Najkrótsza wojna na świecie. Anglo-Zanzibar War: przyczyny i skutki

W XIX wieku, w południowo-wschodniej części Afryki do brzegów Oceanu Indyjskiego dynastii wykluczyć Sułtanatu Omanu. Rozkwitała mały kraj kosztem aktywnego handlu kością słoniową, przyprawami i niewolników. W celu zapewnienia nieprzerwanej rynek, trzeba było współpracować z europejskimi potęgami. Historycznie rzecz biorąc, Anglia, panowały wcześniej w przestrzeni morskiej i kolonizować Afrykę, zaczął wywierać silny wpływ na stałą politykę Sułtanatu Omanu. Pod kierunkiem brytyjskiego ambasadora Zanzibar Sułtanat Omanu oddziela się i stać się niezależnym, choć prawnie stan nie był pod brytyjskim protektoratem. Mało tego małego kraju, o którym mowa na kartach podręczników, jeśli wystąpił na jego terytorium konfliktu zbrojnego nie jest wpisany do annałów historii jako najkrótsza wojna w świecie.

Sytuacja polityczna przed wojną

W XVIII wieku do bogatej afrykańskiej ziemi zaczął wykazywać zainteresowanie w różnych krajach. Niemcy też nie jest opuszczony i kupił ziemię w Afryce Wschodniej. Ale ona potrzebowała dostępu do morza. Dlatego Niemcy zawarły umowę najmu z nadmorskiej części Sułtanat Zanzibaru z linijką Hamad ibn Suwajni. Jednocześnie sułtan nie chce stracić, a lokalizacja Brytyjczyków. Gdy interesy Wielkiej Brytanii i Niemczech zaczęły przecinać, obecny sułtan zmarł nagle. Bezpośrednimi spadkobiercami miał, i jego prawo do tronu, powiedział, że jego kuzyn Chalid ibn Bargash.

Szybko zorganizował zamach i przyjął tytuł sułtana. Szybkość i koordynacja działań, które zostały przeprowadzone wszystkie niezbędne formalności i ruch, a także nagła śmierć z nieznanych przyczyn Hamad ibn Suwajni daje podstawy, by przypuszczać, że nastąpił udany zamach na sułtana. Wsparcie Khalid ibn Bargash warunkiem Niemcy. Ale nie w przepisach brytyjskich były tak łatwo stracić terytorium. Nawet jeśli oficjalnie nie należał do niej i. Brytyjski ambasador zażądał Chalid ibn Bargash abdykować na rzecz Hamouda bin Muhammad – kolejny kuzyn zmarłego sułtana. Jednakże, samodzielność i wsparcie ze strony Niemiec, Chalid ibn Bargash chciał zrobić.

ultimatum

Hamad ibn Suwajni zmarł w dniu 25 sierpnia. Już 26 sierpnia w nieskończoność bez przypadkach opóźnienia, Brytyjczycy zażądali zmiany Sultan. Wielka Brytania nie jest po prostu odmówił uznania zamachu, nie miała zamiaru się do tego przyznać nawet. Warunki zostały określone w sztywnej formie: do 9 rano następnego dnia (27 sierpnia) musiała zostać obniżona flagi Macha nad pałac sułtana, rozbroił armię i przekazał uprawnień rządowych. W przeciwnym razie oficjalnie zaprezentował anglo-Zanzibar War.

Następnego dnia, na godzinę przed wyznaczonym terminie, przyszedł do ambasady brytyjskiej przedstawiciel sułtana. Poprosił o spotkanie z ambasadorem Basil Cave. Ambasador odmówił spotkania, mówiąc, że dopóki wszystkie wymagania Wielkiej Brytanii nie będą zadowoleni z wszelkich negocjacji może być mowy.

Siły zbrojne stron

Przez ten czas, Chalid ibn Bargash już armię 2800 żołnierzy. Poza tym, on uzbrojony kilkuset niewolników, że zostały one strzegące pałacu sułtana, nakazał, aby ostrzegać dwa 12-funtowe armaty i Gatling gun (rodzaj raczej prymitywne karabin maszynowy na statywie z dużymi kołami). Na Zanzibarze armii miał również kilka karabinów maszynowych, 2 barki i łodzi „Glasgow”.

Na brytyjskiej stronie było 900 żołnierzy, 150 marines, trzy małe okręty, używane do walki w pobliżu wybrzeża oraz dwa krążowniki wyposażone w armatki.

