546 Shares 4411 views

Najbliższymi asystentami faraona byli urzędnicy wysokiego szczebla

Przez czterdzieści lat jeden z najpotężniejszych stanów tamtej epoki – starożytnego Egiptu – rozkwitł nad brzegiem Nilu. Jego kultura stała się podstawą rozwoju całej cywilizacji świata, a system zarządzania stał się wzorcem dla kolejnych monarchii. Władcy, którzy w ciągu ich życia uznawano za bogów, stworzyli harmonijny i racjonalny pion władzy, który umożliwił im kontrolę nad wszystkimi aspektami życia swoich ludzi z maksymalną wydajnością.

Wyższe poziomy władzy państwowej

Struktura zarządzania starożytnym Egiptem była złożonym systemem, opartym na ścisłej hierarchii, która zapewniała bezwarunkowe poddanie się wyższemu dowódcy. Była to rodzaj piramidy, na szczycie której umieszczono "boskiego" władcę – faraona. W rękach skoncentrował całą władzę państwową.

Ale nie można było zarządzać państwem samodzielnie. Jednym krokiem był jati – jest to najwyższy dostojnik, najbliższy asystent faraona. Przez cztery tysiące lat historii starożytnej Egiptu urzędowe funkcje tego urzędnika przeszły znaczne zmiany.

Obowiązki najwyższego pomocnika

Gdyby początkowo był arcykapłanem stolicy, który oprócz komunikacji z bogami był odpowiedzialny za gospodarowanie domem faraona, to z biegiem czasu znacznie wzrosła jego sfera działalności. Ci energiczni i przedsiębiorczycy skoncentrowali się w rękach na zarządzaniu wszystkimi sprawami państwa.

Najwyższy asystent faraona w starożytnym Egipcie, skąpany w promieniach chwały swego słońcu, miał, jak on, nieograniczoną moc. Trudno sobie przypuszczać, że zajmował się tym najbliższym krewnym faraona lub, jako wyjątek, najbardziej uzdolnionymi i upartymi przedstawicielami najwyższych arystokratycznych rodzin. Z biegiem czasu słowo "jati" zostało usunięte przez arabskie słowo "vizier", ale nie spowodowało znaczących zmian w życiu starszego urzędnika.

Zachowano dokumenty, w których zostały szczegółowo opisane oficjalne uprawnienia Jati-Vizier. Między innymi takie ważne obowiązki jak publikacja prawa, podniesienie rangi, ustanowienie granic terytoriów należących do dużych właścicieli ziemskich, a także funkcji policji. Jako szef sześciu izb sądowych działających w starożytnym Egipcie sprawował kontrolę nad tą stroną życia państwa.

Urzędnicy niższego szczebla: funkcje i tytuł stanowiska

Najbliższymi pomocnikami faraona byli trzy. Stworzyli kolejny krok drabiny biurowej i byli elitą społeczeństwa. Ich imiona znajdują się na ścianach starożytnych świątyń. Starszym asystentem faraona był skarbnik, szef pracy i kierownik "domu broni". Zakres każdego z nich był ściśle ograniczony. Skarbnik był odpowiedzialny za wszystkie ruchome i nieruchome majątek państwa. Do jego obowiązków należeli kontrole nad ścisłym przestrzeganiem wszystkich dekretów gospodarczych Faraona i zbiorów podatkowych.

Tytuł pozycji najbliższych asystentów Faraona, stojących na tym samym poziomie co skarbnik, w pełni ujawnia istotę ich działań. Szef robót był odpowiedzialny za użyteczność systemów nawadniania i nawadniania, które w gorącym klimacie suchym były bardzo ważną funkcją, a kierownik "domu broni" zaangażował się w materialne wsparcie armii.

Aparatura administracyjna z minionych stuleci

Napisane wspomnienia z czasów świadczą o tym, co robiły w służbie faraona. Jedną z najczęstszych form ich działalności było uczestnictwo w różnego rodzaju radach i spotkaniach. Usiedli przy wielu okazjach. Są to kwestie związane z rozwiązywaniem problemów gospodarczych, politycznych i społecznych. Najbliższymi pomocnikami faraona były liczne liczne organizacje oddolne, z których każdy pełnił funkcje administracyjne na swoim poziomie.

Prezydenci faraona

W wyniku rozszerzenia terytoriów krajów ościennych obszar starożytnego Egiptu znacznie się rozwinął i obejmował liczne prowincje. W nich najbliżej asystentami faraona byli powołani przez nich władcy zwani nomarchami. Te lokalne tary, działające we wszystkich przypadkach życia w imieniu najwyższego władcy kraju, miały praktycznie nieograniczoną moc. Korzystając z odległości od stolicy i złożoności monitorowania swoich działań, czasem znęcali się nad ich pozycją i podążali ścieżką zwaną korupcją w naszych czasach.

Warto zauważyć, że w ramach Amenhotep III (XIV w. Przed Chrystusem) najbliżsi asystenci faraona zostali sformułowani i wysyłani na pole specjalne instrukcje, w których urzędnicy niższy i ich pisarze określili zasady postępowania z dokumentami niejawnymi, używania fok i ustalenia czasu rozpatrywania skarg. Specjalne miejsce w nich zostało przeznaczone na przekazywanie kar za ujawnienie tajemnic państwowych.

Przejrzyj przeszłość

Dekodowanie pisanych pomników z tamtej epoki pozwoliło w pełni przedstawić obraz struktury państwa starożytnego Egiptu i dowiedzieć się, co robiły w służbie faraona. Z nich wiadomo, że wraz z wieloma pozytywnymi aspektami struktury zarządzania istniały w niej znaczne uchybienia. Jednym z nich było na przykład brak wyraźnego podziału kompetencji organów sądowych i administracyjnych. Mimo wszystko, państwo utworzone na brzegach starożytnego Nilu przybrało honorowe miejsce w historii świata.