Wasilij Katchalov – czołowym aktorem Moskiewskiego Teatru Artystycznego

Aktor Wasilij Kaczałow znany w świecie teatru, jak Leonardo da Vinci w świecie sztuki. On wszystko zawarte jest to, że dziś nazywamy utalentowanego radzieckiego artysty. Rysunek podręcznik, nigdy nie studiował aktorstwo, ciesząc się wspaniały malowniczy urok.

Headwaters

02.11.1875, w Wilnie (nowoczesny Wilnie) w rodzinie ks Ioanna Shverubovicha, opat cerkwi, trzeci syn urodził. To był Wasilij Kaczałowa. Biografia aktora opisana szczegółowo V. Ya. Vilenkinym, który mówił o przyszłej genialnego artysty dziecka. Ojciec pochodził z białoruskiej szlachty, jego matka była polska i korzenie litewskie. Rodzina przeprowadziła ostrą edukacji szkolnej, dziecko Basil wychłostać za wady. Oprócz dwóch starszych braci, różnica wieku 10-15 lat, co było później, dwie dziewczynki urodziły: Sonię i Sasha. Zostali wcześnie owdowiała, a ostatnie 26 lat były pod kierunkiem V. Kaczałowa, która mieszkała razem.

Chłopiec otrzymał znakomite wykształcenie w 1. Gimnazjum, które jednocześnie z podziałką E. F. Dzierżyńskiego. Pod wpływem ojca, który przeprowadził serwis z wielkim kunsztem i patosem w głosie, wszedł do gabinetu i zaangażowany w deklamacji. Duże wrażenie na nim zrobił spektakl „The Demon” vilnenskogo teatru, który określa jego uzależnienia. W Gimnazjum wieloosobowym scenie, on, jako szósty równiarka, zadebiutował w roli Generalnego Inspektora, natychmiast stał się lokalną gwiazdą. A potem były rolę i Nozdryov Podkolosina, prawdziwą pasję do miejscowego teatru. Jednak młody człowiek udał się do Uniwersytetu w Petersburgu w ślady swojego starszego brata Anastasem, wykazując, co to znaczy być wykształceni. Wasilij Iwanowicz Kaczałowa opuszcza dom rodziców w 1894-m.

Zacząć działać karierę

Rejestrując się w szkole prawniczej, młody człowiek od razu staje się uczestnikiem grupy teatralnej i równoległe spędza cały swój czas w Aleksandrii Theatre. Zgodnie z zaleceniem aktora M. I. Pisareva jest próbuje jak Valero Moliera „The Miser” w małej teatru (skierowanej E. Karpow), po otrzymaniu błogosławieństwa etapie i uznanie dostępnych talentu. Dramatics Wasilij Kaczałowa (zdjęcie w młodym wieku został przedstawiony w artykule) nauczyłem się świetnym aktorem V. N. Davydova, który prowadził w tym czasie klub teatr studencki. Jego pierwszym sukcesem była rola Neschastlivtseva (AI Ostrovsky „Las”), który w 1895 roku zaprezentowana publicznie. Doping VN Davydov przyszedł razem z młodych talentów.

W wieku 21 lat, młody człowiek staje się już profesjonalny aktor Suvorinsky teatr z pensją 50 rubli. Dokonując zamówienia A A. S. Suworina zaleca się zmianę nazwy Wasilij Iwanowicz Shverubovich bardziej harmonijne. Więc aktor pojawił się przydomek dzięki którym jest on znany na całym świecie. Młody człowiek z powodzeniem łączyć swoją działalność zawodową z wykształcenia, choć twórczość i życie cyganerii całkowicie schwytany. Ale rola z Suworina (grał ich 35) były tylko komedię i charakter wodewilu, więc za radą V. N. Davydova aktor idzie do prowincji, pozostawiając na uniwersytet po czterech latach studiów.

