System polityczny Rosji 19-21 wieków. Wybitni rosyjscy politycy

Nasz kraj przez trzy stulecia udało się uzyskać niemal wszystkie tryby istniejące w szczelinie między niewolnictwem i demokracji. Niemniej jednak, w czystej postaci nie ma i żaden system nie miało miejsca, to zawsze była szczególna symbioza. A teraz rosyjski system polityczny łączy elementy systemu demokratycznego i instytucje autorytarne i metod zarządzania.

Na trybów hybrydowych

Termin ten odnosi się do naukowych reżimów gdzie scalić oznaki autorytaryzmu i demokracji, a większość z tych systemów – pośrednich. Definicje są bardzo wiele, ale z pomocą kompleksowej analizy nich można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa badaczy widzi w tryb hybrydowy jako demokracji nieliberalne, czyli demokracji, minus sekundę, a wręcz przeciwnie, uważa, że system polityczny Rosji lub konkurencyjnego autorytaryzmu wyborczego, który jest autorytaryzm plusem.

Sama w sobie, definicja „trybie hybrydowym” jest dość popularne, ponieważ ma niby nie przesądzoną i neutralne. Wielu naukowców uważa, że system polityczny w Rosji wszystkie nieodłączne elementy demokratyczne pozwala do dekoracji: parlamentaryzmu, system wielopartyjny, wybory i wszystko, co jest demokratyczne, tylko zatuszować autentyczne autorytaryzm. Jednak należy zauważyć, że takie imitacje porusza się w przeciwnym kierunku.

w Rosji

System polityczny w Rosji próbuje przedstawiać się w tym samym czasie i bardziej represyjny, a bardziej demokratyczny niż w rzeczywistości jest. Skala autorytaryzmu – demokracji jest wystarczająco długi, aby przedmiot tego sporu naukowego znaleźć konsensus. Większość naukowców były wygięte do kwalifikacji hybrydowego reżimu w kraju, w którym istnieje legalnie przez co najmniej dwóch partii politycznych biorących udział w wyborach parlamentarnych. Należy również kampanie wyborcze z prawem i prawidłowe Wielu producentów. Następnie forma autorytaryzmu przynajmniej przestaje być czysty. Ale to nie jest ważne, to fakt, konkurencja pomiędzy samymi stronami? Pewna liczba naruszeń wolności liczy wyborczych?

Rosja – federalną republiką prezydencką-parlamentarny. W każdym razie, więc to zadeklarowana. Imitacja – to nie jest oszustwo, według nauk społecznych. Jest to znacznie bardziej złożone zjawisko. Hybrydowe systemy mają tendencję do korupcji na bardzo wysokim poziomie (w tym w sądzie, a nie tylko w wyborach), nepodotchotnoe Parlamentu rządu, pośrednie, jednak ścisłej kontroli władz nad mediami, ograniczonych swobód obywatelskich (utworzenie organizacji publicznych i spotkaniach publicznych). Jak wszyscy wiemy, dane wykazuje oznaki systemu politycznego w Rosji dzisiaj. Jednak warto prześledzić całą ścieżkę, która odbyła się w rozwoju politycznym swojego kraju.

wieku wcześniej

Konieczne jest, aby pamiętać, że Rosja jest w drugiej warstwie krajów zaczęły rozwoju kapitalistycznego, z początku będzie ona znacznie później krajach zachodnich, które są uważane za poważne. Mimo to niewiele ponad czterdzieści lat, zrobiła w ten sam sposób, w jaki te kraje upłynęło wiele wieków. Stało się to ze względu na bardzo wysokie tempo wzrostu w przemyśle, i przyczyniły się do polityki gospodarczej rządu, aby wymusić rozwój wielu gałęzi przemysłu oraz budowę kolei. Tak więc system polityczny Rosji na początku 20 wieku w tym samym czasie z rozwiniętych krajów weszło imperialistycznej scenę. Ale dano to nie jest łatwe, kapitalizm w tej formacji burzliwej nie mógł ukryć kły. Rewolucja była nieunikniona. Dlaczego i jak zmienić system polityczny w Rosji, co czynniki bodźcem do radykalnych zmian?

Sytuacja przedwojenna

1. Monopoly wstał szybko, w oparciu o wysokiej koncentracji kapitału i produkcji, wychwytując wszelkie dominującą pozycję ekonomiczną. dyktatura kapitału opiera się wyłącznie na własnym rozwoju, niezależnie od kosztów zasobów ludzkich. Chłopi nie inwestować jeden, i to stopniowo traci zdolność do karmienia kraj.

