490 Shares 5226 views

Niezgodność – jest … zgodności i niezgodności

Niezgodność – jest zaprzeczeniem ogólnie przyjętymi normami i zasadami, które są zakorzenione w konkretnej grupy lub społeczności. Ale ludzie, którzy są zaangażowani w to, można powiedzieć, styl życia, a nie tylko, że po prostu nie zgadzają się z którymś z przepisów, oferują one również swoją wizję sytuacji. Jednak po kolei.

Jeden przeciw wszystkim

W kilku prostych słowach, non-konformizm – jest wybór własnej drogi i nie śledzić to, co przynosi społeczeństwu. Tacy ludzie nie akceptują tego, co jest podyktowane przez tłum. A przykłady takich osób faktycznie masa – mogą prowadzić ze sfery nauki, sztuki, polityki, kultury i po prostu z życia publicznego. Na przykład, ten sam Giordano Bruno, odrzucony przez społeczeństwo, był nonkonformista. Dlaczego? Tak, bo to jest w ich odkryć, jak Galileo Galilei, z wyprzedzeniem. Społeczeństwo nie jest zaakceptowane, odrzucone, że jeden, to drugi naukowiec.

Filozofia niezgodności

Niezgodność – pozycja z pewnego punktu widzenia. I, odpowiednio, ma swoją własną filozofię. Co to jest? Więc pierwszą rzeczą, należy zauważyć, że istnieją dwa rodzaje nonkonformizmu. Pierwszy – zwykle, a drugi – wymuszony. Tak więc, prosty nonkonformizm – to odrzucenie i niezgodność z pewnymi wartościami i normami, które są dominujące w społeczeństwie. Druga siła jest wywierana na ciśnienie osoby z określonej grupy społecznej. Innymi słowy, wspólnota osób z ciśnieniem zmusza osoby do odstąpienia od ich oczekiwań.

Ogólnie rzecz biorąc, nie zgodzić się i protestować przeciwko czemuś – to normalne. Po tym wszystkim, te cechy wykonane z prymitywnego człowieka, aby rozwijać i postęp. Czasy się zmieniły, ale zasada nonkonformizmu – nie. Przez cały czas, awanturnicy, rebeliantów, a nawet wygnańcy byli tymi, dla których rewolucja była inicjatywa całej ludzkości.

Nonkonformistów nadal często określane jako opozycji. To dlatego, że nie są zgodne ze standardem normy bezmyślnie – są, w przeciwieństwie do tego, walczą z nimi. To jest ich niepowtarzalność. Nonkonformista – osoba, która nie opuszcza tych lub innych zasad, to po prostu wyraża odmienną opinię w ich kierunku.

dwa przeciwieństwa

Konformizm i nonkonformizm – są to dwa powiązane ze sobą koncepcje. Ale to jest zupełnie odwrotnie. Tak więc, zgodności i niezgodności są często spotykane w różnych grupach społecznych. A przede wszystkim ludzie, którzy są zwolennikami jednej lub innego punktu widzenia, można znaleźć w społeczności raczej przyziemne rozwoju psychologicznego i społecznego. Wszakże w rzeczywistości, bardziej wszechstronny osoba, tym mniej jest ono nierozerwalnie związane z niezgodnością lub zgodności. Co jest charakterystyczne dla niego w takim przypadku? To jest – samostanowienie. Oznacza to, że są ludzie, którzy decydują się na własną rękę, co robić, i że – nie. Bez uwzględnienia czyjejkolwiek opinii, ufając tylko swoje własne uczucia. Jest to osoba, która jest ważna, że wyniki spełniają ich oczekiwania, a nie zaprzeczył lub potwierdził prawa mających siedzibę we Wspólnocie. Można powiedzieć – złoty środek.

Rogue, lub po prostu wyjątkowy?

Niezgodność … To w psychologii bardziej odnosi się do reakcji protestu do życia. „To nie tak jak wszyscy” – tak często uważana przez niektórych zwolenników tego punktu widzenia. W rzeczywistości, że konformiści że wyobcowani – wszyscy myślą podobnie. Dlaczego? Ponieważ jeden uwadze wszystkie (pierwszy), a reszta – na lewą i odwrotnie (drugiego).

W co leży negatywizm behawioralnej? Być może w umysłach Nonkonformista. Staje się więc specjalnie, aby uznać i nie to samo co inni. Bardzo często zdarza się, że ludzie stają się wyrzutkami społecznymi. Która drużyna będzie jak co dołączył do nich człowieka, który zaprzecza wszystkiemu, że będą przestrzegać? Ale są też tacy, którzy zachowują się w ten sposób celowo. To naprawdę ich niezależne wnioski. Oni naprawdę myślą inaczej. Mają zupełnie inne wartości, a oni naprawdę nie podzielają inne, bardziej powszechne. U można powiedzieć tym ludziom swój świat.

tworzenie

Należy zauważyć, że nonkonformizm w sztuce dość często. A większość estetami znaleźć ten styl bardzo atrakcyjne. Co jest nie tak jest, że twórcy (najczęściej nonkonformizm w sztuce) wnieść coś do własnej sztuki? Tak więc okazuje się, rozcieńczania, nie daje to do stagnacji i stają się banalne, nieciekawe. To naprawdę ważne. Po tym wszystkim, z drugiej strony, nonkonformizm mogą być traktowane jako wiecznego poszukiwania czegoś świeżego, nowego. Jak się okazuje, i poszerzyć zakres ich własnej wizji dotyczącej pewnych rzeczy. Na przykład, w tym samym sztuki domu, który ze względu na panujące w społeczeństwie stereotypy, prędkość światła, może być bardzo atrakcyjny i interesujące. Ale zwolennicy tego stylu jest także rodzajem nonkonformistów.

Konformistów i nonkonformistów – czy współistnienie jest możliwe?

To można powiedzieć z pewnością, że jest to możliwe. Mimo, że trzeba ciężko pracować jako jednego i drugiego. Po tym wszystkim, zarówno zjawisko wiąże się z kontaktów społecznych. Nawet osoba, która nie zgadza się z opinią większości, a nie dostaje im pochwały i wsparcia, może zaprzyjaźnić się z conformists. Często osoby te korzystają z zespołem. Ponieważ jest nonkonformiści – generatory nowych, świeżych pomysłów. Zawsze ważne jest przeciwnego zdania. Po pierwsze, dla porównania. Po drugie, aby rozwijać inne rozwiązanie danego problemu, sytuacji. Ten, który będzie odpowiadał wszystkim. Mówiąc prościej, wyobcowani pomaga patrzeć na rzeczy z różnych oczy i sprawiają, że myślisz.

Konformistą, z kolei, może nauczyć tych ludzi do interakcji z innymi, bez uszczerbku dla interesów i zasad moralnych. Najważniejsze – wzajemne pożądanie.