Esej – to gatunek literacki i filozoficzny

Każdy, kto miał w rękach czasopisma lub gazety, w obliczu tego gatunku. I wiele z argumentów i do tworzenia własnych dzieł tego rodzaju. Co to esej? Jest to esej filozoficzny, naukowy, publicystyczny i krytyczny artykuł, artykuł, esej, zazwyczaj pisane prozą. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest wolna interpretacja zjawiska rozwijanie lub badania problemu. Osobisty punkt widzenia autora eseju – jest niezbędnym cechą tekstu. W tym przypadku, osobisty i subiektywny pogląd wyrażony zwykle artystyczną, oryginalny sposób. lub psychologiczne filozoficzne argumenty zawarte w eseju – nie jest w żaden sposób prawa do ostatecznej prawdy lub naukowej wiarygodności. To jest osobista pozycja. Subiektywność i punkt autora widzenia jest zawsze obecny w dziełach tego gatunku.

Oczywiście, eseje, których przykłady czytamy w dziennikach (na przykład, w rubryce „Redakcja”), które zostały utworzone i wielcy filozofowie i poeci, połączyć razem z pomysłów poetyckich obrazów, preparatów paradoksalnych, błyskotliwych aforyzmów. Często te elementy są obecne i opowiadanie lub Translation i analityczne odchodzenia

Estetyczna funkcja tekstu w eseju – kluczową rolę w definiowaniu i wybierając tematy i język środków wyrazu. wzory mowy powinien reprezentować erudycji i elokwencji autora.

Essay – otwarta forma literacka. Autor zajmuje jakąś próbę wniknięcia w istotę zagadnienia, że adresy, ale nie reprezentuje wszystkie argumenty, jak w stylu naukowego, i sprawia, że subiektywny wybór. eseje często przygotowane i opublikowane, wydają się niepełne, niedopowiedziane. Jednakże, jest to wolna kompozycja i potwierdza umiejętności literackiej autora.

Eseje – gatunek szczególnie silny na podstawie skojarzeń i cytatów. Opiera się ona na zasadzie wolnych wiązań, to nie powinno być w porządku chronologicznym lub tematyczny porządek, hierarchia argumenty. Wyjątkiem jest esej jako gatunek wybranego do niektórych części pisemnej egzaminu. Fragmentacja, dobrowolne stowarzyszenia, rodzaje i gatunki synkretyzmu eseju – jest jego specyfika. Tekst ten łączy w sobie cechy wielu gatunków. Jedną z istotnych cech eseju jest intertextualism. Autor może korzystać z różnych cytatów, powiedzeń, aluzje do innych dzieł literatury i kultury. Można go przeprowadzić aluzje historyczne i filozoficzne. W toku myśli autora mogą bezpłatnie odwrót, nie jest powiązany z głównym problemem.

Napisać dobry esej, przygotować plan, który będzie oś składu tekstu, należy użyć liczby słów kluczowych, stowarzyszeń, cytatów. Spróbuj znaleźć podobieństwa między zjawiskami, dziwnych aforyzmów, myśli. Pamiętaj, aby wyrazić swoje myśli. Cytaty można je obalić, można argumentować, ale nie zapomnij podać źródła.

Oryginalny tytuł, który może być metaforą, pytanie retoryczne, przysłowie, udekorować esej. Zanim wprowadzi czytelnika do tematu swojego rozumowania, można wprowadzić go do huśtania się rzeczy z pomocą motto. Esej nie wymaga wyraźnej zakończenie lub wyciągnięcia wniosku, że nie potrzebuje „moralność”, jak to jest w zwyczaju w maksym lub bajek. Jednak, aby podsumować swoje myśli i jeszcze raz podkreślić swój punkt widzenia w tej sprawie, o którym mowa jest wart.