2. Przemysł gęste obrazy są łączone z bankami, kapitał finansowy wzrosła, a tam jest oligarchia finansowa.

3. Ze względu na eksport tego kraju towarów i przepływu surowców, zakupiony masową skalę i wycofanie kapitału. Formularze są zróżnicowane, ponieważ są one teraz: pożyczki państwowe, inwestycje bezpośrednie w gospodarkach innych państw.

4. Były międzynarodowe związki monopolistyczne i nasilenie walki o rynki surowców, sprzedaży i obsługi inwestycji kapitałowych.

5. Rywalizacja o wpływy między bogatymi krajami świata osiągnęła swój punkt kulminacyjny, to co najpierw doprowadziły do licznych lokalnych wojen, a następnie rozwiązał pierwszej wojny światowej. A ludzie są już zmęczeni wszystkie cechy systemu społecznego i politycznego w Rosji.

Koniec 19 i początku 20 wieku: gospodarka

Boom przemysłowy lat dziewięćdziesiątych, oczywiście, zakończył trzy lata poważnego kryzysu gospodarczego, który rozpoczął się w 1900 roku, po którym przyszedł jeszcze bardziej długotrwałej depresji – aż do 1908 roku. Wtedy nie było w końcu jakiś czas prosperity – liczba lat wytwórczych od 1908 do 1913 roku pozwoliło na gospodarkę zrobić kolejny krok, gdy produkcja przemysłowa wzrosła pół razy.

Wybitne postacie polityczne w Rosji, przygotowali rewolucję z 1905 roku oraz liczne masowe protesty, prawie stracił podatny platformę dla swoich działań. Monopolizacja otrzymała kolejny bonus w rosyjskiej gospodarce: dużo małych firm zostały utracone w czasie kryzysu, a nawet więcej średnich przedsiębiorstw zbankrutowało podczas depresji, poszedł słabych i mocnych produkcji przemysłowej mogła skupić w swoich rękach. Przedsiębiorstwa masa licytowane, to monopole Time – kartele i syndykaty, które zostały połączone w celu najlepiej sprzedawać swoje produkty.

polityka

System polityczny Rosji na początku 20 wieku była monarchią absolutną, cała moc był cesarz z obowiązkowego tronu cesarskiego. Dwugłowy orzeł z regalia królewskie dumnie wznosi się na ramionach, a flaga była taka sama, jak jest dzisiaj – biało-niebiesko-czerwony. Gdy zmiana systemu politycznego w Rosji i nie będzie dyktatura proletariatu, flaga jest po prostu czerwone. Jak krew, którą przelał ludzie przez wiele wieków. I na ramionach – sierp i młot z uszami. Ale to będzie dopiero w 1917 roku. I pod koniec 19 wieku i na początku 20. w kraju nadal system stworzony w ramach Aleksandra Pierwszy triumfował.

Rada Stanu była zakonosoveschatelnogo nie rozwiąże niczego, można tylko wyrazić opinie. Żaden projekt bez podpisu króla nigdy nie stała się prawem. Sąd wyrzucać Senatu. public affairs regulacje Ministrów, ale także bez króla tutaj niczego nie rozwiązuje – to był system polityczny Rosji w 19 wieku i na początku 20. Ale Ministerstwo Finansów i Ministerstwo Spraw Wewnętrznych już najszerszym kompetencji. Finansiści może dyktować warunki i do króla, a poszukiwania tajnej z jego tajnych policyjnych prowokatorów, cenzura korespondencji, cenzury politycznej i dochodzenia, jeśli nie dyktował, i może mieć wpływ na decyzję królewską radykalnie.

emigracja

niesprawiedliwość cywilnego, grób sytuacja w gospodarce i represje (tak, nie Stalin wymyślił je!) doprowadziły do rosnących i wzmocnionej strumienia emigracji – i to nie 21, ale 19 minut! Chłopi opuścił kraj, przechodząc najpierw do krajów sąsiadujących – do pracy, a potem rzucili się na całym świecie, to kiedy rosyjskie osady powstały w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Argentynie, Brazylii, a nawet w Australii. Nie rewolucja 1917 roku , a kolejna wojna doprowadziła do tego przepływu, są one po prostu jakiś czas nie pozwolił mu zanikać.

