Instalacja "Tornado" – dziedzica legendarnej "Katyusz"

Kiedy w 1983 r. Stany Zjednoczone przyjęły MLRS MLRS, który w swych cechach był porównywalny do radzieckiego systemu "Uragan", użytego w 1975 r., Kraje NATO uznały, że złapały Związek Radziecki na wiele systemów startowych. Jednak spodziewali się niespodzianek. Cztery lata później, w 1987 roku, instalacja "Smerch" została oddana do użytku pułkom artyleryjskim Armii Sowieckiej.

Historia stworzenia

Oprócz zadania tradycyjnego niszczenia sprzętu, broni, siły roboczej, lotnisk i personelu, w celu opracowania nowego systemu reaktywnego, przed nim także niszczycielskie pociski. Aby to zrobić, konieczne było zwiększenie dokładności i zasięgu ognia. By opracować taki system, zaprojektowany został projekt firmy Tula State Research and Production Enterprise "Splav", na której zaprojektowano wiele instalacji rakietowych Rosji. Głównym projektantem był Aleksander Nikitowicz Mikaniewicz, a po jego śmierci – Gennadij Denezhkin.

Projekt i funkcje

Na samym początku pracy projektanci stają przed jednym istotnym problemem. Wszystkie urządzenia rakietowe w Rosji i na świecie, począwszy od legendarnej Katyuszy, z coraz większym zasięgiem ognia straciły główną przewagę – nie udało się pokonać siatkówki celu, a duża dyspersja pocisków była dotknięta. Aby zaradzić tej wady, po raz pierwszy na świecie, dokonano korekty w trakcie lotu wspomnianej amunicji pod kątem skoku i zejścia. W wyniku zastosowania unikatowego systemu kontroli osiągnięto dokładność w dwóch, a dokładność była trzykrotnie wyższa niż w przypadku podobnych obcych instalacji do strzelania wulkanu. Ponadto, powłoka wykorzystuje bardziej zaawansowany silnik wysokoprężny. Wszystkie te innowacje pozwalają rozważyć, że instalacja "Smerch" jest bronią o zasadniczo nowym poziomie, która nie ma analogów pod względem zasięgu i uderzającej siły ognia, zniszczenia pojazdów opancerzonych i żywych sił potencjalnego wroga.

Zestaw amunicji

RCD "Smerch" – instalacja pożaru salwowego . W komplecie znajduje się 12 rurek prowadzących, w których znajdują się 12 rakiet różnego typu. Zastanówmy się nad niektórymi z nich. Obudowa 9M55K ma część główną z elementami fragmentacji. Zaprojektowany, aby pokonać nieuzbrojoną maszynę i siłę roboczą na wolnym powietrzu. Powłoka 9M55K1 zawiera elementy samoprzylepne. Zaprojektowany do zniszczenia czołgów pojazdów pancernych i czołgów. Pociski 9M55K3 i K4 są odpowiednio wykorzystywane do usuwania min przeciwpiechotnych i przeciwpancernych. Część głowicy 9M55K5 jest wyposażona w 646 elementy bojowe o łącznym efekcie fragmentacji. Strzelili 120 mm jednorodnej pancerza i są najbardziej skuteczni przeciwko zmotoryzowanej piechocie poruszającej się w pojazdach bojowych piechoty i opancerzonych statków osobowych. Pocisk 9M55F zawiera odłączalną głowicę o wysokiej wybuchowości. Zniszczy żywą, węzły komunikacyjne, siedziby, obiekty wojskowo-przemysłowe. Najbardziej niszczycielskim pociskiem "Smercha" jest 9M55S, wyposażony w głowicę termobariczną (tzw. Bomba wybuchowa lub bomba próżniowa). Są sklasyfikowane materiały testów stanowych, w których określono efektywność jego wykorzystania.

Obecnie na podstawie powyższej amunicji opracowano nowe rakiety o zwiększonym zasięgu rozbicia 90 km. Należy zauważyć jeszcze jedną niestandardową głowicę. Jest to pocisk z bezzałogowym pojazdem lotniczym, który ma monitorować wroga i przeprowadzić inspekcję przez pół godziny, a także ma wysoki stopień niewłaściwości z powodu niewielkich rozmiarów.

Skład kompleksu MLRS

Instalacja "Smerch" w siatkówce składa się z pojazdu bojowego 9A52, zbudowanego na podstawie czterosuwowego podwozia wysokoprężnego MAZ-543. Wyposażony jest w pakiet 12 prowadnic w kształcie rur, urządzeń komunikacyjnych i sprzętu do zwalczania pożarów. Aby załadować wyrzutnię, stosuje się maszyną transportującą, która ma indeks 9T234, także na podwoziu MAZ-543. Wersja eksportowa MLRS zapewnia, na prośbę klienta, wymianę samochodu "Tatra-816". Wynika to z faktu, że w niektórych krajach, na przykład w Indiach, istnieje dobrze rozwinięta usługa tej firmy. W celu zapewnienia skutecznego zwalczania używania urządzenia, stosuje się następujące elementy: AOO (automatyczna kontrola przeciwpożarowa) 9S729M1 Kompleks "Slepok-1" na podwoziu KamAZ-43114 ("Tatra-T815"); Samochód do badań topograficznych (indeks 1Т12-2М, GAZ-66); Kompleks radiolokacyjny meteorologiczny 1B44 "Uśmiech" ("Ural-43203").

Kraje z RCDO

W czasach upadku Związku Radzieckiego instalacja "Smerch" była obsługiwana przez trzy pułki artylerii rakietowej. 336. pułk pozostawał w Białorusi po 1991 r., 337 w Rosji i 371 na Ukrainie. Oprócz powyższych stanów, instalacje obsługują w Azerbejdżanie, Algierii, Wenezueli, Gruzji, Indiach, Kuwejcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Peru i Turkmenistanie. Niektóre pojazdy wojskowe do tych krajów zostały dostarczone bezpośrednio przez Rosoboronexport, a niektóre zostały sprzedane z rezerw sowieckich Ukrainy i Białorusi. Chiny produkują SCD "Smerch" na licencji w obudowie.

Perspektywy rozwoju

We współczesnej Rosji powstają nowe systemy rakietowe. Zdjęcie o jednym z nich zostało przedstawione Państwu. To jest instalacja Kama w nowym podwoziu KamAZ-6350 z 6 przewodnikami zamiast 12, które po raz pierwszy pokazano na pokazie lotniczym MAKS-2007. Trwają także prace nad rozwojem nowej generacji Tornado, które wkrótce zostaną wprowadzone do służby bojowej zarówno w armii rosyjskiej, jak iw siłach zbrojnych innych państw.