Paranoja – choroba psychiczna lub urojenia od złego?

Paranoja – zaburzenia psychicznego charakteru. Towarzyszy jakiegoś urojenia, które zostały opracowane w umyśle pacjenta. On nie ufa jego rodziny, krewnych i przyjaciół. Paranoid jest bardzo wrażliwy na konkretnym zachowaniu, kategorycznie odrzuca w swoim wystąpieniu jakiejkolwiek krytyki. W szczególności, nigdy nie przyzna, że paranoja. To jest tworzenie urojeniowe myślenia jest ściśle związane z charakterem i osobowością pacjenta. Faktem jest, że paranoidalne urojenia, nie dlatego, że jest źle jeśli chodzi o świat wokół niego, z tego prostego powodu, że ma wyraźny konflikt wewnętrzny z siebie.

Paranoja – stan umysłu , w którym pacjent nie może ocenić swoje pomysły odpowiednio. On wyświetlany własny system wartości, z dala od świata realnego. Innymi słowy, pomiędzy paranoję i świat wokół niego jest głęboka przepaść. W efekcie pacjent czuje, że potrzebuje opinii publicznej, ale jednocześnie nie jest w stanie komunikować się ze światem zewnętrznym!

Niestety, oczywistych oznak wspierać to zaburzenie psychiczne nie obserwuje się aż fazie krytycznej. Na ogół pacjenci z paranoją dostać oddziale psychiatrycznym ma zaburzenia progresywny. Jeśli jednak przyjrzeć się bliżej, można zauważyć, że niektóre objawy można prześledzić wszystkie takie same.

oznaki paranoi

Jak wspomniano powyżej, Główną cechą potencjalnego Paranoid – to jego szalone pomysły, które są zawsze w oparciu o brak zaufania do innych, w związku z podejrzeniem o nim. Paranoid wypacza każdą sytuację, dając różne bezsensowne drobiazgi o wielkim znaczeniu. Dla takich ludzi mają tendencję do wyolbrzymiania i pomalować w kolorze ujemnym. Na przykład, paranoikiem, który cierpi na urojenia prześladowań, łatwo podejrzewać krzywo na niego spojrzał mężczyźnie swego wroga, terrorystę lub maniaka! Albo na przykład, małżonek, który cierpi na urojenia zazdrości, „przyniesie obsłużyć” żonę, organizowanie stałych skandali na którykolwiek z jego opóźnienia w pracy. Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że nie ma dowodów i racjonalnych argumentów obalić urojenia chorego, nie mają żadnej mocy do niego. On po prostu nie zaakceptuje ich!

Paranoja – to nie jest schizofrenia!

Wielu wierzy, że oba te zaburzenia psychiczne – to samo. To nie jest tak. Pacjenci z paranoją wypełnia jakąś nieuzasadnioną krytykę całego świata. Jednakże, to nie dla świata nie przyjmują krytyki własnym adresem. Jak to się mówi, „wszystko na świecie – są złe, ale jesteś sam – wspaniały” Nie widzieli halucynacje wzrokowe i słuchowe, jak schizofreników. Ponadto paranoicy nie podlegają pewnym Fantasmagoryczny pomysłów, nie można powiedzieć o schizofreników. Czasami jednak, obie choroby mogą się wzajemnie uzupełniać, na przykład, diagnozę „schizofrenia paranoidalna”.

Wszystko ludzka logika, paranoidalny pacjent, na podstawie własnego rozumowania. I to odpowiednia osoba na znalezienie „luki” w to, że jest prawie niemożliwe! Wydaje się logiczne u pacjenta. Ale nie początkowe jednostki jego „paranoidalną” obiegu, na podstawie którego zbudowany lzhezaklyuchenie.