prowincjonalny podczas

Po utalentowanego przedsiębiorcy M. M. Borodayu, 2 lata i 6 miesięcy Wasilija Katchalov grał w dwóch miastach, mówiąc w Saratowie i Kazaniu. Miał obsesję na punkcie pracy, grając w tym okresie około 250 ról. W wieku 23 lat stworzył wizerunek Kasjusza w Szekspira „Yulii Tsezare” otrzymał jednogłośne uznanie. Widzowie hit wygląd aktora: najwyższy wzrost (185 cm), był dość cienka i blada, ale doskonale opanowane ciało. Aktor aktywnie zaangażowany w rękach bardzo długo od charakteru palcach. Ale głównym skarbem był jego uroczy głos. Dźwięczny baryton dosłownie oczarowany siedzi w hali.

Po błyskotliwej Shakhovsky roli w „King of Fiodora” i stworzenie w stolicy Moskiewskiego Teatru Artystycznego (1898), zaczął marzyć o wielkiej scenie. W Kazaniu, poznał swoją przyszłą żonę, aktorkę Ninę Litovtseva (Levestam), który był uczniem Władimir Niemirowicz-Danczenko. To ostatecznie ustalona wyjazdu do Moskwy.

Powstanie Teatru Sztuki

Po przyjeździe w lutym 1900 w Moskwie Sztuki Teatralnej Kaczałowa musiał wydawać Stanisławskiego. Został on wybrany jako miejsce, gdzie miał się pojawić na przemian w dwóch obrazów: Borysa Godunowa i Ivana Groznogo. znaczki okazało w prowincji odegrała negatywną rolę – pokaz był beznadziejnie pokonany. Wasilij Katchalov nie poddał się i nadal iść do teatru, na co dzień, obserwując grę wybitnych aktorów czasie. Poprzez ustawienie przygotowanie „Snow Maiden”, ale nikt opór rolach Berendey. Stanislavski postanowił dać początkujących rolę przewodnią kolejną szansę i nie pomylił się.

Po próbie objął Kaczałowa, świetną robotę na siebie i wymagań dotyczących połowów artystycznych kierowników teatralnych. Triumfalny debiut we wrześniu 1900, odsłaniając przed sobą świetlaną przyszłość przed aktor. Wśród jego pierwszych wybitnych dzieł:

• Baron rola w spektaklu „The Lower Depths”, który Gorki powiedział z podziwem.
• Cezar w tytułowej dramatu Williama Szekspira.
• Role w sztukach A. P. Chehova "The Cherry Orchard" (Trofimov) i "Trzech sióstr" (TUZENBACH).

kariera szczyt

Ten sukces przyszedł Wasilij Iwanowicz w 1905 roku i aż do rewolucji Moskwa będzie tak w nim zakochana, że pokojówka będzie ryzykować dużo pieniędzy sprzedając rzeczy ze swojej szafy, który ścigany przez wielu fanów. Poeta S. Sołowjow nazwałbym go „królem dziewczęcych ideałów”, a publiczność będzie znać wszystkie swoje role bez wyjątku. W każdy włożył zrozumienia osobowości bohatera, oferując niespodziewany, ale dzięki interpretacji cierpienia. Więc namalował zupełnie inny obraz duńskiego księcia, obalając z piedestału, na którym oferowane w poprzednich latach. To pokazuje tragedię Hamleta konfliktem emocjonalnym: zrozumienie niedoskonałości życia i bezradności, aby zmienić coś w nim (1911).

