Wojna chłopska

Wojna chłopska z 1773-1775 nie był pierwszy bunt chłopów. Już dziesięć lat przed tym wydarzeniem, takie oświadczenia były ponad czterdzieści. Pan przyniósł jego poddanych do rozpaczy. Te ostatnie są często bardzo skuteczne i nie próbować uciec. Wśród zwykłych ludzi rozprzestrzeniania fałszywych manifesty i dekretów, które ma zostać zniesione poddaństwo. Było wiele oszuści. Tak, to był oficjalnie rejestrowane sześć przypadków pojawienia się sam „, Piotr III», który faktycznie umarł w 1762 roku. Na tle wydarzeń opisanych i przerwał wojnę chłopską prowadzony przez Emelyana Pugacheva.

Urodził nad Donem, w miejscowości Zimoveyskoy (w tym samym, w którym przyszło sto lat wcześniej i Stepan Razin). Nawet w 17 lat był w stanie wojny z Turcją, a Prusami. Za odwagę w walce, otrzymał rangę tutka. Emelyan został aresztowany za obronę interesów zwykłych Kozaków i chłopów. W 1773 roku uciekł z więzienia w Kazaniu. Pojawiające się na Yaik, przedstawił się jako Peter III i skupionych wokół niego 80 kozaków. Dwa tygodnie później, liczba jego armii była już 2500 osób.

Chłopska wojna zaczęła nawet wśród Kozaków, dołączył do niej i zawodowym, chłopów i rzemieślników i przedstawicieli wielu narodów regionu Wołga. Co więcej, pod jednym zjednoczonym sztandarem nienawiści mistrzów staroobrzędowców, muzułmanów, poganami i prawosławnymi. E. Pugaczowa hojnie wydał rozkazy i manifesty. Najbardziej znanym z nich obiecał byłego poddany woli, ziemia, ziemia, uwolnił ich od podatków.

Chłopska wojna rozpoczęła się na tym samym Yaik. Pierwsze oddziały Pugaczowa uchwycił małe miasteczko na rzece. Potem oblegany i Orenburg – ważną twierdzę w południowo-wschodniej części kraju. Wyskoczyć do miasta wojsk dowodzonych przez generała queen Kara. generał armii został pokonany, Baszkirów, którzy jej towarzyszą, stanął po stronie Pugaczowa. Utworzone oddziały nadal podbić miastach Rosji.

Rok później Pugaczowa ostatecznie pokonany w pobliżu Orenburg. Chłop wojny wszedł w drugą fazę. Oddziały rebeliantów wrócił do Uralu, dołączył w ich szeregi i, że przeniósł się do Kazania, podbił ją. Jednak miasto rzucili się do wojsk dowodzonych przez Michelsona queen. W tej walce Pugaczowa nie powiodło się. Pięćset z jego ludzi, przeniósł się na drugą stronę Wołgi.

Wojna chłopska zakończył się lot Pugaczowa, choć wyglądało to raczej inwazję. Przenoszenie wzdłuż Wołgi w dół, aby dostać się do Don, jego oddziały kontynuował na drodze do zajęcia miasta. I właśnie najnowsza próba uchwycenia Tsaritsyn przyniosła mu ostateczną klęskę. Pugaczowa z garstką zwolenników schronił poza Wołgą, chcąc szybko zebrać grupę ponownie. Jednakże, było Kozak z bogatych że schwytany i wysłał go do klatki królowej Moskwa aby w ten sposób zdobyć jej przychylność. W styczniu 1775 Pugaczowa został stracony wraz ze swymi zwolennikami na Plac Błotny. Zostali ukarani i inni członkowie wydajności. Tratwy, który ustanowił szubienicę ze zwłok ludzkich zrealizowanych wahadłowe zostały wydane w pływaniu w poprzek Wołgi do zastraszania ludzi i zapobiec możliwości kolejnej rebelii.

Armia chłopów pod wodzą Pugaczowa został pokonany, mimo masy. Powodem tego była jego spontaniczność, koncentracji ruchu w jednym miejscu, poważny niedobór broni, inny status społeczny uczestników, brak jasno określonych celów, jasnego programu, naiwna wiara w dobrego monarchy.

Ale służył jako bodziec dla Katarzyny II szeregu reform w stosunku do organów na ziemi, a także konsolidacji ustawodawstwa dotyczącego praw klas ludności.