Największy na świecie okręt został zbudowany w Rosji. Ta inteligencja statek nazwano „Ural”.
Wyjątkowy rozwój stał się prawdziwą katastrofą prężny floty krajowej. Wszystko zaczęło się od cyfry. Zaskakująco, setki kombinacji opcja została wybrana, 1941. Nie jest konieczne nawet wyjaśnić, co powoduje włączenia tych figur są w milionach osób. Mistycyzm sprawy lub nie, ale projekt „Ural”, który wydatkowano ponad miliard rubli sowieckich w końcu nie przyniesie żadnych korzyści.
Dlaczego to było potrzebne
Aby zrozumieć cel, dla którego radzieccy konstruktorzy stworzyliśmy największy na świecie okręt, zwrócili uwagę na południowej części Oceanu Spokojnego. Że istnieje tajna amerykański poligon, gdzie ziemia międzykontynentalne pociski balistyczne , takie jak MX i „Minimes”, rozpoczętej z Kalifornii do testów. Od 1983 roku, to miejsce odegrało ważną rolę, a jeden z ośrodka badawczego państwa, realizując inicjatywę obrony strategicznej. Pomysł jego powstania należy do Ronalda Reagana, zaplanował na rozbrojenie ZSRR. Wkrótce z tego składowiska rozpoczął uruchomienia rakiet, których celem było przechwycenie i zniszczenie sowieckich głowic jądrowych. Dane telemetryczne dotyczące takich badań mogłyby rzucić światło na machinacji Reagana, ale jak mogli dostać? statki cywilne, takie jak „akademik Królowej” czy „kosmonauta Jurij Gagarin” dla celów wywiadowczych nie były dobre. Mimo, że te statki były wyposażone w specjalny pomiaru testowego systemu monitorowania obiektów kosmicznych, nie mogli produkować na inteligencję, co dzieje się w powyższej zasady w Kwajalein.
Głównym powodem było to, że oni nie mają funkcjonujący radar i wykonywane tylko odbierać sygnały wysyłane przez satelity krajowych. Dlatego nie był pomysł, aby zbudować potężny okręt, zdolną do wychwytywania wszystkie dostępne informacje na temat każdej subcosmic obiektu na dowolnej części trajektorii we wszystkich obszarach oceanów. Od 1941 roku pod numerem projektu powstała – „Titan”. Został on opracowany na podstawie projektu biura Leningrad nazwie „Iceberg” i zbudował statek w zakładzie Bałtyckiego imienia Ordżonikidze.
ciężka praca
W celu stworzenia największej na świecie okręt, wyposażony w najnowsze technologie, potrzebne potężne elektronikę lub zbierania ogromnej ilości informacji o próbnym amerykańskich pocisków nie jest możliwe. Na tworzeniu niezbędnych dla sprzętu „Ural” pracował osiemnaście ministerstwa przy aktywnym udziale własnych biurach projektowych i instytutów badawczych. Wyposażyć ekspertów wyposażenia okrętowego utworzonych do tego celu produkcji Leningrad i przedsiębiorstw techniczne zostały zaangażowane.
Wyniki prac
Największy na świecie okręt został wyposażony w potężny „Coral” systemu nadzoru. Jest on oparty na siedmiu wysokowydajnych systemów elektronicznych. Unikalne informacje są przetwarzane w czasie komputerowej. pod warunkiem, że okazją do rozszyfrowania charakterystyki dowolnych obiektów kosmicznych w odległości tysiąca kilometrów. Zastrzeżony twórcy przewóz obiektów ruchomych „Ural” skład spalin był w stanie określić tajne elementy paliwowe. Ponadto, największy rosyjski okręt posiadał wybitne osiągnięcia w obronie. Tak, to była wyposażona w artylerię, odpowiadają w przybliżeniu uzbrojenia niszczyciela. Amunicja wystarcza na co najmniej dwadzieścia minut ciągłej walce. Na rufie było hangar, który czekał na skrzydłach śmigłowca Ka-32.