Glumova grać A. I. Ostrovskogo zawsze odgrywała złoczyńcę i karierowicz. Wasilij Katchalov zaoferuje nową interpretację obrazu, gdzie pojawi się on utalentowany i ironiczny, dla których całe życie – gra. A w tej grze, chce być zwycięzcą (1910). Rola Ivana Karamazova (F.M. Dostojewski) – jedna z najtrudniejszych na etapie. Jeden dzień gra go aktor użyje centralny monolog w koncertach, ukazując przez Karamazow rozumienia świata (1910). Później przyznał, że kocha Karamazow w buncie przeciwko Bogu i wiary w moc rozumu. Świeci mu nawet zniszczenie bohater, który usprawiedliwił niesamowite pragnienie życia.

wycieczka

Rewolucja w V. I. Kachalova postawy był ambiwalentny. Z jednej strony był zaznajomiony z rewolucjonisty Nikolai Bauman i uznał spotkanie z nim jedną z najważniejszych w życiu, z drugiej – jego syn Wadim walczył w Białej Armii. Od 1919 roku prowadził częścią trupy tournée w południowej części kraju. Wojna zmusiła aktorów opuścić swoją ojczyznę, a ich zwiedzanie kontynuowane w Europie, Sofii, Pradze, Berlinie, Paryżu, Zagrzeb. Zachód oklaskiwany talent Rosjan i Wasilij Iwanowicz Kaczałowa grać więcej koncertów i po raz pierwszy recytuje „Scytowie” Blok. Człowiek edukacja fenomenalny, czytał Homera i Horacego w greckim – w języku łacińskim.

Powiesić na małe wakacje, trupa zostanie wysłana do nowej podróży, przeprowadzanie objazd USA, które z powodzeniem rozpoczął tournee ze spektaklu „cara Fiodora”. W tym czasie rodzina przeniosła się do wsi niemieckim i K. S. Stanisławski bał się, że wielu aktorów nie wróci z trasy. Wysłał list zapraszając trupę zbierają się w teatrze. W sierpniu 1924 roku pierwszy V.Kachalov wrócił do Moskwy.

życie osobiste

W Wasilij Kaczałow wzięło udział szlachty i zakresu, ale w tym samym czasie, życzliwości i niechęci denerwować ludzi. Uwielbiał rozmawiać, charakter, długie spacery i święto z przyjemności układając je w domu. Jego mieszkanie widział ogromną liczbę znanych osobistości, wśród których był Siergiej Jesienin. Zaprzyjaźnił się z właścicielem Doberman imieniem Jim, napisał piękny wiersz „The Hound of Kaczałowa”.

Od 1900 roku aż do śmierci Wasilij Katchalov była żoną Nina Nikolayevna, który opuścił sparaliżowana po chorobie i nie mógł pojawić się na scenie. Pomógł jej zrobić reżyserię. Na jego 50-lecia Mikołaja grałem w spektaklu o dekabrystów, wystawił swoją żonę. Przypisuje mu się z ogromnej liczby powieści, w tym długoterminowych relacji z aktorką, żoną wielkiego człowieka. Ale on nie zostawił rodzinę, kochający ją tylko syn Vadim.

On hojnie dał sobie ludzi w nieskończoność uwielbieniem scenę. Oprócz występów, przeprowadził wielki koncert, pozostawiając za sobą ogromną liczbę płyt dostępnych na rynku. W 1928 roku zagrał w niemym filmie „White Eagle” (w reżyserii J. Protazanov). Podczas kręcenia „Droga do życia” (1931) powierzono mu czytać wiersze o bezdomnych dzieci, tworząc nastrój obrazu. Stan oszacował swoje zalety rangę Ludowy Artysta ZSRR (1936).

Ostatnie lata swojego życia

Po II wojnie światowej, która odbyła się w ewakuacji, na scenie aktora Teatru Art już wychodzić. Jego ostatnia znacząca rola była BARDIN na sztuce Maksyma Gorkiego „wrogów”. Zachorował na cukrzycę, ale w dalszym ciągu uczestniczyć w przesłuchaniach i programów koncertowych. 30.09.1948 po 50 latach służenia Melpomene zmarł Wasilij Katchalov. Krótka biografia nie zezwala osoba przekazać skalę wielkiego aktora, z opieką, że można mówić o końcu całego teatru epoki.