Białoruskie tańce ludowe są duszą swoich ludzi

Europa Wschodnia – jedna z części naszej planety, która jest znana z bardzo specyficznej kultury. Kraje, które są jej częścią, dawno zjednoczyły się z jednym wielkim państwem. Ale to nie powstrzymało ich od rozwijania ich kultury niezależnie od siebie nawzajem. Wśród tych krajów jest Białoruś.

Białoruskie tańce ludowe i pieśni stanowią integralną część świadomości narodowej tego kraju. Podobnie jak w wielu innych kulturach, są one ściśle powiązane z kalendarzem świąt narodowych i uroczystości rodzinnych. Obejmują one wesela, ojczyzny, kolędy i inne.

Wycieczka do historii

Białoruski taniec ludowy powstał wraz z całą białoruską kulturą od XIV wieku. Źródłami tańców ludowych były nawet jeszcze bardziej starożytne rosyjskie rytuały. Poprzez ten ruch, Białorusini oddali cały charakter i cechy charakterystyczne dla tych ludzi. Pokazują, jak czują życie, jego piękno, temperament i inspirację.

Pory roku miały wpływ na pojawienie się nowych tańców. Białoruskie tańce ludowe są skorelowane z najjaśniejszymi obchodami sezonu. Wynika to z charakteru działań starożytnych Białorusinów, a mianowicie rolnictwa. Na przykład święta takie jak wrak i córki były przyczyną uroczystości jesienią. W zimie główne motywy tańca to kolędy i święty wieczór. W Białorusinach Shrovetide nie tylko pieczone naleśniki, ale także tańczyły całą wioskę. Latem białoruski taniec ludowy był niemal codziennie uhonorowany, jako że młodzi faceci nie przeszkadzali taniec bez powodu. Głównymi wakacjami tego lata był Kupala.

Na Białorusi jest bardzo niewiele tańców samotnych. Ich główny numer – sparowane, masywne tańce.

Białorusini tańczyli pod wszelkimi instrumentami, które były właśnie pod ręką. A ponieważ ludzie są bardzo utalentowani, istniało wiele takich instrumentów: od skrzypiec do tamburyny, od cymbał po harmonie itp. Cóż, jak możesz bez piosenki? Śpiew był najbardziej kochany przez ditties, tak zwane pieśni. Dało to jeszcze bardziej skłonności do tańców i zamienili się w małe, humorystyczne konkursy.

Honorowe uznanie

Białoruskie tańce ludowe od wielu lat istnieją wyłącznie na obszarach wiejskich. Byli uważani za chłopów i niegodni górnych warstw społeczeństwa. I dopiero na początku XIX w. Spopularyzowano tańce białoruskie. Główna rola w tym grała Ignat Buynitsky. Zbiera swoją trupę i podróżuje z nią na terenie całego kraju.

Ci ludzie pokazali, jak taniec ludowy Białorusinów może być emocjonalny i temperamentowy. Popularność tego teatru tylko wzrosła, co dało im możliwość zaproszenia do Polski i Petersburga, a już tam, aby reprezentować tożsamość swoich ludzi.

Ale Buynitsky nie zatrzymał się tam, aw 1907 roku założył białoruski teatr ludowy. Rola reżysera i aktora należała do niego i samego Buinitskiego. Udało mu się przekazać wszystkie kolory tańca ludowego, pokazując jego piękno i charakterystyczne cechy ludzi.

Białoruskie tańce ludowe mają wiele rodzajów. Najbardziej popularne to "Lyavonikha", "Yanka" i "Kryzhachok".

Ulubiony tańca Lyavonikhy

Jak już wspomniano powyżej, większość białoruskich tańców jest sparowanych. "Lyavonikha" nie jest wyjątkiem. Piosenka o tym samym tytule jest podstawą tańca, ponieważ powstała właśnie na podstawie dialogu między Lyavonikha i Lyavonem, a taniec jest prowadzony wokół nich. Liczba uczestników nie jest ograniczona, jeśli tylko można znaleźć parę. Taniec jest bardzo dynamiczny i gwałtowny, ale nieskomplikowany, co przyniosło mu popularność. Zwykle Białorusini położyli swoje domowe ubrania, wykonując je. "Krutiha" – drugie imię tego tańca, które wychodziło z głównego ruchu – przędzenia par.

Kryzhachok

Ta niezwykła nazwa tańca wywodzi się z głównej formy, która decyduje o budowie tancerzy, a mianowicie z krzyża i przejściach ruchów poprzecznie. Popularność "Kryzhachok" nie jest gorsza od "Lyavonikhie".

Ciekawe, że ten taniec w niektórych częściach Białorusi nazywany jest skrótem – "Kryżak". Ogólnie rzecz biorąc, wader w tym kraju nazywa się dzikim drake. Dlatego w tańcach ludzie próbują naśladować ruch tego ptaka. Inną odmianą nazwy jest "Circle", a ruchy są bardziej chętne do kręgu.

Yanka Polka

"Yanka" to białoruski taniec ludowy, który pożyczył główne ruchy z polki ludowej. Wykonywany jest w taki sam sposób, jak "Lyavonikha", tylko dla pewnej piosenki, mianowicie białoruskiego folku "Yanka". Szybkość ruchu jest umiarkowanie szybka. Wykonywane są z entuzjazmem i wesołością typowa dla Białorusinów.

Taniec nie jest wyjątkiem, jest parą. Wszystkie ruchy przechodzą w kole. Para aktywnie dobiera rytm tańca z nogami i wiruje do muzyki.

Białoruska pieśwo ludowe, taniec są ważnymi elementami kultury tego narodu. Uzupełniają się wzajemnie i są ze sobą ściśle powiązani.