Wilk tasmański – tajemniczy drapieżnik w Australii

Wilk tasmański, zwany także tilatsinom lub torbacz tiger – jeden z najbardziej tajemniczych zwierząt, które kiedykolwiek żyły na naszej planecie. Trzy i pół wieku temu, holenderski podróżnik Abel Tasman w południowo-zachodnim krańcu kontynentu australijskiego została odkryta duża wyspa później otrzymała nazwę jego odkrywcy. Marynarze wysłany ze statku odkryć ten kawałek ziemi, mówił o wizji torach, podobnych do wydruków Tiger Paw. Tak więc w połowie XVII wieku, urodził torbacz tygrysa tajemnicę, której pogłoski zbłądził ciężko w ciągu najbliższych kilku wieków. Potem, kiedy już Tasmania zamieszkane przez osadników z Europy, zaczęły pojawiać się świadka.

Pierwszy mniej lub bardziej autentycznie zgłaszane wilk workowaty został opublikowany w brytyjskim czasopismach naukowych w 1871 r. Znanym i naukowców naturalistą D. Sharpe badali natywnych ptaków w jednym z dolin Queensland. Pewnego wieczoru zauważył dziwne zwierzę piaskowe kolory z bardzo widocznymi paskami. Nietypowe gatunki zwierząt może zniknąć nawet przed naukowiec był w stanie nic zrobić. Sharpe później okazało się, że zginęło blisko tego samego zwierzęcia. Natychmiast udał się na miejsce i dokładnie zbadać skórę. Jego długość wynosi półtora metra. Niestety, nie udało się utrzymać tę naukę skóry.

Wilk tasmański (zdjęcie to potwierdza) jest pod pewnymi względami pewne podobieństwo z kła, dla której zawdzięcza swoją nazwę. Przed pojawieniem kontynentu australijskiego, biali osadnicy, którzy przynieśli ze sobą swoją ulubioną owce tilatsin polowanie małych gryzoni, wallabies, torbacz possums, borsuki, Bandikowate i innych znanych wtedy tylko lokalne Aborygeni egzotyczne zwierzęta. Najprawdopodobniej wilk tasmański nie wybrał gry pościg i stosowanie taktyki zasadzce, czyha na zdobycz w odosobnionym miejscu. Niestety, nauka ma bardzo skąpe informacje na temat życia tego drapieżnika w środowisku naturalnym.

Czterdzieści lat temu, na podstawie licznych ekspertyz, naukowcy ogłosili nieodwracalny zanik tego zwierzęcia. Rzeczywiście, jeden z ostatnich przedstawicieli gatunku był Tasmanian torbacz wilk umarł ze starości w 1936 roku w zoo w Hobart – centrum administracyjnym wyspy Tasmania. Ale niektóre całkiem dobre dowody na temat spotkania z drapieżnikiem zanotowano w latach czterdziestych. Dlatego w ich naturalnym środowisku, był nadal.

Jednak po tych udokumentowane dowody potwierdziły, widząc to zwierzę może być tylko na zdjęciach. Ale nadal mniej niż sto lat temu, był wilk tasmański tak powszechne, że przybysze, rolnicy posiadali prawdziwą nienawiść do tilatsinu kto znajdzie wśród nich złą sława owiec złodzieja. Na głowie miał nawet przypisuje się znaczną premię. W ciągu ostatnich dwóch dekad ubiegłego wieku władze Tasmania zapłacił takich opłat w 2268 roku. Zatem pragnienie łatwe pieniądze zrodził falę rzeczywistym tilatsina polowania. Wkrótce okazało się, że ten zapał doprowadził do niemal całkowitego zniszczenia tego drapieżnika. Na początku XX wieku, był wilk tasmański zagrożone. jego Protection Act weszła w życie tylko wtedy, gdy, według wszelkiego prawdopodobieństwa, będzie musiał nikogo do ochrony …

Ale najwyraźniej, torbacz wilk nadal nie cierpiał los gołębia pasażerów, tarpan i morskiej krowy Steller. W 1985 roku, przyrodnik amator Kevin Cameron od miasta Girravin Australii Zachodniej nagle przedstawiony ze społecznością międzynarodową wystarczająco przekonujących dowodów, że tilatsin nadal istnieje. W tym samym czasie, dowody zaczęły pojawiać się losowo ulotne spotkania z bestią w Nowej Południowej Walii.

Świadków obserwowano dziwne kiwanie lynx zwierzęcia rzucać tyłu tułowia, która według ekspertów badanych szkielety ten gatunek jest zgodny z morfologiczną i anatomiczne struktury workowatego wilk. I wszystkich australijskich zwierząt raz charakteryzuje się podobnymi cechami. Więc nie jest to wyeliminować czas Tasmanian torbacz wilka z „męczeństwa” świata zwierzęcego i ponownie przedłożyć go do listy wciąż żyje, choć nie zamożnych rówieśników?