Jakie są przyczyny takich wypływy przedmiotów w XIX wieku? System polityczny Rosji w 20. wieku, nie każdy może zrozumieć i zaakceptować, więc powód jest jasny. Ale ludzie uciekli z monarchii absolutnej, jak tak? W uzupełnieniu do molestowania na tle etnicznym, ludzie nie mieli wystarczającego warunku lepszą edukację i szkolenia specjalistycznego w zakresie profesjonalnych, obywatele szukaliśmy godnego stosowania jego umiejętności i energię do otaczającego życia, ale to było niemożliwe dla tak wielu powodów. A duża część imigracji – Wiele tysięcy ludzi – byli bojownicy przeciw autokracji, przyszłych rewolucjonistów który prowadził piony na stron skrzydłami, opublikowane gazety, pisał książki.

ruch wyzwolenia

Sprzeczności w społeczeństwie były tak ostre, na początku XX wieku, co często miało formę tysięcy protestów publicznych, w sytuacji rewolucyjnej warzenia skokowo. Wśród uczniów ciągle szaleje burza. Ruch robotniczy odegrała bardzo ważną rolę w tej sytuacji, i tak już zostało ustalone, że w 1905 roku sprawia, że wymagania w połączeniu z polityką gospodarczą. System społeczny i polityczny w Rosji zachwiał zauważalnie. W 1901 roku robotnicy strajkowali maja Dzień Charkowie równocześnie ze strajku w fabryce Obuchow Petersburga, gdzie nie były powtarzane starć z policją.

Przez 1902, strajk obejmowało całą południową część kraju, z Rostowa. W 1904 roku strajk generalny w Baku i innych miastach. Ponadto, shirilos i ruch w szeregach chłopstwa. Buntowali Charkowie i Połtawa w 1902 roku, tak bardzo, że był całkowicie porównywalne z wojen chłopskich Pugaczowa i Razin. Liberalna opozycja podniosła również swojego głosu w kampanii ziemstwo w 1904 roku. W takich okolicznościach, organizacja protestu miała się odbyć koniecznie. Rząd jednak jeszcze nadzieję, ale jeszcze nie poczynił żadnych kroków w kierunku radykalnej przebudowy i bardzo powoli zmarł dawno przeżyła swój system polityczny w Rosji. Krótko mówiąc, rewolucja jest nieunikniona. A miało to miejsce 25 października (7 listopada), 1917, znacznie różni się od poprzednich: burżuazyjno – 1905 i lutym 1917, kiedy to władze pojawiły Rządu Tymczasowego.

Latach dwudziestych XX wieku

System stan imperium rosyjskiego w tym czasie radykalnie zmieniło. Na całym terytorium, z wyjątkiem krajów bałtyckich, Finlandii, Białorusi i Zachodniej Ukrainy, Besarabii, to dyktatura bolszewików jako alternatywny system polityczny z jednej partii. Inne partie Radzieckiego, który istniał jeszcze na początku lat dwudziestych, zostali pokonani: SRS i mienszewików została rozwiązana w 1920 roku, Bund – w 1921 oraz w 1922 roku przywódcy eserowców oskarżonych o kontrrewolucji i terroryzmu, wypróbowane i stłumione. Z mienszewików zrobił się trochę bardziej humanitarny, ponieważ społeczność międzynarodowa protestowali przeciwko represjom. Większość po prostu wyrzucony z kraju. Więc opozycja została zakończona. W 1922 roku, sekretarz generalny KC RKP (b) został powołany do Iosif Wissarionowicz Stalin, i to przyspieszyło centralizacji partii, jak również technologii wytwarzania energii – o sztywnych struktur wertykalnych w lokalnych urzędach.

Terror gwałtownie spadła i szybko zniknął całkowicie, choć jako takie praworządności we współczesnym znaczeniu nie został zbudowany. Jednak w 1922 roku, zatwierdzony przez cywilnych i Kodeksie Karnym, zniósł trybunały ustanowionych przez adwokatów i prokuratorów, cenzura jest zabezpieczona przez Konstytucję i Czeka przekształcony GPU. Koniec wojny domowej był czas narodzin republik radzieckich: RFSRR, białoruskiej, ukraińskiej, ormiańskiej, Azerbejdżanu, Gruzji. Były bardziej Khorezm i Buchara i na Dalekim Wschodzie. I wszędzie był prowadzony przez partię komunistyczną, a rosyjski system państwowy (RSFSR) nie różniła się od rzędu, powiedzmy, ormiański. Każda republika ma własną konstytucję, własny rząd i administrację. W 1922 roku rząd sowiecki zaczął łączyć w unii federalnej. Chodzi nie było łatwe, a nie jest to łatwe, jak się okazało, nie na raz. Utworzyło Związek Radziecki był federalny formularz, gdzie formacja krajowy miał tylko autonomię kulturową, ale to było bardzo mocno zrobienia: w latach 20. stworzył ogromną liczbę lokalnych gazet, teatrów, szkół narodowych, literatura w ogóle, bez wyjątku, języki ZSRR masowo publikowane, i wielu ludzi, którzy nie mieli języka napisano dostał, co przyniósł najjaśniejsze umysły naukowca na świecie. Związek Radziecki wykazał niezrównaną moc, pomimo faktu, że kraj okazał się dwa razy w gruzach. Jednakże, nie jest zniszczona przez wojnę przez siedemdziesiąt lat, a nie w więzieniu, ale … sytości i zadowolenia. I zdrajcy wewnątrz klasy panującej.

