uchyłek Meckela
uchyłek Meckela, inaczej określane jako bardziej uchyłka jelita krętego, – wrodzona jelita cienkiego, co wiąże się z regresji patologii żółciowych w swojej bliższej części. Niezamknięte (neobliterirovannoy) pozostaje bliższy jego część, pozostawiając przepływu pomiędzy jelitem a pępku.
Podczas pierwszych tygodni rozwoju płodu ludzkich funkcji ciała zarodka jaja i dróg, kanałów, które znajdują się w pępowinie. Po pierwszym owoców żywności występuje, ponieważ łączy woreczka żółtkowego płodową cienkiego i przez drugi mocz spływa w płynie owodniowym. W okresie od trzeciego do piątego miesiąca życia wewnątrzmacicznego dzieje się odwrotnie ich rozwój – żółtko stopniowo atrofiruyas zamienia się średnią grona.
Gdyby jednak pojawiły się pewne błędy w mechanizmie tej transformacji, jest stopniowo tworzy, w zależności od stopnia zachowania neobliterirovannogo przepływu i poziomu lokalizacji patologii:
- kompletne lub niekompletne przetoki pępka
- uchyłek Meckela;
- enterokistoma.
Ta anomalia została odkryta na początku XIX wieku przez Johanna Friedricha Meckel młodszy, niemieckiego anatoma z Halle.
Opisał różnice między tymi dwoma uchyłków jelita cienkiego:
- nabyte i składająca się wyłącznie z błony śluzowej, krezkowych znajdujących się na jego stronie;
- Niniejszy uchyłka wrodzone, który przechwytuje wszystkie warstwy jej ścianki i anty-krezkowych liści.
Uchyłki jelita cienkiego są klasyfikowane następująco:
przez stopień uporczywości przepływu:
1) całkowicie otwartym;
2) częściowo otwarta:
– w przypadku części jelita, uchyłka Meckela;
– w przypadku z pępka, The przepuklina pępkowa;
– jeśli w środku, potem enterokistoma.
3) jest całkowicie zamknięty.
Ze wszystkich wyżej wymienionych formach Meckel uchyłka najczęściej występuje u 70% pacjentów i, odpowiednio, od 1% do 4% całej populacji. A dla mężczyzn jest zdiagnozowana w pkt 2, oraz w przypadku wystąpienia powikłań, a to jest 5 razy częściej niż kobiety. Pięćdziesiąt procent przypadków diagnozowanych u dzieci poniżej dziesięciu lat, reszta – od młodości do trzydziestu lat. uchyłek Meckela w dwunastu procentach przypadków związanych z innymi zaburzeniami rozwoju, ale rodzinne występowanie nie zostało udowodnione.
Jego średnia długość wynosi około dwóch do trzech centymetrów, minimalne – 1 cm, a maksymalna – 26 cm, grubość palca, oraz jako chervovidny następstwem jest wąski. Kształt walca lub stożka. uchyłek Meckela zwykle znajduje się na przeciwległej stronie krezki jelita krętego, anty-krezkowych. Średnia odległość od klapy bauginievoy wynosi od 40 do 50 cm, mogą być przylutowane tyazhem tkankę przedniej ściany jamy brzusznej, otrzewna lub pętli jelitowej.
Klinicznie, w większości przypadków, nie wydaje się w ogóle, a znaleźć je głównie podczas operacji brzusznej z innych powodów, lub w przypadku powikłań.
Diagnoza zostanie potwierdzona przez promieni rentgenowskich z użyciem zawiesiny siarczanu baru , jako środka kontrastowego. Ultradźwięki mogą być stosowane jako metod zależnych. Ponadto, istnieje szczególna metoda dochodzenia – radionuklidów scyntygrafia z technetu-99. Gdy krwawienie z uchyłków Mekkeleva są diagnozowane za pomocą arteriografię.
Leczenie operacyjne, w przypadku gdy jest ona niewielka, technika usuwania jest taki sam jak w apendektomii operacji. Jednak w przypadku wielu uchyłka do krezki, ostatni bandaż, krzyż, i umieścić miękki miąższ jelit, odciąć sobie uchyłka. Następnie ranę zaszywa jelita i jamy brzusznej.
Co jest uchyłkowatości?
Ten warunek z korpusu, w którym są utworzone uchyłka jelita, to znaczy liczne występy workowaty formy, które łączą się z wnęką okrężnicy (często w dwunastnicy). Klinicznie objawia się tylko w przypadku powikłań, leczonych operacyjnie.