursów. Nie absolwent każdej uczelni i nie był w stanie zrobić karierę. Stało się przeszkodą do ojca, który miał duże nadzieje na syna. W rezultacie, po aferze rodzinnej, oni odwrócili się od siebie na zawsze.

II wojna światowa w życiu pisarza

Salinger, którego biografia jest najeżona wpływem drugiej wojny światowej, nie mógł pozostać z dala od wydarzeń. Postanowił, że jego miejsce z przodu, i od dawna walczyli o możliwość tam, ponieważ ze względów zdrowotnych została wydana na skutek odwołania.

W 1943 roku w randze sierżanta pisarza wpada wydziału kontrwywiadu. Będąc w najgorętszych miejscach, Salinger, którego biografia nie jest jeszcze czas, aby być zaśmiecone wspomnienia z wojny, napisał w swoim pamiętniku, a później w pismach bliskich, które poprawnie rozumieć swój cel i umieścić go tutaj. Był świadomy, dokładności i wartości jego pobytu w ogniu wojny, uczestniczył w wyzwoleniu więźniów z obozów koncentracyjnych, był w inteligencji, ale doświadczył kiedykolwiek go zranić, zamknięte z drugiej strony, i które doprowadziły później w jego samotniczki życia.

uznanie

Powrót do domu, pisarz Salinger znajdzie sława uznany pisarz. Jego opowiadanie „Idealny dzień na ryby” w ustach wszystkich jego krytyków i miłośników literatury. W połowie lat czterdziestych, a jego powieści i opowiadań opublikował wiele czasopism. Tematyka jego prac – bolesne wspomnienia z wojny, rany, które nie goją się, co widzieli, że nigdy nie zostaną zapomniane.

Uznanie pisarza osiąga swój punkt kulminacyjny po opublikowaniu w 1951 roku powieści „Buszujący w zbożu”. Produkt Gatunek będzie nosił nazwę „powieść-edukacja”. Ta kreacja została sprzedana w bezprecedensowej kwoty – ponad 60 milionów egzemplarzy.

U szczytu sławy i uznania Salinger nagle przestaje publikować swoje prace i zamyka świat w 1965 roku. Już nie udziela wywiadów i autografy. Co uzasadnia to zachowanie jest wciąż tajemnicą i biografowie, a nawet wielu przyjaciół pisarza.

Wielki pisarz zmarł w wieku 91 lat w swoim zamkniętym posiadłości w New Hampshire.

Kreatywność. streszczenie

Salinger twórczość składa się głównie z opowiadań i nowel. Jedyna powieść napisana i opublikowana przez autora – „Buszujący w zbożu”.

Historie Salinger stworzył dość szeroki zakres tematów, które zmieniają się z perspektywy pisarza. Ale podstawowa idea jest jedna – sens życia, rozwianych marzeniach i poszukiwaniu filozoficznego dla siebie. Bohaterami większości powieści są dzieci, młodzież i ludzie w poszukiwaniu celów życiowych. Te obrazy dać pisarza bardziej obrazowo i wyraźnie ujawniają swoje myśli i pokazać czytelnikowi wyniki jego myśli filozoficznej.

Na uwagę zasługuje to historia pisarza „The Laughing Man”. W to historia studenta, który uczy dzieci, opowiadając im wspaniałe historie o szlachetnym bandycie – człowiek śmiać. John Guy mówi z entuzjazmem, ponieważ pomaga bardzo piękną i miłą dziewczynę, Marię. Okazuje się, że ona – córką szlachetnych i bogatych rodziców, którzy sprzeciwiają się jej związek z prostego studenta. Kiedy Mary wciąż zmuszony do części z Janem, opowiada historię, w której jego bohater zostaje pokonany, a wkrótce popełnił samobójstwo. Historia demaskuje nierówność społeczną, która niszczy życie ludzi lepiej.

„Buszujący w zbożu”

Ta największa powieść niemal natychmiast znalazła wielu czytelników na całym świecie. Niemniej jednak, krytyka jest dwuznaczny stosunek do produktu, oskarżając pisarza w depresji motywów. Na jasnym, drobnych znaków i cech, co dzieje się w nowej użycia przekleństw, które doprowadziły do zakazu produktu wyjściowego w niektórych stanach. Teraz jest częścią programu szkolnego w literaturze światowej.

Salinger, którego powieści zostały zamknięte na publikację własnej, wolno filmować swoją pracę, kiedy chodziło się w 80-90-tych. Głównym argumentem było to, że produkt z imprez odbędzie się w duszy bohatera, więc pokazać, jak widać i stworzone przez autora, jest prawie niemożliwe.

Powieść opowiada o chłopcu Holden Caulfield. Nikt nie rozumie, a on sam ledwo bierze swoje otoczenie. Dorośnie, a dorastała w tym potwornie szybko rozpadnie się w proch swoje marzenia i ideały. Powieść jest dziwna nazwa, bo w jego umyśle Caulfield Żyjąc marzeniem – złapać dzieci nad przepaścią, gdy zaczęli grać, będzie w niebezpieczeństwie. Jest to stowarzyszenie dość symboliczny. Najprawdopodobniej Holden chce pomóc zachować swoje dzieciństwo dzieciom w ich wesołością i otwartości na świat, gdzie marzenia nie zostały złamane zawsze. Oryginalny tytuł powieść łapacza w zbożu tłumaczy się jako „łapacza w zbożu”.

Cytaty i powiedzonka

Tajemniczy pisarz pozostawił nam nie tylko największe dziedzictwo literackie, ale także wiele aforyzmów. To dlatego, że był to prawdziwy mistrz pióra Salinger. Cytaty prezentujemy najzdolniejszych i najbardziej rozpoznawalny:

• „Ponieważ człowiek umarł, nie można przestać kochać, do cholery! Szczególnie, jeśli był lepiej niż ktokolwiek inny żywy, wiesz?” – głos bohaterki tej historii „Lyapa-wally” pisarz powie prawdę, pełne bólu i prawdy.
• „A te książki urzekają mnie, że jak oni czytać do końca, od razu pomyślałem, że byłoby dobrze, gdyby ten pisarz stał się najlepszym przyjacielem, i do niego można było mówić.” To mówi Holden Kolfild, i trudno nie zgodzić się z nim.

• „Musimy dać z rozmówcą, gdyż zaczął opowiadać ciekawe i wciągające. To tak jak wtedy, gdy osoba mówi z entuzjazmem. To dobrze.” Te słowa też należą do Caulfield.
• „An niedojrzała osoba chce umrzeć za ich przyczynę, a starsze – żyć dla dobra dobra sprawy”.

Konkludując

Czytać czy nie czytać – to nasza wspólna sprawa. Ale pobyt z dala od klasyków literatury światowej, to pozbawić się przyjemności nauczyć się zupełnie nowe światy. Zatem historie Salinger – zupełnie całe mikrokosmosy z jego bohaterów. Wyszukiwania i rozczarowania, życie i prawdziwa katastrofa w ich duszach nie pozostawi obojętnym, wzbogaci wewnętrzny świat i pomagają lepiej poznać samego siebie.