Gazociąg do Chin. Projekt i plan gazociągu do Chin

Rosja i Chiny podpisały wielką umowę na dostawy gazu ziemnego. Gazociąg do Chin powinien pozwolić Gazpromowi na dywersyfikację eksportu, a także przyczynić się do dalszego sukcesu we współpracy między oboma krajami.

Umowa została podpisana

Pod koniec maja 2014 r. Podpisano umowę między Rosją a Chińską Republiką Ludową (przedstawicielami Gazprom i CNPC) w sprawie dostaw gazu ziemnego z naszego kraju. Dokument został podpisany, gdy prezydent Federacji Rosyjskiej oficjalnie odwiedził Chiny. Wielkość umowy wynosi 400 miliardów dolarów, a jej ważność wynosi 30 lat. Rocznie wielkość dostaw będzie wynosić 38 miliardów metrów sześciennych gazu.

To porozumienie jest unikalne dla Gazpromu. Rosyjska firma nie zawarła już żadnych takich porozumień. Niektórzy eksperci uważają, że Chiny otrzymały gaz po niższej cenie (ok. 350 USD za tysiąc metrów sześciennych), co odpowiadało Rosji (zwracaliśmy się początkowo do 400). Wraz z porozumieniem między obu krajami podpisano memorandum o priorytecie wzajemnego zrozumienia w trakcie dostaw gazu. Zostanie zbudowany nowy gazociąg z Rosji do Chin, aby zrealizować kontrakt.

Niespokojny sposób na podpisanie

Na kilka dni przed podpisaniem kontraktu gazowego między Rosją a Chinami w różnych mediach poinformowano, że negocjacje doprowadziły do zastoju, a porozumienie nie może zakończyć się.

Te tezy, jak uważali niektórzy eksperci, mieli pewną sprawiedliwość – jeśli tylko kilka lat wcześniej, próby zawarcia takiego traktatu między Federacją Rosyjską a ChRL nieustannie się nie powiodły. Weźmy na przykład Forum Ekonomiczne w Petersburgu w 2011 r .: przedstawiciele chińskich spółek gazowniczych, ale nie osiągnęli porozumienia z rosyjskimi odpowiednikami. Powodem było niezgodność z ceną. Niektórzy eksperci uważali, że Rosja zaoferowała gaz dwa razy tyle, co Chiny mogłyby otrzymać od innych krajów, zwłaszcza z Azji Centralnej. Dlatego kwestia tego, czy gazociąg gazociągowy z Rosji do Chin pojawi się, czy nie, był od dawna istotny.

Umowa gazowa: w jaki sposób wpłynie to na stosunki między Rosją a Chinami?

Podstawy partnerstwa strategicznego między Federacją Rosyjską a ChRL zostały ujęte w latach 90-tych. W 2001 r. Państwa podpisały umowę, na której mają budować dobrosąsiedzkie i przyjazne stosunki. W 2011 r. Podjęto próbę przeniesienia współpracy na płaszczyznę strategiczną, co zdaniem niektórych ekspertów poprzedziło obecne sukcesy w umowie gazowej.

Jest wersja, że podpisanie ostatniej umowy obiecuje nie tylko pod względem korzyści finansowych dla Gazpromu, ale także w zakresie pozyskiwania środków na rozwój innych sektorów gospodarki obu krajów. Planowane jest przeprowadzenie kilku rund inwestycji w infrastrukturę (np. Budowa mostu przez rzekę Amur), finansowanie projektów związanych z turystyką i wsparciem społecznym dla osób starszych. Współpraca rosyjsko-chińska może pogłębiać się w regionach, zwłaszcza tych, w których zostaną określone kluczowe elementy głównego gazu.

Optymistyczny punkt widzenia

Niektórzy eksperci uważają, że wkrótce rozpocznie się podpisanie kontraktu między Chinami i Rosją na dostawy gazu oraz porozumienie, że budowa gazociągu do Chin wkrótce się rozpocznie jest wydarzeniem o największym znaczeniu dla całej planety. To zdaniem analitycy powiązą gospodarkę obu krajów i przyniesie wszystkim mnóstwo korzyści. Jest wersja, którą obie strony uświadomiły sobie ustępstwom tylko za osiągnięcie porozumienia.

