wielka migracja

Wielka wędrówka ludów uważany jest zjawiskiem unikalnym w historii okresu przejściowego. Ta era (nie antyk, lecz nadal nie średniowiecze) była ograniczona limitów czasowych i terytorialnych. W okresie od 2 do 7. wieku w Afryce, Azji, Europa poczyniła wielkie postępy oddziaływanie cywilizacji i barbarzyństwa. W rezultacie, urodziłem się nowy rodzaj kultury.

Wielka migracja ludności określana przyszły kierunek rozwoju Europy, dał potężny impuls do powstawania nowych narodów, krajów i języków. Zaczęła pojawiać się duchowe, społeczne i psychologiczne atmosfera, etyki i moralności.

Wielka migracja zaczęła w czasie, gdy w południowej i zachodniej części Europy zostało zajęte przez starożytnych cywilizacji. Jest w stanie rzymskiego. terytorium Europy Środkowej i Wschodniej była zamieszkana przez plemiona Bałtów, fińsko-ugortsev, Niemców, Słowian i innych ludów, które nie posiadają systemu państwowego.

Rozpoczęliśmy wielką migrację ludów Niemców. Śledź je do Europy z Azji zaczęli przenosić liczne koczownicze plemiona i związki. Doprowadziło to do przemieszczania się wśród miejscowej ludności.

Wiele plemion zamieszkałych miejsce w lewo i udał się do podróży. Doprowadziło to do powstania narodów starej i nowej Europy. plemion barbarzyńskich przybywali głównie w Imperium Rzymskiego, które w tym czasie były obserwowane sprzeczności wewnętrznych.

Naukowcy dzielić wielkiej migracji na trzy etapy.

Pierwszym z nich jest uważany za okres niemieckim. Ciągnął z 2 do 4 wieku. Obejmuje to era od czasu do Markomannskih bitwy Bitwa pod Adrianopolem.

Drugi okres, Hun, trwała od 4 do 5 wieku – czas między bitwy pod Adrianopolem i Catalaunian pól bitewnych.

Trzeci etap (od 6 do 7 TH XVII). Wywoływana słowiańskiego. Związany z ruchem tego okresu w Central, Południowo-Wschodniej i Wschodniej słowiańskich plemion.

Każdy okres ma swoje osobliwości. Etapy pozycję różnych plemion skład etniczny, kierunek i wynik, który doprowadził do wielkich migracji.

Slavyane reprezentowane rozległe naród. Szczepy nie wyizolowano, ewoluowały szybko powstała kontaktów między grupami etnicznymi. Po raz została scharakteryzowana jako pokojowego współistnienia i konfrontacji. Kompozycje słowiańskich plemion w czasie zmieniło, narodowości zmieszane razem z innymi narodami. Wraz stare tradycje zostały zachowane z postrzeganiem nowej kultury. Wielka emigracja przyczyniła się do podziału plemion. Jednocześnie stworzyliśmy nowy naród z nowymi nazwami.

Słowianie ruszył na południe. Zakończyły relokacji do 7 wieku. Po osiedlili się na Półwyspie Bałkańskim, zaczęli kojarzyć z Celtami, Ilirów, Traków. Pośród nich „zniknął” Turkic mówiących Bułgarzy. Słowianie nawiązał kontakty z Grekami, epirotami, tym samym stawiając początek rozwoju południowo-słowiańskich grup etnicznych.

Należy zauważyć dwóch powiązanych komponent w obszarze etnicznej przesiedleń. Pierwszy z nich, oczywiście, są ludy i narody, są prawdziwymi uczestnikami ruchu. Drugim elementem jest przegląd tych narodowości, zawarte zarówno w starożytnych i wczesnośredniowiecznych pismach i w nowoczesnej historiografii narodowej.

Przyczyny Wielkich migracji składa się z różnych czynników. Głównym impulsem do początku ruchu plemion uważane jakościową zmianę w życiu gospodarczym. Wewnątrz germańskich i słowiańskich plemion obchodzony wzrost dobrobytu społecznego i wystarczająco dużą liczbę wolnych od pracy produkcyjnej ludzi. Elite dążył do bogactwa. Surfowanie cesarstwa rzymskiego środki wydobycia zasobów stalowych. Jednocześnie przygotowuje drogę dla późniejszego przeniesienia.