Bitwa załoga
Aby sterować „Ural” zespół potrzebne było tysiąc osób, z których co najmniej czterech chorążych i oficerów. Założono oddzielenie kompleksu załoga wywiadu na sześciu usług.
Projektanci zadbali o warunkach dla reszty dowodzenia marynarki. Tak, na „Ural” zostały dostarczone palarni, kino i siłownia, sala bilardowa, automaty do gier, basen i dwie sauny, a także wewnętrzną naturę.
Oczywiście, aby pomieścić sprzęt i wszystko inne potrzebne do organizmu odpowiedniej wielkości. Podstawą budowy 1144 zajął projekt „Kirov” (krążownik rakietowy o napędzie atomowym). W rezultacie, „Ural” chwalił długości dwóch boisk piłkarskich i wysokość od stępki do wózka z dvadtsativosmietazhny domu! 
wielkie plany
Nadzieje przypięte „Ural” Ministerstwa Obrony ZSRR, były po prostu ogromne. Dowodem na to jest fakt, że główny projektant projektu Arkharova niezwiązanej do służby wojskowej, po tym jak praca została wyróżniona nie tylko Bohatera Pracy Socjalistycznej, ale kontradmirał.
„Ural” Wodowanie odbyło się w 1983 roku. Sześć lat później wstąpił siłę bojową w marynarce ZSRR. W tym samym roku, statek udał się do miejsca ich stałej bazy na Pacyfiku.
Wszystko poszło dobrze na początku. Załoga z powodzeniem przetestowane wszystkie cechy unikalnym wyposażeniem. „Ural”, który rozpoczyna łatwo znaleźć amerykańskiego promu kosmicznego „Columbia”, położony jest tysiąc kilometrów. Na statku było więcej i więcej informacji na temat ruchów sprzętu bojowego. Jednak praca z ciągle wychodzi z systemu był bardzo skomplikowany system. Sytuacja pogorszyła się, gdy „Ural” przybył na Pacyfiku – w miejscu stałego wdrażania.
Pierwsza kampania unikalnego statku okazał się być ostatnim. Quay mur nie był przygotowany na to, więc nie ma elektryczności, brak paliwa, brak wody nie został dostarczony z brzegu możliwe. Kotły i generatory wysokoprężne „Ural” nigdy nie należy wyłączać, zmniejszając cenny żywotność, która miała wydać tylko w czasie kampanii. Można powiedzieć, że statek został „zjedzony” sama. Ponadto, w 1990 roku w „Ural” wybuchł pożar, w wyniku awarii zdarzyło aft maszynowni. Więcej niż rok rezerw energetycznych wypełnione maszynę nos, ale potem spalili, a ona nie. Po tym, jedynymi źródłami energii były tylko generatory awaryjne. Środki na naprawy nie było. 
niechlubny koniec
W 1992 roku został zagłuszony przez reaktorów jądrowych statku. Został umieszczony w odległym molo i zamienił się w ogromne oficera wieloosobowym. CER-33 „Ural” zaczęła ironicznie nazywają kayutonostsem i oznacza „specjalny wagon sypialny”.
Aktualny stan
Rosyjskie okręty, aby idealnie dopasować klasyfikacji przyjętej na świecie. Moralnie przestarzałe statki są zastępowane zmodernizowanych wzorów. Flota jest ciągle ulepszane.
„Admirał Kuzniecow”
Największe rosyjskie okręty wojenne, oczywiście, reprezentowana przez klasę lotniskowców. Fleet Pride – samolot do przenoszenia krążownik „Admiral Kuzniecow”. Na jego pokładów szerokości siedemdziesięciu metrów umieszczonych pięćdziesiąt helikopterów i samolotów różnych typów. Korpus pancerny statek. Jest on w stanie wytrzymać bezpośrednie trafienie masy ładunku do czterech kilogramów.
