„Regidron” z wymiotami i zatrucia

Do korekty równowagi i odzyskanie równowagi elektrolitowej w organizmie energii służy lek „Regidron”, który jest połączony lek. Stabilizuje równowagę wodno-elektrolitowej, zaburzenia w wyniku szeroko zakrojonych biegunki lub ciężkiego odwodnienia z powodu pewnych innych powodów. Lek jest uwalniany w postaci proszku umieszczono w workach z folii aluminiowej, które są pakowane w kartony na 4 lub 20 sztuk każda. W jednym saszetka zawiera: Chlorek sodowy 3,50 g Cytrynian sodowy 2,90 g Chlorek potasu 2,50 g Dekstroza 10,0 g białej krystalicznej leku jest łatwo rozpuszczalny w wodzie. Przed podaniem rehydron przygotowany roztwór Przejrzysty, bezbarwny, bezwonny, i przy czym słodki smak słony.

Jak korzystać rehydron? Proszek (pakiet) rozpuszczono w 1 litrze wody, która uprzednio przegotowanej i pozostawiono do ostygnięcia. Roztwór powinien być doprowadzony do temperatury pokojowej przed użyciem mieszany. Lek jest wskazany do stosowania w następujących warunkach: potrzebę przywrócenia równowagi płynów i elektrolitów ciała pacjenta, ostra biegunka (łącznie cholerę). Również służy do korekcji kwasicy, w celu ułatwienia objawy udaru cieplnego, w celu zapobiegania obciążeń fizycznych i termicznych z nadmiernej potliwości. Rehydron stosowany również w przypadku zatrucia łagodnej do umiarkowanej odwodnienia spowodowane ostrym biegunka i spadek masy ciała charakteryzuje się od 3 do 10%.

Gotowy do picia małymi łykami roztworu po każdym ataku biegunki. Przed rozpoczęciem leczenia pacjenta zważono i monitorowano zmiany masy przed jej odzyskania. W ciągu pierwszych 10 godzin leczenia pacjenta uzyskując roztwór 2 razy więcej utraty wagi. Dzieci powyżej trzech lat i dorośli piją od 500 ml do 1000 ml, a następnie 200 ml bezpośrednio po każdej biegunki. Jeśli biegunka towarzyszą wymioty, a następnie podjąć rehydron wymioty po 10 minutach.

Należy pamiętać, że lek ma szereg przeciwwskazań, dlatego wszystkie ostrzeżenia powinny być odczytywane w instrukcji. Pacjenci z pierwszym jak i drugim typem cukrzycy, niewydolności nerek i innych przewlekłych chorób wymaga dokładnej kontroli w czasie terapii rehydron aż do hospitalizacji. Takie jak poważne przeciwwskazania nieprzytomny, niedrożność jelita lub nadwrażliwości na lek.

Jeśli lekarz przepisze rehydron wymioty lub zatrucie, raport o żadnych leków, które są obecnie otrzymujących lub przyjmujących pacjenta (w tym ziół, nalewki i napoje). Jest to ważne, jak ważne jest w celu łagodzenia objawów stanu chorobowego i uniknąć ryzyka pogorszenia jest interakcja z innymi lekami. Rehydron mogą wpływać na inne substancje, które zmieniają się ich właściwości, w kwaśnym środowisku żołądka. Dlatego nie powinni przyjmować tego leku samodzielnie, trzeba skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że ewentualne połączenie z innymi lekami, aby być bezpieczne.

W ciężkim odwodnieniu, gdy utrata masy ciała przekraczająca 10%, przeznaczony do rehydratacji w postaci wlewu dożylnego. Następnie użyj rehydron w leczeniu biegunki. Wszystkie możliwe działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas robienia rehydron wymioty lub inne objawy odwodnienia, pacjent powinien wiedzieć. Należy również pamiętać, że różni ludzie na ten lek będzie działać inaczej. Ale w każdym przypadku, pacjenci nie powinni przekraczać zalecanej dawki. W przypadku przedawkowania może rozwijać hipernatremia (stan, w którym na skutek utraty wody i elektrolitów obserwowany wzrost stężenia we krwi jonów sodu). Objawy hipernatremii obejmują senność, osłabienie, splątanie, pobudzenie nerwowo-mięśniowej, zatrzymanie oddechu lub śpiączkę.

U pacjentów z osłabioną funkcją nerek wymioty rehydron lub innych objawów odwadniania należy podchodzić ostrożnie, jak to możliwe metabolicznej alkalozy (wzrost pH krwi i tkanki z powodu nagromadzenia produktów metabolizmu alkalicznych). Zasadowica metaboliczna może prowadzić do trudności w oddychaniu, stymulacji nerwowo-mięśniowej, tężcowi i drgawki. W przypadku poważnych konsekwencjach stosowania silnego oporu rehydron przedawkowania. Korektor i równowagi elektrolitowej powinny być oparte na informacjach uzyskanych na podstawie badań laboratoryjnych.