Zdając sobie sprawę z wyższości siły ognia wroga, Chalid ibn Bargash był nadal przekonany, że Brytyjczycy nie odważy się podjąć działania militarne. Historia milczy o tym, że Sułtan obiecał nowego niemieckiego przedstawiciela, ale dalsze działania pokazują, że Chalid ibn Bargash był całkowicie pewny swego poparcia.

Wybuch działań wojennych

Brytyjskie okręty zaczęły zajmować pozycje bojowe. Otoczyli pojedynczy obronną Zanzibar łodzi, oddzielając ją od linii brzegowej. Na jednym pokładzie w odległości trafienia w cel był jacht, z drugiej – pałac sułtana. Zegar tyka ostatnie minuty przed wyznaczonym czasie. Dokładnie o 9 rano rozpocząć, najkrótsza wojna w świecie. Wyszkoleni strzelcy zestrzelony łatwo pistolet Zanzibar i nadal metodyczne bombardowanie pałacu.

W odpowiedzi na „Glasgow” otworzył ogień do brytyjskiego krążownika. Ale proste rzemiosło nie miał szans w konfrontacji z tymi najeżone bronią Mastodon wojskowy. Pierwsza salwa wysłał łódź do dołu. Zanzibaris szybko opuścił flagę i brytyjscy marynarze rzucili się do łodzi ratunkowych, aby podnieść ich nieszczęsnych przeciwników, ratując ich od pewnej śmierci.

poddanie

Ale pałac maszt flagi jest wciąż ewoluuje. Bo przecież nie było nikogo. Nie czekaj na poparciu sułtana pozostawił go wśród pierwszej. Jego self-made armia była również szczególności zapał do zwycięstwa nie była inna. Zwłaszcza, że wybuchowe pociski ze statków skoszony takich ludzi dojrzałych zbiorów. Spalone drewniane budynki wszędzie panowała panika i przerażenie. Ogień nie jest zatrzymany.

Zgodnie z prawami wojny podniesiony sygnałów flag odrzucenia kapitulacji. Dlatego praktycznie zniszczone na ziemi w Sultan Palace nadal wlać ogień. W końcu jeden z pocisków wylądował bezpośrednio na biegun i wyrzucił go. W tej samej chwili, admirał Rawlings rozkaz zaprzestania ognia.

Jak wojna trwała między Zanzibar i Wielkiej Brytanii

Pierwsza salwa została wykonana o godzinie 9 rano. Postanowienie rozejmu brzmiał na 9:38. Po tym, brytyjscy żołnierze szybko zajmowały ruiny pałacu, nie napotykając żadnego oporu. Zatem najkrótsza wojna na świecie trwała tylko trzydzieści osiem minut. Ale z tego, że nie stać się najbardziej delikatny. W ciągu zaledwie kilkudziesięciu minut, zabijając 570 osób. Wszystkie strony Zanzibar. funkcjonariusz z kanonierki „Blackbird” został ranny wśród Brytyjczyków. Również podczas tej krótkiej kampanii Zanzibar sułtanat stracił całą swoją małą flotę, składającą się z jednej łodzi i dwóch barek.

Zbawienie zhańbiony Sultan

Chalid ibn Bargash, którzy uciekli na początku działań wojennych, znalazła schronienie w ambasadzie niemieckiej. Nowy sułtan natychmiast wydał nakaz aresztowania, i brytyjscy żołnierze mają obowiązek ustawić zegar w pobliżu bramy ambasady. Minął miesiąc. Brytyjczycy nie zamierzają wycofać swój pierwotny oblężenie. I Niemcy musieli uciekać się do przebiegły podstęp zająć jego człowiek z kraju.

Z „Orlan” przybył do portu w Zanzibarze niemiecki krążownik zdjął łódkę, a marynarze na ramionach przyniósł ją do ambasady. Jest to łódź umieścić Chalid ibn Bargash taki sam sposób wysłał go na pokładzie „Orlan”. W prawie międzynarodowym przewiduje, że łódź, wraz ze statkiem, prawnie uznane za terytorium państwa, do którego należy statek.

Wyniki wojny

Wynik wojny w 1896 roku, między Anglią i Zanzibar nie tylko bezprecedensowa klęska ta ostatnia, ale jest praktycznie pozbawiony nawet jednego bitu niezależności że sułtanat miał wcześniej. Zatem najkrótsza wojna na świecie nie miał daleko idące konsekwencje. Brytyjski protegowany Hamoud bin Muhammad aż do śmierci besprikoslovno przestrzegał wszystkich zamówień ambasadora brytyjskiego, i po prostu zachowywał i jego następcy w ciągu najbliższych siedmiu lat.