Jeśli tak nie było, kontrakt najprawdopodobniej nie zostałby podpisany. Dlatego też analitycy uważają, że bardzo ważne jest, aby Rosja i Chiny były wstępnie dostrojone do wyniku. Na stronie głównej chińskiej gazety była ankieta wśród użytkowników. Pytanie brzmi: "Co ważniejsze dla ciebie – sam fakt podpisania porozumienia między Federacją Rosyjską a ChRL lub korzyści ekonomicznych?" Większość użytkowników wybrała pierwszą opcję. Dlatego możemy powiedzieć, że rząd ChRL w pewnym stopniu odzwierciedlał interesy obywateli. Także analitycy uważają, że kontrakty gazowe pomogą obu krajom poczuć większą pewność w rozwiązywaniu problemów rozwojowych regionu Azji i Pacyfiku. Przy budowie gazociągu do Chin Rosja będzie mogła zwiększyć swoją polityczną wagę.

Pesymistyczny punkt widzenia

Istnieje pewna teoria wśród ekspertów, że Rosja nie jest przychylna podpisania kontraktu gazowego z Chinami. Według naszych zwolenników tej opinii nasz kraj może wygrać coś w kategoriach cenowych, ale stracił pod względem dostaw gazu. Tu mówimy o punkcie przyjmowania lub zapłaty (czyli "podjęcia lub zapłaty"), które Gazprom zazwyczaj zawiera w umowach. Eksperci uważają, że ta pozycja nie może być obecna w umowie podpisanej między Rosją a Chinami.

Może to doprowadzić do tego, że Rosja, zbudowując drogą infrastrukturę zaopatrzenia w gaz, będzie zmuszona niechętnie ją wykorzystać. Dlatego budowa gazociągu do Chin może okazać się nieopłacalna. W rezultacie rząd będzie musiał zmobilizować środki, aby zrekompensować ewentualne koszty.

Jak będzie gazociąg

Przyjmuje się, że gazociąg do Chin zostanie położony przez region Altai. Jeśli spojrzymy na historię stosunków rosyjsko-chińskich w kwestii gazu, okazuje się, że model ten został wznowiony w latach 90-tych. Projekt gazociągu do Chin istniał od dawna. Kwestia była tylko w cenie, ale teraz, gdy są rozstrzygnięte, zdaniem ekspertów, prawdopodobne jest, że strony umowy zaczynają realizować układanie rur w całej Altai. Główne cechy gazociągu są następujące: Długość autostrady wyniesie 2,6 tys. Km, przepustowość – około 30 mld metrów sześciennych. Umożliwi to dostarczanie gazu z istniejących zakładów produkcyjnych w regionie jamalskim. Oprócz gazociągu "Altai", Chiny i Rosja planują zorganizować dostawę paliwa w innym oddziale. Składa się on z sekcji Yakutia-Władywostok i oddział w kierunku Chin Blagoveshchensk. Rozwój głównego obszaru dla tego oddziału – Chayandinskoye – rozpocznie się, zgodnie z planami obu krajów, w 2019 r. Ten system gazociągu do Chin jest postrzegany przez wielu ekspertów jako bardzo przemyślany i skuteczny.

Jak kontrakt będzie miał wpływ na inne rynki

Według niektórych ekonomistów porozumienie podpisane między Rosją a Chinami nie wpłynie znacząco na relacje gazowe pomiędzy Gazpromem a Europą. Pod wieloma względami kraje UE w niedalekiej przyszłości mogą wdrożyć praktykę oszczędzania energii i zacząć jeść mniej gazu. Zdaniem ekspertów, kontrakty między Rosją a Chińską Republiką Ludową nie stały się szczególnym sensem, ponieważ takie przełomowe wydarzenia są zasadniczo logiczne w kontekście planów ogłoszonych w poprzednich latach. A gazociąg "Ałtaj" do Chin nie jest wcale nowym projektem.

Również analitycy twierdzą, że nie ma potrzeby bezpośredniego związku między sankcjami wobec Rosji z powodu sytuacji na Ukrainie. Stosunki między Rosją a Chinami nie mają jasno wyraŜonego kontekstu politycznego. Niektórzy eksperci z Europy są pewni: Rosja planowała podpisanie kontraktu z Chinami na długo przed obecnymi wydarzeniami w dziedzinie polityki zagranicznej.