21 wiek

Jaki jest obecny reżim? To nie jest 90., kiedy władze odzwierciedlają nagle tylko interesy burżuazji i oligarchia pojawił. Szerokie filistyńscy mass media były podogrevaemy w ich własnym interesie i nadzieję w niedalekiej przyszłości „luzem”. To nie był system, ale raczej jej brak. Pełna grabieży i bezprawia. Co teraz? Teraz system państwowy Federacji Rosyjskiej, według niektórych ekspertów, jest bardzo przypominający bonapartystycznego. Odwołanie do nowoczesnego programu transformacji rosyjskiej pozwala zobaczyć podobne opcje w nim. Ten program został uruchomiony jako korekta poprzedniego kursu radykalnych przemian społecznych związanych z odrzuceniem źle prześwietlone radzieckiego modelu społeczeństwa, w tym sensie, oczywiście, ma orientację konserwatywne. Uprawomocnienia wzór dla nowego rosyjskiego systemu politycznego dzisiaj posiada również podwójną naturę, są oparte zarówno na demokratycznych wyborów i zasadności tradycyjnego Radzieckiego.

Stan kapitalizm – gdzie to jest?

Twierdził on, że istnieje system kapitalizmu państwowego w czasach ZSRR. Niemniej jednak, każdy kapitalizm opiera się przede wszystkim na zyski. Teraz – jest bardzo podobny do systemu z jej spółek publicznych. Ale w ZSRR, nawet gdy Kosygin próbował znaleźć dźwignie gospodarcze, takie nie istnieją. Związek Radziecki był system przejściowy, z cechami socjalizmu oraz – w mniejszym stopniu – kapitalizmu. Socjalizm przejawia się nie tylko w zakresie alokacji środków publicznych do gwarancji państwowych konsumpcyjnych dla osób starszych, chorych i niepełnosprawnych. Przypomnijmy, że nawet emerytury dla wszystkich pojawiła się dopiero w ostatniej fazie istnienia kraju.

Ale tu jest organizacją w zarządzaniu życiu publicznym i gospodarka kapitalistyczna nie było, to jest całkowicie zbudowany na zasadach technokratycznymi zamiast kapitalisty. Ale socjalizm w najczystszej formie nie jest ZSRR znal.Razve który był dostępny dla publicznej własności środków produkcji. Jednak własność państwowa nie jest równoznaczne ze społeczeństwem, ponieważ nie ma możliwości dysponowania nieruchomości, a czasami nawet wiedzieć, jak to zrobić. Otwartość na stale nieprzyjaznym środowisku nie jest to możliwe, tak, że nawet w informacji był monopolem państwa. Nie reklama, gdzie warstwa menedżerów zarządzania informacjami w postaci prywatnej posesji. równość społeczna – zasada socjalizmu, to jest, nawiasem mówiąc, dzięki czemu materiał nierówności. Antagonizm pomiędzy tamtejszymi klas żadna inna warstwa społeczna nie jest hamowany, a tym samym chronić korzyści społeczne nikomu nie przyszło. Jednakże, nie było potężne wojsko, a wokół niego – masa urzędników, którzy mieli nie tylko ogromną różnicę w wynagrodzeniu, ale ma też zalety całego systemu.

współpraca

Socjalizm w czystej postaci, jak Marks widział w danym kraju nie może być zbudowany. Słynne dwudziestych trockista XX wieku Saahobaev twierdził, że zbawienie świata – tylko w światowej rewolucji. Ale to jest niemożliwe, ponieważ są w zasadzie sprzeczności przeniesione z krajów pierwszego rzędu w industrializacji krajów trzeciego świata. Ale można zapamiętać niesprawiedliwie deptane nauki Lenina, który zaproponował, aby zmienić punkt widzenia budowania socjalizmu w społeczeństwie cywilizowanym kooperantów.

własnością państwa nie powinny być w tym samym czasie przeniesiono do spółdzielni, po prostu wszystkie przedsiębiorstwa wdrożyły zasady samorządności. Żydzi zrozumieli prawidłowo – w kibuców posiada wszystkie cechy firmy, która opisuje Lenina. W ten sam sposób przedsiębiorstwo praca związkowa w Ameryce, a my istniał podczas restrukturyzacji krajowego planu przedsiębiorstwa. Jednak w warunkach kapitalizmu, dobrobyt tych branżach jest problematyczne. W najlepszym wypadku, tworzą zbiorowy kapitalistycznego przedsiębiorstwa. uchwycić tylko całą władzę polityczną proletariatu może służyć jako podstawa do budowy socjalizmu.