"Petr Veliky"
Rosyjskie okręty i zasilić szeregi krążowników. Zatem wpływ rocket ship „Petr Veliky” uosabia potęgę nowoczesnej marynarki. Jego elektrownia jądrowa jest przeznaczony do pięciu lat pracy. Jest flagowym w północnych Fleet – grupy amortyzatory powietrzne grzmot. Prędkość trzydzieści dwa węzły mogą być utrzymywane w nieskończoność na kursie w obiekcie jądrowym. Autonomiczny załoga podtrzymywania życia wystarczająco sześćdziesięciu dni.
Szok ogródki rakiet cruise zaprojektowane dla zakresu ponad pięciuset kilometrów. Prawdziwie unikalny system kierunkiem grupy: została ona zbudowana na wielowymiarowego algorytmu inteligentnego sterowania.
"Varyag"
Nowoczesne okręty prezentuje kolejny potężny krążownik – „Varyag”. Jest ona podobna do amerykańskich okrętów rakietowych „Ticonderoga” serii, ale rozwija większą prędkość i oferuje imponującą siłę ognia.
Najnowsze okręty zostaną wkrótce zaprezentowane klasy okrętów desantowych. Rosyjscy eksperci planują wyciągnąć te nowe elementy w wodzie bliżej 2020 r. W procesie tworzenia bardziej wyrafinowane korwet i fregat. 
Największe okręty tych „stróżów” zapewnić zaufanie do sił morskich. Rosyjskie okręty stały się światowymi liderami w zakresie: obecności na pokładzie wszechstronność lotniczego do wykonywania zadań ognia, autonomii, ultranowoczesne elektronika, doskonałe właściwości jezdne.
Najbardziej zaawansowane projekty są różne niskie koszty utworzenia i funkcjonowania, co odpowiada globalnych trendów. Według statystyk, w chwili obecnej liczba rosyjskiej floty wynosi nie mniej niż dwieście sztuk. Niestety, niektóre z tych statków są przestarzałe fizycznie i moralnie, nie spełnia najnowsze wymagania bitwy morskiej, muszą być zmodernizowane lub nawet naprawy. Ponadto dodatkowe środki wymagają usług hydrograficznych, części morskich i statków pomocniczych.
Największy okręt żaglowy
„Santísima Trinidad” – prawdziwy gigant wśród okrętów żaglowych. Został on uruchomiony w Hawanie z powrotem w 1769 roku. Był uważany za hiszpańskiej floty ponad trzydzieści pięć lat. Cały kadłub został wykonany z bardzo wytrzymałego materiału – kubańskiego drogiego czerwonego drewna. Grubość płyt osiągnęła sześćdziesiąt centymetrów, co sprawia, że statek praktycznie niezatapialną.
Uzbrojenie gigantycznego morza składał się ze stu trzydziestu dział różnych kalibrów większości. Po przejściu na pokładzie było już sto czterdzieści cztery na raz najpotężniejszych broni. Załoga składała się z ośmiuset do tysiąca dwustu osób.
ważnym zadaniem
Podczas amerykańskiej wojny o niepodległość, w „Santísima Trinidad” miał za zadanie przestraszyć brytyjskie okręty wrogów w Kanale La Manche. Podczas bitwy w pobliżu Cape St Vincent statku cudem uniknął brytyjskich więźniów.
finał
Ostatnim na „Santísima Trinidad” była bitwa pod Trafalgarem. To był najbardziej rozpowszechnionych bitwy żeglarstwo z XIX wieku. Opisał statek odgrywał rolę lidera sił francusko-hiszpańskich. Wiodący angielski statek „Victoria”. To koncentruje całą władzę w „Santísima Trinidad” jako najbardziej niebezpiecznym przeciwnikiem. Jednocześnie statek został zaatakowany przez ośmiu brytyjskich pancerników. Każde z nich było nie mniej niż siedemdziesięciu dwóch pistoletów, ale nie może sobie poradzić z ich zadań „Santísima Trinidad”, aby utrzymać się na powierzchni. Ogromny statek wsiadł już po około czterech członków załogi zostało rannych, a prawie taka sama liczba zginęło. Dwa dni po bitwie statku, zdecydowano się powodzi. Tak to już jest w zapomnienie unikalnym tworzenia ludzkich rąk.
Latest posts
