Tołstoj, „za piłką. Dlaczego historia o nazwie” Po balu „?

LN Tołstoj – największą postacią w rosyjskiej i światowej literatury klasycznej. Jego praca jest różnorodny, ale jest jedna wspólna cecha, która łączy w sobie niemal wszystkie jego dzieła. Jest miarą moralnej odpowiedzialności człowieka za wszystkie rzeczy, że robi w swoim życiu.

Historia powstania

Grafika „po balu” Tołstoj napisał żadnego wypadku. Po jego brat zakochał się w córce komendanta Kazaniu i nawet chciał się z nią ożenić. Ale pewnego dnia był świadkiem jako żołnierz się kary i doprowadził je do horroru Siergieja Nikolaevich, że jest ojcem ukochanej. Wstrząs był tak silny, że o każdym ślubie, nie może być mowy.

Pamiętam tę historię i Tołstoja. Kilka lat później, gdy był już rozpoznany jako pisarz, stworzył na jego podstawie dzieła sztuki z panującego na rozkaz armii rosyjskiej. Autor trzykrotnie zmienił tytuł „Córka i ojciec”, „Ale mówisz”, a ostatecznie wybrał opcję, w ramach której wejdzie ona w literaturze.

Spróbuj zrozumieć, dlaczego ta historia jest nazywany „Po balu”.

Techniki skład i artystyczne

Praca opiera się na „Powieść Szkatułkowa”, co sprawia, że narracja bardziej wiarygodne. Ivan, narrator-bohater, próbuje wyjaśnić jego rozmówców, że jeśli nie wszystkie, z wielu rzeczy w życiu zależy od przypadku. Pamięta, jak jego los zmienił się jednej nocy: złamał związek z dziewczyną, która była zakochana i zawsze odrzucił pomysł zostania żołnierzem. To jest klucz do zrozumienia, dlaczego historia jest nazywany „Po balu”.

Kompozycyjnie monolog Iwana podzielony na dwie kontrastujące części: opisu piłki, a co stało się we wczesnych godzinach porannych po niej. Łączy ich wspólnych znaków: młody Ivan i starszych już pułkownik B., Varenka ojciec.

Podsumowanie story „po balu”

Tołstoj opisuje szczegółowo wszystko, co dzieje się na balu w domu gubernatora. Bohater jest w miłości, więc wszystko wydaje się wspaniałe do niego i gości, a brzmiącej muzyki i ulubionych Barbara i jej siwy, ale jeszcze energicznego i pełnego energii ojcu, pułkowniku. Co się dzieje jest krąży głową i wypełnia duszę ogromnego szczęścia.

Kulminacją piłki staje się taniec, że pułkownik wykonuje w tandemie z córką. Ivan najbardziej dotyka buty starca: staromodny, opoykovye, kwadrat palcami. Tak długi czas, nikt nie nosił, z którym bohater stwierdza, że żyje dla dobra córki. Ale Tołstoj, być może, chciałbym podkreślić jeszcze jedno: zaangażowanie pułkownika do starych reguł i fundamentów. W pewnym stopniu wyjaśnić, jak ten sam człowiek może być (nie odgrywać rolę, a mianowicie, aby być!), Kochający ojciec, a kilka godzin później doprowadzić brutalne pobicie żołnierza winnego.

Ale wracając do historii. Ivan, przezwyciężyć uczucia rozkoszy, nie mógł siedzieć w domu po powrocie z piłką. Wyszedł na ulicę, gdzie był świadkiem straszny obraz. Że to wyjaśnia, dlaczego historia jest nazywany „Po balu”.

Po pierwsze, bohater usłyszał dziwny dźwięk, a potem zobaczył przed czymś czarnym. Okazało się wcześnie rano odbyła karę zbiegłego żołnierza. Był prowadzony wzdłuż linii, a przy każdym kroku na jego okaleczoną powrotem po obu stronach padło na patyku. Koszt tego procesu, ku wielkiej konsternacji młodego mężczyzny, ojca ukochanej. W pewnym momencie pułkownik patrzą na Iwana Vasilyevich, ale pobiegł szukać daleko, jakby zawstydzony, coś.

Dlaczego to historia o nazwie „po balu”

Ivan nie mógł już zobaczyć Varenka. Teraz wśród nich był nie do pokonania bariery – pułkownik i ukarać ich tatarski. Narrator stara się zrozumieć jego działania, ale głównym punktem, do którego doszła w rezultacie określona jego przyszłe życie. „Przypuśćmy, że nie może zmienić świat i zniszczyć zło istniejące w nim, ale tylko ja mogę decydować o sobie, czy aby nie angażować mnie w tym złego” – tak można określić wyniki swoich rozważań. Tak więc historia po piłkę zidentyfikowała kilka ważnych problemów społeczeństwa rosyjskiego. Co to jest wytrzymałość na rozerwanie obecnego reżimu w Rosji? Co powoduje, że jedna osoba, aby przejść do zniszczenia drugiego? Jaki jest udział od moralnej odpowiedzialności za działania osób, które popełnili?

czyli historia

Napisana w 1903 roku, na krótko przed wojną z Japonią, produkt wykazał niedociągnięcia rządu kraju, w którym konwencjonalizm i ścisłe reakcyjny reżim, który panuje nie tylko w wojsku, ale również w innych dziedzinach życia, przeważają nad prawami moralnymi. A potem znikną do planu dla ludzkości i poczucie odpowiedzialności za własne czyny. Jednak osoba ma prawo do decydowania, co powinno być na swój los, i dowodzi, że głównym tematem „po balu”.