Widok Stanów Zjednoczonych

Niektórzy amerykańscy analitycy skłonni są kwestionować korzyści płynące z podpisania przez Rosję umowy gazowej z Chinami, która mogłaby w jej zastosowaniach dać aspiracje Federacji Rosyjskiej do większej ochrony przed sankcjami przez kraje zachodnie. Eksperci z USA uważają, że nie wszystko jest tak jasne od ceny kontraktu, jak się wydaje: ich zdaniem, Chiny będą płacić Gazpromowi mniej niż to czynią, na przykład kraje europejskie. Z tego wynika Rosja, zdaniem analityków, ustępujące. A zatem Chiny wygrały podpisanie kontraktu – zarówno jeśli chodzi o cenę, jak i wygodę lokalizacji głównego gazu. Z kolei Amerykanie wierzą, że wszystko, co Rosja otrzymała, jest okazją do pokazania Europie możliwości dywersyfikacji dostaw gazu. Ponadto analitycy ze Stanów Zjednoczonych wskazują, że Rosja nie ma skłonności do rozważania opcji dopuszczalnej, gdy jej zależność gospodarcza od Chin będzie większa niż w Europie. Należy to wziąć pod uwagę przy budowie gazociągu do Chin, Gazprom.

Zakres zamówienia

Tak więc gazociąg do Chin dostarczy rosyjskiemu sąsiadowi gaz w ilości 38 miliardów metrów sześciennych rocznie. Czy to jest dużo czy trochę? Przejdźmy do statystyk dotyczących struktury dostaw gazu ziemnego przez Rosję do różnych krajów świata. W 2013 roku Gazprom eksportował 196 miliardów metrów sześciennych paliwa za rurociągi. To najwyższa postać od siedmiu lat. Głównymi odbiorcami rosyjskiego gazu są obce kraje. W 2012 r. Kupili 138,8 mld metrów sześciennych paliwa. Głównymi importerami rosyjskiego gazu były Niemcy, Turcja i Włochy. Z kolei 64,4 miliarda metrów sześciennych paliwa zostało wywiezionych do krajów WNP i państw bałtyckich w 2012 roku. Okazuje się, że przyszłe wielkości dostaw gazu do Chin to około 20% obecnych wskaźników Gazpromu. Rynek chiński może zatem zastąpić połowę tego, co kraje sąsiadujące zużywają, a ponad jedna czwarta – od europejskich nabywców (jeśli wziąć pod uwagę podstawowe wskaźniki z 2012 r.). Pytanie brzmi, jak szybko ten sam gazociąg będzie budowany do Chin, przez Altai.

Dlaczego Chiny potrzebują rosyjskiego gazu?

Niektórzy eksperci są pewni: Chiny potrzebują rosyjskiego gazu nie mniej niż Rosja – eksport. Główne czynniki tego stanu rzeczy związane są z gospodarką ChRL i stanem ekologii tego kraju. W 2013 r. Około 1/3 gazu w Chinach miało pochodzenie importowane. Zdaniem analityków w Chinach udział importowanego paliwa rośnie, a wzrasta popyt krajowy. Jeśli w 2012 r. Udział gazu w zużyciu energii w Chinach wynosiłby 5,4%, to w 2014 r. Wartość ta powinna wynosić 6,3%.

Zgodnie z prognozami rządu ChRL, w 2015 r. Gospodarka kraju potrzebuje 230 miliardów metrów sześciennych paliwa. Produkcja gazu w Chinach nie jest tak duża. Rośnie (o 12% rocznie), ale nie tak szybko, jak jego konsumpcja (o 18% rocznie). Istotny jest również czynnik środowiskowy. Chiny muszą zostać zamienione na paliwa, które powodują najmniej szkody dla natury. Według niektórych ekspertów gaz to najlepsza opcja. Ponadto wkrótce pojawi się drobny plan gazociągu do Chin.

Czy Rosja ma konkurencję?

Obecnie dwoma głównymi dostawcami gazu ziemnego do Chin są Turkmenistan (w 2012 r. Ten kraj dostarczał do Chin około 20 mld metrów sześciennych paliwa) i Katar. W najbliższych latach eksperci uważają, że eksport z byłej republiki sowieckiej może osiągnąć 65 mld euro. Innymi dostawcami gazu w Chinach są Australia, Malezja, Indonezja i Jemen. Okazuje się, że w tej chwili Rosja jest outsiderem ratingu, a po otrzymaniu gazociągu do Chin będzie musiała stać się silnym konkurentem dla innych krajów.