676 Shares 4070 views

Rzeka Pechora. Opis

Pechora to rzeka płynąca przez północno-wschodnią część Europy, wzdłuż autostrady Nenets (Autonomous District) i Republiki Komi. Powierzchnia jego dorzecza wynosi około trzystu dwadzieścia dwa tysiące kilometrów kwadratowych. Jej długość wynosi według jednego z danych tysiąc osiemset czternaście, a z drugiej tysiąc siedemset dziewiętnastu kilometrów. Jest uważane za największe i najgłębsze w północnej części Europy. Rzeka Pechory rozpoczyna się w górach, w Uralu Północnym (od zbocza jednego z grzbietów – Kamienia Pasa) i płynie do Morza Barentsa (do zatoki Pechora). Od samego początku i do ust, prąd jest przeważnie górzysty.

Zgodnie z reżimem wodnym i naturą samej doliny, basen jest podzielony na trzy części. Od źródła do punktu zbiegu Wołosnytsa, segment nazywany jest Górną Pechora, potem Ust-Usy – Środek i do samej Ust – Dolnej Pechory.

Górna przepływa między stromymi stromymi brzegami z jodłowymi i świerkami. Na tym odcinku jest dość szybki prąd, wąska dolina, a rzeczne łóżko pełne jest wielu gwałtów i gwałtów. Potem rzeka Pechora idzie do kraju płaskiego. Obecny na tym odcinku jest bardziej spokojny, w rzadkich miejscach występują rany.

Średnia Pechora płynie niemal w kierunku południowym. Jego dolina na tym terenie sięga dziesięciu do dwunastu kilometrów. W szerokim równinie zalewowej lasy rosną w niektórych obszarach – łąki z wierzbami przypominającymi drzewa. Na odcinkach jest głębokość do czterech do pięciu metrów, spadając na metr lub dwa na kole.

W Dolnej Pechorze koryto nie jest stabilne. To, podzielone na odrębne, niezależne kanały, tworzy liczne wyspy. W szerokim równinie zalewowej rozciągają się grzęziste łąki, wierzby jak drzewo, wierzby rosną. Na piaszczystych wzgórzach w niektórych miejscach rosną lasy sosnowe. Na odcinkach i orkach średnie głębokości wynoszą około półtora metra, w dolnym biegu – do dziesięciu, a średnio – do pięciu do sześciu metrów.

Rzekę Pechory można łatwo odnaleźć w opisie i opisie, w odległości sto trzydziestu kilometrów od morza dzieli się na dwie gałęzie: Wielką (wschodnią) i mniejszą (zachodnią) Pechora. Te dwie tuleje łączą się później. Dalej, nieco niżej, rzeka Pechory dzieli się na kilka kolejnych gałęzi. W rezultacie powstaje delta, którego szerokość wynosi około czterdzieści pięć kilometrów. Stopniowo zwęża się do trzydziestu kilometrów. Następnie przechodzi do zatoki Pechora w Morzu Barentsa.

Zlewnia jest stosunkowo słabo rozwinięta roślinnością. W górnych partiach gleby są piaszczyste i kamieniste. W dolnych partiach gleby są błotne, piaszczyste.

Górny przebieg rzeki otwiera się w maju (w pierwszej połowie), działki w dolnych granicach – do końca maja – początek czerwca. Zamarza – pod koniec października, na początku listopada.

Rzeka ma wiele dopływów. Do najważniejszych należą Izhma, Usu, Vilmu, Ilych. Zlewisko rzeki Pechory jest słabe w zasobach pastewnych. Jest zamieszkane przez ponad trzydzieści gatunków ryb. Wśród nich szczególnie należą łososie, chir, whitefish, omul, nelma, peled. Wśród popularnych, powszechnie znanych ryb, można tu znaleźć dace, burbot, ruff, okonia, karaluchy, szczupaki i inne.