Sydney Opera House – symbol Australii

Zielony kontynent na świecie, znanego nie tylko ze względu na kangury, koale, ciepłym oceanie surfowania i opalony na brąz bogów. Istnieje również unikalne konstrukcje. W Cape Bennelong, jak żaglowe fikcji, stoi masę z betonu i szkła. Jest znany na całym świecie opery. W Sydney, wielu turystów widać na co dzień. I mieć pewność, że połowa z nich nie widział unikalny budynek, podczas gdy inne będą na pewno odwiedzić go w najbliższej przyszłości.

nowy cud

Jeśli Moskwa cudzoziemcy łatwo rozpoznawane przez św Vasiliya Blazhennogo, Plac Czerwony, Mauzoleum, Opera House, osobliwy, z pewnością podnosi naszą wyobraźnię Sydney. Zdjęcia zabytków można zobaczyć na wszelkich pamiątek z Australii. Z widokiem na port, śnieżnobiały masa stała się jednym z arcydzieł architektury światowej. Budynek nie tylko wzrok zewnątrz, ale ciekawą historię.

Sydney Opera House w liczbach

Wysokość konstrukcyjna – 67 metrów. Długość 185 metrów, a odległość w najszerszym miejscu. – 120 m Waga, według obliczeń inżynierów, jest 161 000 ton, a powierzchnia wynosi 2,2 ha. Na zboczu dachówek około 1 miliona. Oprócz dwóch największych salach, istnieje ponad 900 pokoi. W tym samym czasie w teatrze może pomieścić około 10 000 widzów. W roku opery w Sydney, odwiedził 4 miliony ludzi.

Trochę historii

Australia nigdy nie była ośrodkiem kultury muzycznej. Na początku XX wieku na kontynencie prowadzili orkiestrę symfoniczną, ale jego własny pokój, że nie. Tylko wtedy, gdy główny reżyser otrzymał Yudzhin Gusens, mówimy o tym głośno. Jednak wojna i okres powojenny nie miał początek dużych projektów. Do połowy XX wieku, w 1955 roku rząd wydał pozwolenie na budowę. Jednak środki z budżetu nie jest jeszcze przydzielone. Wyszukiwanie inwestorów zaczęła się w 1954 roku i nie zatrzymać się w całym budynku. W konkursie na najlepszą pracę projektu przedstawiane 233 architekta. Już na tym etapie stało się jasne, gdzie nowy teatr muzyczny zostanie zbudowany. W Sydney, oczywiście.

Większość aplikacji jury odrzucony, ale jeden z członków Komisji – Eero Saarinen – aktywnie popierane jakiś nieszczęsny Challenger. Wydawało się, że pochodzi z Danii – Jørn Utzon. Na potrzeby projektu została podana 4 lata, budżet $ 7 milionów dolarów. Pomimo planów do końca lat 60-tych Opery w Sydney, byłem jeszcze w budowie. Architekt oskarżony, że nie mieści się w budżecie i nie jest w stanie przełożyć plany w rzeczywistość. Z ledwo budowy jeszcze zakończona. A w 1973 roku, Koroleva Elizaveta II uczestniczyli w otwarciu teatru. Zamiast tego, potrzebne do budowy czterech lat, wymagany projekt 14, a zamiast 7 mln budżetu – 102. Cokolwiek to było, budynek został zbudowany, aby trwać. Nawet po 40 latach renowacji to nadal nie jest wymagane.

Styl architektoniczny teatru

W okresie powojennym w architekturze panował tak zwany styl międzynarodowy, ulubione formy, które – szare betonowe pudełka czysto utylitarny cel. Przeszły tę modę i Australii. Sydney Opera House stał się szczęśliwym wyjątkiem. To było w latach 50-tych świat jest zmęczony monotonią i zaczęła zdobywać popularność nowego stylu – ekspresjonizm strukturalny. Jego wielkim zwolennikiem i był Eero Saarinen, przez które mało znany Duńczyk wygrał Sydney. Zdjęcia teatru można teraz znaleźć w każdym podręczniku na temat architektury. Budynek – klasycznym przykładem ekspresjonizmu. Projekt po raz było nowatorskie, ale w poszukiwaniu świeżej formy ery padł na odpowiedni moment.

Zgodnie z życzeniem rządu, pokój powinien zostały umieszczone w dwóch pokojach. Jeden przeznaczony dla koncertów operowych, baletowych i symfonicznych, drugi – do muzyki kameralnej i dramatycznych przedstawień. Sydney Opera House zaprojektowany przez architekta jest w rzeczywistości dwa budynki, ale nie taka sama liczba pomieszczeń. Warto zauważyć, że w rzeczywistości jest on pozbawiony ścian. Na podstawie jednej z wielu lokalizacji konstrukcji dachowej o kształcie żagla. Są one pokryte białymi samoczyszczących płytek. Podczas świąt i uroczystości w Operze sklepienia pompatyczny pokaz świetlny.

Co jest w środku?

Zgodnie z dwóch największych łukach usytuowane koncert i strefę opera. Są bardzo ambitni, mają swoje nazwy. "Concert Hall" – największy. Może on pomieścić prawie 2700 widzów. Drugi obszar – "Opera Hall". Jest przeznaczony dla 1547 osób. Jest ozdobiona „Sun kurtyny” – największa na świecie. Jest też parę do niego: "Curtain of the Moon", znajduje się w "Hall of Drama". Jak sama nazwa wskazuje, jest ona przeznaczona dla spektakli teatralnych. W sali „Playhouse” posiadanych pokazów. Czasami jest wykładowcą. „Hall Studio” – najnowszy z nich wszystkich. Tutaj można dołączyć do nowoczesnej sztuki teatralnej.

W dekoracji drzewa zostały wykorzystane, sklejka i różowy granit Turyn. Niektóre fragmenty wnętrz przywołują skojarzenia z pokładu statku, kontynuując tematykę olbrzymiego statku.

ciekawostki

Niektórzy mówią, że Sydney Opera House – jest to fantastyczny żeglarstwo, inni widzą system jaskiń, trzeci – pearl shell. Według jednej z wersji, Utzon w wywiadzie przyznał, że stworzenie projektu była inspirowana Ostrożnie wyjąć z pomarańczowej skórki. Chodzenia na rowerze, że Eero Saarinen wybrał projekt, będąc pijany. Zmęczeni niekończącą się serię wniosków, przewodniczący komisji tylko dostał kilka losowych offsetowego układania. Wydaje się, że legenda nie pojawiła się bez zazdrości Utzon.

Piękne sklepienia naruszają akustykę w budynku. Oczywiście, to było nie do przyjęcia dla opery. Aby rozwiązać ten problem, zostały one zaprojektowane wnętrze sufity, które odbijają dźwięk zgodnie z zasadami budowy teatru.

Niestety, Utzon nie był przeznaczony, aby zobaczyć jego twór skończony. Po usunięciu z budynków, opuścił Australię, nigdy tu wrócić. Nawet po prezentacji w 2003 roku prestiżowej architektury Pritzker Prize, że nie przyszedł do Sydney, aby spojrzeć na teatr został zbudowany. Rok później, po organizację UNESCO zabezpieczone Opery status na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, architekt zmarł.